Armand Lunel
Armand Lunel (Aix-en-Provence, 1892ko ekainaren 9a – Monako, 1977ko azaroaren 3a) frantziar idazlea eta shuadit edo judu-proventzeraren azken hiztuna izan zen[1]. Darius Milhaud musikagile eta lagun minarentzat, Esther de Carpentras eta Les malheurs d’Orphée operen libretoak idatzi zituen.
Armand Lunel | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Armand Joseph Lunel |
Jaiotza | Aix-en-Provence, 1892ko ekainaren 9a |
Herrialdea | Frantzia |
Lehen hizkuntza | Shuadita |
Heriotza | Monako, 1977ko azaroaren 3a (85 urte) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | frantsesa Shuadita |
Jarduerak | |
Jarduerak | idazlea, libretista, historialaria eta unibertsitateko irakaslea |
Jasotako sariak | |
Biografia
Monakon zuzenbide eta filosofia irakaslea izan zen. 1920an Rachel Suzanne Messiah ezkondu zuen, Aron Messiah arkitektoaren alaba zena.
1926an Renaudot Saria jaso zuen.
Lanak
- L'Imagerie du cordier, La Nouvelle Revue Française, Paris, 1924.
- Nicolo-Peccavi edo L'affaire Dreyfus à Carpentras, Gallimard, Paris, 1926.
- Le Balai de sorcière, Gallimard, Paris, 1935.
- Jérusalem à Carpentras, Gallimard, 1937.
- Les Amandes d'Aix, Gallimard, Paris, 1949.
- La Belle à la fontaine, A. Fayard, Paris, 1959.
- J'ai vu vivre la Provence, A. Fayard, Paris, 1962.
- Juifs du Languedoc, de la Provence et des États français du Pape, Albin Michel, Paris, 1975.
- Les Chemins de mon judaïsme et divers inédits, L'Harmattan, Paris, 1993.
Erreferentziak
Ikus, gainera
- Zerrenda:Hilda edo hilzorian dauden hizkuntzen azken hiztun ezagunak
Artikulu hau Frantziako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.