Atlantikoko korridorea

Atlantikoko korridoreak Iberiar Penintsularen mendebaldea Frantziarekin eta Alemaniarekin lotzen du, abiadura handiko burdinbideekin eta konbentzio paraleloekin, eta Lisboa, Madril, Gasteiz, Paris eta Mannheim arteko sareen jarraipena eskaintzen du.[1]

Korridorea lau ataletan banatuta dago:

• Algeciras – Bobadilla – Madril
• Sines/Lisboa – Madril – Valladolid
• Lisboa – Aveiro – Porto
• Aveiro – Valladolid – Gasteiz – Bilbo/Iruña – Donostia – Baiona – Bordele – Paris – Le Havre/Metz – Estrasburgo – Mannheim

8 214,23 kilometro daude Atlantikoko korridorean, non Trenbideko Trafikoa Kudeatzeko Europako Sistema 2030erako hedatzea espero den, eta% 12rekin jada Europako Trenbide Kontroleko Sistema,% 45arekin GSM-R, eraikuntzan Europako Trenbide Kontroleko Sistema % 16ean eta GSM-R% 90ean. GSM-R hedapen tasa zenbakizko kontrolaren artean baxuena da.

Epe laburreko zabalera 2023rako Europako Garapen Planaren arabera definituz (1 750,31 km),% 59k funtzionatzen du, eta% 31k eraikuntzan jarraitzen du. Atlantikoko korridoreak epe laburreko hedapen tasarik altuena du zenbakizko kontrolaren artean, baina 2023rako aurreikusitako korridorearen luzera osoaren ehunekoa baxuenetakoa da (% 21ekoa).

Atlantikoko korridorea zuzentzen duten estatu kideei dagokienez, 2023rako ez da sekziorik zabalduko Portugalen. 2023rako (Ludwigshafen, Frantzia/Alemania muga), Atlantikoko korridorearen barnean dauden aleman sail guztiak zabaltzea aurreikusten da. Frantzian jarri beharko litzateke kilometro kopururik altuena, 2023an enkargatu beharreko kilometro kopurua altuena baita (83%). Espainiar Estatua da 2023rako Altzairutegi Eraginkorrerako Europako Hitzarmena hedapenik altuena duen bigarren herrialdea. Atzerapen bat dago Euskal Herriko sailetan 2019rako martxan egon behar zuena beste lehentasun batzuen ondorioz, baina azken informazioek adierazten dute 2026ra arte ez direla martxan egongo.[2]

• Europa Barneko Garraio Sarea