Andrei Voronikhin

Andrei Nikiforovitx Voronikhin (errusieraz: Андрей Никифорович Воронихин) (Novoe Usolye, Perm Oblast, 1759ko urriaren 28a^greg./urriaren 17a^jul., San Petersburgo, 1814ko martxoaren 5a^greg./otsailaren 21a^jul.) errusiar arkitekto eta margolari izan zen. Klasizismoaren ordezkari gisa, Errusiako Inperioaren estilo monumentalaren sortzaileetako bat ere izan zen. Stroganov familiako zerbitzari jaioa, San Petersburgoko Kazango katedralean egindako lanagatik da ezaguna.

Andrei Voronikhin
Andrei Voronikhinen erretratua. mende hasierako VA Bobrov-en grabatua. Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Usolye (en) , 1759ko urriaren 17a (juliotar egutegia)
Herrialdea	Errusiar Inperioa
Heriotza	San Petersburgo, 1814ko otsailaren 21a (juliotar egutegia) (54 urte)
Hobiratze lekua	Lazarev Cemetery (en)
Hezkuntza
Heziketa	Arteen Akademia Inperiala
Hizkuntzak	errusiera
Jarduerak
Jarduerak	arkitektoa, margolaria eta eskultorea
Lantokia(k)	Petergof Strelna (en) Gattxina Pavlovsk (en)  eta Mariupol
Enplegatzailea(k)	Arteen Akademia Inperiala
Lan nabarmenak	ikusi Kazan katedrala (San Petersburgo) Saint Petersburg Mining University (en)
Jasotako sariak	ikusi Order of St. Vladimir, 4th class Order of St. Vladimir, 3rd class Order of Saint Anna, 2nd class Order of St. Vladimir Order of Saint Anna
Mugimendua	Neoclassical architecture in Russia (en)

Andrei Voronikhin Novoa Usolye (gaur egungo Perm Krai) herrian jaio zen, Alexander Sergeievitx Stroganov kondearen, Arte Akademia Inperialeko aspaldiko presidentearen, morroi zen familia batean .Orokorrean, Alexander Stroganov-en aita zela uste da. Voronikhin, margolaritzan, Gabriel Yushkov-en, Ural ikono margolariaren, tailerrean trebatu zen. Bere gaztaroko talentuak erakarri zuen Stroganov-en arreta, eta, 1777an, kondeak Moskura ikastera bidali zuen Voronikhin. Bere irakasleen artean, Vasili Ivanovitx Bazhenov eta Matvei Fiodorovitx Kazakov zeuden. 1779tik aurrera, Voronikhin San Petersburgon egin zuen lan.

1785ean, Voronikhin zerbitzaritzatik askatu zuten. 1786tik 1790era arkitektura, mekanika eta matematika ikasi zituen Frantzian eta Suitzan.

1797an, «Перспективной живопивной живописи» pinturetako titulu akademikoa lortu zuen Arte Ederren Akademian «Вид картинной галереи в Строгановском дворце» (1793, Hermitage) eta «Вид Строгановской дачи» (1797, Errusiako museoa, San Petersburgo). Mendearen hasieraz geroz, Arte Ederren Akademian irakatsi zuen.

Voronikhineko arkitekturarik zaharrena Stroganov jauregiaren barrualdeak amaitzean datza (1793). Rastrellik proposatutako forma barroko bikainak sinpletasuna eta fintasuna ezaugarri dituen ordena klasiko zorrotzez ordezkatu zituen Voronikhin-ek. Gainera, Stroganov-Datxaren barrualdea berreraiki zuen, Ibai Beltzean (1795 - 1796), eta Gorodnya-n ere, finkak eraiki zituen (1798).

Voronikhinen sorkuntza nagusia San Petersburgoko Kazan katedrala izan zen. Eraikuntza 1801eko martxoaren 27an hasi zen, eta lanak 1811n amaitu ziren. Tenplua berritzeko garaian, Voronikhini pentsioa eta bigarren graduko Santa Ana ordena eman zioten.

Voronikhinen beste hainbat obra izan ziren: Ogasun Departamentuaren etxea, San Petersburgoko Meatze Institutuaren eraikina, Peterhof-eko zutabedia eta Strelna, Gatchina eta Pavlovsk jauregiak.

Arkitektoa 1814ko martxoaren 5ean hil zen, San Petersburgon.

Voronikhinen iloba, Nikolai Ilitx Voronikhin, Riazan-en bizi zen arkitektoa zen, eta Andrey Voronikhinen artxiboa hartu zuen oinordetzan; Nikolay Voronikhin-ek Kasimoveko Igokunde Katedralaren birmoldaketa egin zuen (argazkia), eta Andrey Voronikhin-ek Moskuko Kristo Salbatzailearen katedralerako egindako zirriborroan oinarrituta dago.