Azido perkloriko

Azido perkloriko
	Irudi gehiago
Formula kimikoa	HClO4
SMILES kanonikoa	2D eredua
MolView	3D eredua
Konposizioa	hidrogeno, oxigeno, kloro, perchloryl group (en) eta hidroxilo
Mota	monoprotic acid (en) eta chlorine oxoacid (en)
Masa molekularra	99,956336 Da
Arriskuak
NFPA 704	0 3 3
Identifikatzaileak
InChlKey	VLTRZXGMWDSKGL-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia	7601-90-3
ChemSpider	22669
PubChem	24247
Gmelin	29221
ChEBI	2137
NBE zenbakia	1873
RTECS zenbakia	SC7500000
ZVG	3960
DSSTox zenbakia	SC7500000
EC zenbakia	231-512-4
ECHA	100.028.648
UNII	V561V90BG2

Azido perklorikoa (HClO₄) perklorato ioi batez eta hidroi batez osatutako oxoazidoa da, zeinetan kloroak +7 oxidazio-egoera baliatzen duen. Kloroak, beste halogenoek bezalaxe, bost oxidazio-egoera izan ditzake eta hau da altuena, hortik datorkio izena azidoari. Azido hau dikloro tetraoxidoa urarekin erreakzionaraztean lor daiteke.[1][2]

Azido hau oso sendoa da, izan ere, azido guztien artetik azidotasun konstante baxuena duena da eta hortaz, osorik disoziatzen da disoluzio akuosoan. Oso korrosiboa da eta %72a baino kontzentrazio altuagoetan ezegonkortu eta leher daiteke, hori dela eta, azido honekin jarduterakoan neurri zorrotzak hartu behar dira.

Prestaketa

Azido perklorikoa sortzeko bi bide ezberdin daude, ezagunenak behintzat eta industrian erabiltzen direnak. Metodo tradizionalak sodio perkloratoaren disolbagarritasun akuoso altua (209 g/100 mL ureko, giro tenperaturan) probesten du. Disoluzio hori azido klorhidrikoarekin tratatuz gero, azido perklorikoa lor daiteke, sodio kloruro hauspeakina ekoizteaz gain:

${\ce {NaClO4 + HCl -> NaCl + HClO4}}$

Azido kontzentratua destilazio bidez puru bihur daiteke. Beste bideak hauspeakina eratzea ekiditen du eta zuzenagoa ere bada: kloro likidoaren oxidazio anodikoa burutu behar da, platinozko elektrodo batean.[3][4]

Laborategiko prestaketak

Bario perkloratoa azido sulfurikoarekin erreakzionaraziz gero, bario sulfato hauspeakina lortuko da, azido perklorikoaz gain. Azido nitrikoa eta amonio perkloratoa nahastuz gero ere lor dezakegu azidoa, baldin eta nahastea irakin eta azido klorhidrikoa gehitzen bada. Erreakzioak oxido nitrikoa eta azido perklorikoa ematen du, amonio ioi horrek dakarren erreakzio aldakorra dela eta; eta kontzentratu eta puru bihurtzetik gertura irits daiteke, baldin eta geratzen diren azido nitrikoa eta azido klorhidrikoa irakiten badira.

Erreferentziak

(Ingelesez) «perchloric acid» webbook.nist.gov (Noiz kontsultatua: 2020-04-28).
«Perchloric acid 311413» HClO4 (Noiz kontsultatua: 2020-04-28).
(Ingelesez) Vogt, Helmut; Balej, Jan; Bennett, John E.; Wintzer, Peter; Sheikh, Saeed Akbar; Gallone, Patrizio. (2000-06-15). Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA ed. «Chlorine Oxides and Chlorine Oxygen Acids» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA): a06_483. doi:10.1002/14356007.a06_483.. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2020-04-28).
Müler, W.; Jönck, P. (1963). "Herstellung von Perchlorsäure durch anodische Oxydation von Chlor". Chemie Ingenieur Technik – CIT. 35 (2): 78. doi:10.1002/cite.330350203; Alemaniar patentea: DE1031288B; AEBetako patentea: US2846383A.

Ikus, gainera

Kanpo estekak

Datuak: Q193956
Multimedia: Perchloric acid / Q193956

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] (Ingelesez) «perchloric acid» webbook.nist.gov (Noiz kontsultatua: 2020-04-28).

[2] «Perchloric acid 311413» HClO4 (Noiz kontsultatua: 2020-04-28).

[3] (Ingelesez) Vogt, Helmut; Balej, Jan; Bennett, John E.; Wintzer, Peter; Sheikh, Saeed Akbar; Gallone, Patrizio. (2000-06-15). Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA ed. «Chlorine Oxides and Chlorine Oxygen Acids» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA): a06_483. doi:10.1002/14356007.a06_483.. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2020-04-28).

[4] Müler, W.; Jönck, P. (1963). "Herstellung von Perchlorsäure durch anodische Oxydation von Chlor". Chemie Ingenieur Technik – CIT. 35 (2): 78. doi:10.1002/cite.330350203; Alemaniar patentea: DE1031288B; AEBetako patentea: US2846383A.