Azetil kloruro

Azetil kloruroa CH3COCl (AcCl) formulako konposatu organikoa da azilo-haluroen familiakoa eta azido azetikoaren deribatutzat jo daitekeena. Likido kolorgea, korrosiboa eta lurrunkorra da[1].

Azetil kloruro
Formula kimikoaC2H3ClO
SMILES kanonikoa2D eredua
MolView3D eredua
Konposizioaoxigeno, karbono eta kloro
Motaacyl chloride (en) Itzuli
Ezaugarriak
Momentu dipolarra2,72 D
Fusio-puntua−112 °C
−112,85 °C
Irakite-puntua50,75 °C (101,325 kPa)
Fusio-entalpia2,72 D
Masa molekularra77,987 Da
Arriskuak
NFPA 704
3
3
2
Identifikatzaileak
InChlKeyWETWJCDKMRHUPV-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia75-36-5
ChemSpider6127
PubChem6367
Reaxys605303
Gmelin37580
ChEBI1611
RTECS zenbakiaAO6390000
ZVG31420
DSSTox zenbakiaAO6390000
EC zenbakia200-865-6
ECHA100.000.787
UNIIQD15RNO45K

Prestakuntza

Azetil kloruroa lehen aldiz Charles Gerhardt kimikari frantsesak prestatu zuen 1852an potasio azetatoa fosforil kloruroz tratatuz[2].

Industrian anhidrido azetikoa hidrogeno kloruroz tratatuz sintetizatzen da, azetil kloruroz ea azido azetikoz osatutako nahaste moduan.

Laborategian prestatzeko azido azetikoa baliatzen da lehengai moduan eta agente kloratzaileekin tratatzen da hala nola, fosforo(III) kloruroa, fosforo(V) kloruroa, fosgenoa edo tionil kloruroa.

Erabilera

Azetilazio-erreakzioetan, hots azetilo-talde baten txertaketetan, usatzen da azetil kloruroa. Bi kasu tipiko esterifikazioak eta Friedel-Crafts erreakzioa dira[3].

Erreferentziak
  1. Handbook of reagents for organic synthesis.. Wiley 1999-<2017 > ISBN 0-471-97924-4. PMC 40473736. (Noiz kontsultatua: 2022-04-03).
  2. (Alemanez) Gerhardt,, Charles. (1852). Ueber wasserfreie organische Säuren. Annalen der Chemie und Pharmacie, 83, 112–116 or..
  3. Anakabe, Eneritz & Arrasate, Sonia. (2012). Kimika organikoa. EHU, 56 or. ISBN 978-84-9860-672-0..

Kanpo estekak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.