Ariadna Tyrkova

1903an militantzia antolatuarekin bat egin zuen, Piotr Struvek eta Jekaterina Kuskovak sortutako eta marxismoaren eta liberalismoaren artean kokatzen zen Askapenaren Batasuna taldearen kide eginez (John Simkinen arabera, epe labur batez Errusiako Langileen Alderdi Sozialdemokrataren kide izan zen, Struve eta Kuskova alderdi horretatik zetozen. Hala ere Tyrkovak geroago esan zuen “marxismoarekin baino marxistekin nuen harremana”; bere ikaslagun batzuk marxistak baitziren. “Marxismoa sekula ez nuen ikasi, eta zenbat eta gehiago entzun haren inguruan, ikasteko ahalik eta gogo gutxiago nituen”). 1904an bi aldiz izan zen atxilotua, bigarren aldiz kartzela-zigorra ere ezarri zioten, baina osasun txarra zela medio, fidantzapean aske utzi zuten. Stuttgarten eta Parisen erbesteratu zen, Piotr Struverekin batera (erbeste-aldi honetan, Tyrkovak Lenin ezagutu zuen, eta inpresio txarra eman omen zion). 1905ko amnistiari esker itzuli zen Errusiara. Urte horretan, Alderdi Kadetea sortu zuen taldean izan zen (Askapenaren Batasunako buruak izan ziren moduan). 1906an, Alderdi Kadetearen Bigarren Biltzar Nagusian, hizketaldi oso on baten ostean, alderdiaren zuzendaritzarako aukeratu zuten, Alderdi Demokrata Konstituzionalistaren zuzendaritzako kide izan zen lehen emakumea izan zen, bakarra baita ere 1917an Sofia Panina sartu zen arte. Konkretuki, Tyrkova, alderdiaren prentsa arduraduna izan zen. Gainera, Biltzar Nagusi horretan, Alderdi Kadeteak bere programan emakumeen bozka-eskubidea sar zezan lortu zuen, nahiz eta Pavel Miliukov, alderdiaren burua, eskubide honen aurka azaldu. Zenbait historiagileren arabera (Pirjo Markkola adibidez), ordura arte Tyrkova ez zen emakumeen kausarekiko oso lotua, Biltzar Nagusi hau eta batez ere kadete batzuen jarrera negatiboa erabakigarria izan zen Tyrkovak feminismoarekin bat egin zezan. (Hala ere, esan beharra dago Sally Boniece historiagilearen arabera, Tyrkovak estereotipoak sexistak ere erabiltzen zituela emakumezko etsai politikoak erasotzeko; Aleksandra Kollontai eta Marija Spiridonova erasotzeko, adibidez)[2].

Ariadna Tyrkovak Alderdi Kadetearen barruan ildorik kontserbakorrena babesten zuen, sozialista moderatuekin baino beste talde liberalekin elkarlana babesten zuena. Horrez gain, Emakumeen Eskubide-Berdintasunerako Ligaren kide izan zen, eta erakunde horren eta Alderdi Kadetearen arteko zubi-lana egin zuen, Alderdi Kadeteak Duman emakumeen aldeko zenbait lege eta erreforma bozka zitzan lortuz. 1908an Errusiako Emakumeen Lehen Biltzar Nagusiaren antolakuntzan aritu zen, kongresu horretan posizio moderatuak defendatu zituen. Tyrkova ezin zen Dumarako hauteskundeetara aurkeztu (emakumeek garai horretan ez zuten ez bozkatzeko ez aukeratuak izateko eskubiderik), baina bere hitzetan “Alderdi Kadetearen zuzendaritzaren parte nintzenez, diputatu kadeteen bileretan parte hartzen nuen”. Garai horietan, Tyrkova alderditik kanpo, mundu sozial eta intelektualean ere, oso pertsona ezaguna zen tertulia eta eztabaida antolatzaile gisa[2].

1914an guda inperialista babestu zuen “erabateko garaipena arte”, eta Errusiako Hirien Batasunaren (guda-ahalegina laguntzeko hirien ordezkari liberalek sortutako erakunde “teknikoa”) kide izan zen. Garai horietan errusiar intelektualen postura “antiabertzaleak” kritikatzen hasi zen “abertzaletasuna monarkiaren monopolio” bezala tratatzen omen zutelako. Tyrkovak Britainia Handiko Gobernuarekin harreman handiak garatu zituen, eta kadeteen artean errusiar Gobernuarekiko konfrontazioa uztearen aldeko ildoaren alde egin zuen. 1917ko Otsaileko Iraultzaren alde agertu zen, eta martxoan errusiar feministek boto-eskubidea lortzeko asmoz Lvov lehen ministroarekin elkarrizketatzeko sortu zuten ordezkaritzaren parte izan zen. Ekainean, Petrogradeko zinegotzi ere aukeratu zuten. Tyrkova sozialismoaren guztiz kontra agertu zen, 1917ko abuztuan Estatu-Konferentzian parte hartu zuen, eta geroago Korniloven kolpea ere babestu zuen. Liberala izaki, Urriko Iraultza Sozialistaren aurkakoa izan zen eta hau indarrez uzkailtzea defendatzen zuen berak fundatutako Borba egunkariaren orrialdeetatik; hala ere, 1917ko azaroko Asanblada Konstituziogilerako hauteskundeetan parte hartu zuen, aukeratua izan zelarik[2].