Anna-Eva Bergman
Anna-Eva Bergman (Stockholm, Suedia, 1909ko maiatzaren 29a – Grasse, Frantzia, 1987ko uztailaren 24a) Norvegiako margolari espresionista abstraktua izan zen, eta Parisko Arte Eskolan parte hartu zuen.
| Anna-Eva Bergman | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Stockholm, 1909ko maiatzaren 29a |
| Herrialdea |  Norvegia  Frantzia |
| Heriotza | Grasse eta Paris, 1987ko uztailaren 24a (78 urte) |
| Familia | |
| Ezkontidea(k) | Hans Hartung (1929 - 1939) Hans Hartung (1957 - |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Norwegian National Academy of Craft and Art Industry (en)  (1926 - 1928) University of Applied Arts Vienna (en) (1929 - |
| Hizkuntzak | norvegiera |
| Irakaslea(k) | Axel Revold (en) |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | margolaria eta artista grafikoa |
Parte-hartzailea
| |
| Lantokia(k) | Paris |
| fondationhartungbergman.fr… | |
  | |
Biografia
Stockholmen jaio zen 1909an. Gurasoen dibortzioaren ondoren, oso umea zela, Norvegiara joan zen amarekin bizitzera. Arte Ederrak ikasi zituen Osloko Statens Kunstakademi Arte Ederren Norvegiako Akademian (1926). Vienan ikasten jarraitu zuen 1928-1929an, eta Parisko André Lothe pintorearen tailerrean ikasi zuen 1929an.[1]
Ibilbidea
Estiloa
Haren hasierako ezaugarria Objektibotasun Berriko artista alemaniarren eragina izan zen, hala nola Otto Dix eta George Grosz. Urte horietan tinta, kolore primarioak eta akuarelak erabili zituen karikaturatik gertuko lanak egiteko.[2]
1950eko hamarkadatik aurrera, erabat aldatu zen, pintura-abstrakziora igarota, eta lerroaren eta erritmoaren inguruan lan egin zuen. Handik aurrera, motibo naturalak, eskandinaviar mitologia, planetak, mendiak, txalupak, fiordoak edo argi nordikoa izan zituen ezaugarri.[3]
1959an, Anna-Eva Bergmannek Kasselko Documenta II-n parte hartu zuen.[4]
2011n, Lydia Harambourg-ek Bergman-en lanaren azalpena eman zuen:
"... bere lanean, irudimenezko espazioak, izoztuak, icebergak eta fiordoak transkribatzen dira, ertz ebakiak dituzten bolumenetatik abiatuta, paleta ilun edo argi batekin, eta haren koloreak zapaldu egiten ditu (...). Minimalismoak meditaziora bultzatzen duen pintura hutsa."[5]
Bere lanaren zatirik handiena Frantzian egin zuen eta bertan erakusketa askotan parte hartu zuen 1987an hil zen arte. Hasieran, liburuak egiteko irudiak egin zituen, bai berak idatzitakoak bai kanpokoenak. Azken berrogei urteetan, pintura abstraktuari ekin zion, naturan inspiratua, eta teknika berriak bilatuz, aluminiozko, zilarrezko eta urrezko xafla metalikoak erabili zituen bere lanetan.[6]
Bizitza pertsonala
1929an Hans Hartung margolari alemanarekin ezkondu zen.[2] 1932an Menorcara joan ziren bizitzera.[7] Amaren presiopean, dibortziatu egin zen. 1957an berriro ezkondu zen, sektoreko bere lanen esker ona lortu ondoren, eta elkarrekin egon ziren hil arte.[8][9]Bera eta senarra elkarrekin bizi eta lan egin zuten urte askoan Frantzian, batez ere Parisen. Artista-bikotearen lanak Hartung-Bergman Fundazioan daude ikusgai 1994az geroztik.[10]
Erreferentziak
- aetheria. (2021-05-08). «Anna-Eva Bergman, la artista del norte que se enamoró del sur» AETHERIA TRAVELS.
- Leiva, Gloria Martínez. (2017-03-07). «Anna-Eva Bergman, una gran artista a la sombra de su esposo» Investigart.
- «Anna-Eva Bergman | Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía» www.museoreinasofia.es.
- «II. documenta - Retrospective - documenta» www.documenta.de.
- «Les Messagers au château de Biron: quels chefs d’œuvre de la Fondation» Dossier de prensa exposición Les Messagers 2016.
- «Anna-Eva Bergman - Foundation Hartung Bergman» www.fondationhartungbergman.fr.
- «Hans Hartung y Anna-Eva Bergman, la pareja de pintores que se enamoró de Menorca» ELLE Decor 2018-04-15.
- Siguenza, Carmen. (2020-11-12). «Anna-Eva Bergman, la pintora que supo defender su lugar» EFEMINISTA.
- «Ritmos y contrastes, protagonistas en la obra de Anna-Eva Bergman» La Vanguardia 2020-10-28.
- «Fondation Hartung Bergman - Hans Hartung et Anna-Eva Bergman» Fondation Hartung Bergman.
