Antiokiako setioa

Antiokiako setioa 1097ko urriaren 21etik hurrengo urteko ekainaren 28ra gertatu zen, Lehenengo Gurutzadan zehar. Lehenengo setioan, gurutzatuek seljukarren eskuetan zegoen hiria hartu zuten eta 1097ko urriaren 21etik hurrengo urteko ekainaren 2raino iraun zuen. Antiokia leku estrategikoa izan zen Palestinarako gurutzatuen bidean.[1] Yaghi-Siyan seljukar gobernadoreak, gurutzatuen asmoen jakinaren gainean zegoen eta hornigaiak pilatzeari eta laguntza eskatzeari ekin zizkion. Hiria babesten zuten bizantziar harresiak berebiziko oztopo izanda ere, buruzagi gurutzatuek hiria setiatzeari ekin zioten.

Antiokiako setioa
Lehenengo Gurutzada
Erdi Aroko miniatura
Data	1097ko urriaren 20a-1098ko ekainaren 28a
Lekua	Antakya
Koordenatuak	36°12′08″N 36°09′41″E
Emaitza	Kristauen garaipen erabakigarria
Gudulariak
Gurutzatuak Bizantziar Inperioa Seljuktar Inperioa
Buruzagiak
Godofredo Bouillongoa Raimundo IV.a Tolosakoa Bohemundo Tarentokoa Ademaro Monteilgoa Yaghi-Siyan Duqaq Damaskokoa Kerbogha
Indarra
~40.000 hasieran ~20.000 bigarren setioan Hiriko garnizioa Milaka laguntzailea

Gurutzatuak urriaren 21ean ailegatu ziren. Garnizioak abenduaren 29an setioa haustea saiatu arren, eutsi zion. Eskualdea agortu ondoren, gurutzatuek urrunago joan behar izan ziren hornigaien bila eta segadetan erori ziren. Abenduaren 31n, 20.000 gurutzatuk Duqaq Damaskokoak zuzenduriko armada laguntzaile topatu zuten eta bertan menderatu zuten. Setioa iraun ahala, hornigaiak bukatu eta gurutzatuek gosetea jasan zuten.

Otsailaren 9an Ridwan Alepokoak zuzenduriko bigarren armada laguntzailea Antokiarako bidea hartu zuen eta, berriro, menderatua izan zen. Ekainaren 3an hiria erori zen, zitadela musulmanen eskuetan eutsi arren. Kerboghak gurutzatuen aurkako bigarren setio bat egin zuen, 1098ko ekainaren 7tik 28raino. Gurutzatuek hiritik atera ziren eta Kerbogharen armada menderatu zuten. Armadaren porrota ikustean, zitadelako defendatzaileek amore egin zuten.