Antonia Torre Yela

Gurasoak Burgosko probintziakoak ziren. Colmenar Viejoko finka bateko zaintzaz arduratu ondoren, Tetuanera joan ziren bizitzera, langile-auzo batera, Chamartín de la Rosako udal-mugartean, 1948an Madrilen sartua.[3] Hamahiru Arrosetako Luisa Rodríguez de la Fuenteren bizilaguna eta laguna zen. Mantxako Tetuán kalean bizi ziren biak, eta atzaguardiako lanetan ere parte hartu zuten.

Antonia Torre Yelak gutun-azalen fabrika batean egiten zuen lan. 1936ko urrian JSUetan afiliatu zen eta gerra amaitzean Chamartín de la Rosaren sektorean sartu zen, klandestinitatean prestatzen ari baitzen. Luisa Rodríguez de la Fuenterekin batera atxilotu eta Las Ventas Emakumeen kartzelara eraman zuten 1936ko ekainaren 3an.[2] Hamahiru Arrosekin batera epaitu zuten eta, urte horretako abuztuaren 13ko epaian, heriotza-zigorra ezarri zioten. Hala ere, Madrilgo Ordena Publikoko Zerbitzuko Burutzaren ofizio batek jakinarazi zuen abuztuaren 5ean, 4:30ean, ez zela egin Antonia Torres Yerari zegokiona. Akats burokratiko horrek otsailaren 19ra arte luzatu zuen, Concepción eta Fernanda Casado Malpica ahizpekin fusilatu zuten arte.

Torres hiltzera kondenatu zuten, "JSUen delituzko antolaketaren ezkutuko lanean nahaztua" izateagatik. Epaiak beste 57 auzipetu jasotzen zituen, JSUkoak eta Espainiako Alderdi Komunistakoak izateagatik. Guztiei leporatzen zitzaien matxinadari atxikitzeko delitu baten erantzukizuna izatea, Justizia Militarreko Kodearen 238. artikuluan aurreikusi eta zigortutakoa, eta horrek larriagotu egiten zuen "gertaeren garrantzia eta arriskua".