Antonio Añoveros

Biografia

1933ko uztailaren 25ean presbitero ordenatu zuten.

1936ko abuztuaren 23an Bardeako fusilamenduak ikusi zituen biktimei laguntza izpirituala ematera bidali baitzuen Iruñeko apezpikuak.[1][2]

1952ko abuztuaren 25an, Tabudako apezpiku eta Malagako apezpiku laguntzaile izendatua eta urriaren 12an ordenatua zen.

1964 eta 1971 artean, Cádiz eta Ceutako apezpikua izan zen, 1954 eta 1964 artean laguntzailea izan zen lekua berean. 1971 eta 1978 artean Bilboko apezpikua izan zen.

Abertzaletzat hartua, frankismoaren bukaeran orduko liskar handienetariko bat sortu zuen 1974ko otsailaren 24an Euskal Herriko izaera kultural eta linguistikoa aintzat hartzeko deia egin zuen pastoraltza argitaratuz. ETAk Luis Carrero Blanco almirantea erail eta hilabete gutxi ondoren argitaratua izana, Añoveros Espainiaren batasunaren aurkako eraso iraultzaile egozteagatik salatua izan zen. Carlos Arias Navarro Espainiako presidenteak Añoveros eta bere bikarioa zen Ubieta López atxilotu zituen bere etxean.

Espainiako Gobernua saiatu zen Añoveros Espainiatik botatzen. Añoverosek ezetz eta bakarrik Paulo VI.aren agindupean egingo zukeela esan zuen. Egozteko aginduak konkordatuaren bortxaketa esan nahi zuenez Vatikanoak eskumikua aipatu zuen. Ariasek, azkenean, agindua bertan behera utzi egin behar zuen.

Antonio Añoverosen pastorala (1974-02-24)

Behean dagoen sermoiak bihurtu zuen Antonio Añoveros Espainia mailan ezagun:

« Euskal Herriko biztanleen bizikidetzari eta gure elizbarrutiari kalte gehien egiten dien arazoetako bat euskal gatazka izenez ezaguna da. Zertan datza arazo hori? Oinarri-oinarrizkoa bakarrik aipatuta, honela azal daiteke: zenbait herritarrek, bakoitzak bere ñabardurekin bada ere, euskal herria zapalduta dagoela baieztatzen dute eta haren eskubideak aitor daitezen eskatzen dute; beste herritar batzuek, ordea, errefusatu egiten dute salaketa hori, haserre, eta egoera aldatzeko saio guztiak gizarte-sistemaren aurkako eraso larria direla aldarrikatzen dute. (…)

Euskal herriak berariazko ezaugarri kultural eta espiritualak ditu, eta horien artetik nabarmentzekoa da milaka urte dauzkan hizkuntza. Ezaugarri berezi horiek berariazko nortasuna ematen diote herriari, egun Espainiako estatua osatzen duten herrien artean. Espainiako estatuko gainerako herriak bezalaxe, euskal herriak ere eskubide osoa du berezko nortasuna mantentzeko, bere ondare espirituala lantzeko eta garatzeko, inguruko herriekiko truke osasungarriari kalterik egin gabe, bidezko askatasuna aitortuko dion antolamendu soziopolitiko baten barruan. Baina, egungo egoeran, euskal herriak eskubide horretaz gozatzeko oztopo latzak ditu. Euskararen erabilera mugatua dago, nabarmen, maila guztietako irakaskuntzan eta komunikabideetan (prentsa, irratia, telebista). Adierazpen kulturalak ere bereizketarik gabe kontrolatzen dituzte. Elizbarrutiaren egoera zehatz honetan, Kristoren salbamena iragartzeko eta gogora ekartzeko, Elizak aholkua eta adorea eman behar ditu, behar bezala aldatzeko (…) gure herriko egoerak (…).

  »
Antonio Añoveros, “El cristianismo, mensaje de salvación para los pueblos”,1974ko otsailaren 24an Bizkaiko elizetan irakurritako sermoia, 1751

Kanpo loturak


Aurrekoa
Tomás Gutiérrez Díez		 Cádiz eta Ceutako apezpikua
1964 – 1971		 Ondorengoa
Antonio Dorado Soto


Aurrekoa
Pablo Gurpide Beope		 Bilboko apezpikua
1971 – 1978		 Ondorengoa
Luis Maria Larrea Legarreta
  1. (Gaztelaniaz) «En Valcaldera (Navarra), 52 REPUBLICANOS fueron FUSILADOS en agosto de 1936, por criminales franquistas, con la bendición de la iglesia católica» RecueRda RepúBlica, documento memoria 2017-08-31 (Noiz kontsultatua: 2019-03-28).
  2. (Italieraz) admin. LOS CULPABLES. PAMPLONA 1936 : Galo Vierge | controappuntoblog.org. (Noiz kontsultatua: 2019-03-28).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.