Antonio Arruti
Antonio Arruti (Zarautz, Gipuzkoa, 1882 – Tolosa, Gipuzkoa, 1919ko urtarrilaren 9a) euskal idazlea izan zen. Gazteleraz ere idazten zuen. Olerkigilea izan zen, batez ere: Gorantz, Olagizona, Euskal-Abia, Ibai-ertzian, Itur-ondoan eta Gure uztargia dira haren olerkietako batzuk.
Antonio Arruti | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Zarautz, 1882 |
Herrialdea | Gipuzkoa, Euskal Herria |
Lehen hizkuntza | euskara |
Heriotza | Tolosa, 1919ko urtarrilaren 9a (36/37 urte) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | gaztelania euskara |
Jarduerak | |
Jarduerak | idazlea |
Lanak
Poesia
- Olerki galduak (1998, Elkar)
Narrazioa
- Lukainka : ipuia (1913, Martin, Mena y Ca'ren Echean)
Kanpo loturak
- «Antonio Arruti», Literaturaren Zubitegia.
Erreferentziak
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Artikulu hau euskal idazle bati buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.