Baisers volés
Baisers volés 1968ko François Truffaut frantziar zinema zuzendariaren amodiozko drama filma bat da.
| Baisers volés | |
|---|---|
| Jatorria | |
| Argitaratze-data | 1968 |
| Izenburua | Baisers volés |
| Jatorrizko hizkuntza | frantsesa |
| Jatorrizko herrialdea | Frantzia |
| Banatze bidea | eskatu ahalako bideo |
| Ezaugarriak | |
| Genero artistikoa | komedia erromantikoa eta film dramatikoa |
| Hizkuntza | frantsesa |
| Iraupena | 87 minutu |
| Kolorea | koloretakoa |
| Telesaila | Antoine Doinel pentalogy (en)  |
| Grabazio lekua(k) | Paris |
| Zuzendaritza eta gidoia | |
| Zuzendaria(k) | François Truffaut |
| Gidoigilea(k) | François Truffaut Claude de Givray Bernard Revon |
| Antzezlea(k) | |
Claude Jade Delphine Seyrig Michael Lonsdale Harry-Max André Falcon Daniel Ceccaldi Marie-France Pisier Martine Brochard Claire Duhamel Serge Rousseau Jean-Pierre Léaud (Antoine Doinel) Albert Simono Chantal Banlier François Darbon Jacques Rispal Jacques Robiolles Jean-François Adam Martine Ferrière Paul Pavel | |
| Ekoizpena | |
| Ekoizlea | Marcel Berbert François Truffaut |
| Konpainia ekoizlea | Les Films du Carrosse (en) |
| Edizioa | Agnès Guillemot (en) |
| Bestelako lanak | |
| Musikagilea | Antoine Duhamel |
| Argazki-zuzendaria | Denys Clerval (en) |
| Fikzioa | |
| Kontakizunaren tokia | Paris |
| Historia | |
| Jasotako sariak | Louis Delluc Prize (en) |
| Nominazioak | Ingelesa ez den hizkuntza batean egindako film onenaren Oscar Saria 41. Oscar Sariak |
        | |
Argumentua
Antoine Doinel, Les Quatre Cents Coups filmean etxetik alde egin ondoren, soldadutza amaitu eta Christine Darbon topatu du. Lan baten bila, hasieran gau-jagole moduan hasiko da baina bota eta detektibe pribatu bilakatuko da.
Aktoreak
- Jean-Pierre Léaud: Antoine Doinel
- Claude Jade: Christine Darbon
- Daniel Ceccaldi: Christineren aita
- Claire Duhamel: Christineren ama
- Delphine Seyrig: Fabienne Tabard
- Michael Lonsdale: Georges Tabard
- Harry-Max: Monsieur Henri
- André Falcon: Monsieur Blady
- Catherine Lutz: Catherine
- Martine Ferrière: Gérante
- Jacques Rispal: Monsieur Colin
- Serge Rousseau: gizon ezezaguna
- Paul Pavel: Julien
- Jacques Delord: konjuratzailea
- Roger Trapp: Hoteleko zuzendaria
- Jacques Rispal: M. Colin
- Martine Brochard: Mme. Colin
- Robert Cambouakis: Mme. Colinen maitalea
- François Darbon: Picard
- Albert Simono: Albani
- Marie-France Pisier: Colette Tazzi
- Jean-François Adam: Albert Tazzi
- Christine Pellé: Blady agentziaren idazkaria
- Jacques Robiolles: idazlea
- Marcel Mercier: gizona garajean
- Joseph Merieau: gizona garajean[1]
Erreferentziak
- Allen, Don. (1985). Finally Truffaut. New York: Beaufort Books, 229-230 or. ISBN 0-8253-0335-4. OCLC .12613514.
Kanpo estekak
- Filmaren IMDBko fitxa irakurgai (Ingelesez)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.