Aliantza Santua

Aliantza Santua[1] (alemanez: Heilige Allianz; errusieraz: Священный союз, Svyashchennyy soyuz) XIX. mendeko akordio diplomatiko bat izan zen, 1815ean Alexandro I.a Errusiako tsarrak, Frantzisko I.a Austriako enperadoreak eta Frederiko II.a Prusiakoak Parisen sinatua. Horren arabera, politikan-eta kristau erlijioaren arabera jokatzeko konpromisoa hartu zuten. Horrek, praktikan, mehatxu iraultzaileak sortzen ziren edozein herritan esku hartzeko akordio politikoa esan nahi zuen. Besteak beste, Espainian esku hartu zuen 1823an Hirurteko Liberalari amaiera emateko.

Aliantza Santuaren sortzaileak:
      Austriar Inperioa       Prusiako Erresuma       Errusiar Inperioa

Aliantza Santuaren Ituna
«
  1. artikulua. Eskritura Santuetako hitzen arabera, zeinek gizon guztiei euren artean anaia gisa begiratzea agintzen dien, kontratua izenpetu duten hiru erregeak elkartuta egiazko eta desegin ezinezko loturaz elkartuta egongo dira eta euren buruak herrikidetzat hartuko dituzte, edozein unetan eta edozein lekutan laguntza eta babesa eskainiko diote elkarri; euren menpekoekin eta armadekin famili buru gisa portatuko dira; beraien senidetasun-espiritu horretan zuzenduko dituzte besteak erlijioa, bakea eta zuzentza babesteko.
  2. artikulua. Horren ondorioz, indarrean dagoen printzipio bakarra, bai aipatutako gobernarien artean, bai menpekoen artean, elkarri laguntza eskaintzea izango da. Horretaz gain, borondate onaren bidez izan behar duten elkarrenganako estimuaren testigantza eman behar dute, nazio kristau beraren kidetzat hartu behar dituzte denek euren buruak, eta elkartutako hiru printzeek Probidentziaren delegatuak baino ez dira izango familia beraren hiru adar gobernatzeko: Austria, Prusia eta Errusia, horrela argi eta garbi aitortuz nazio kristauak, beraiek eta beren herriek osatzen dutena, buru bakarra dutela, hain zuzen ere, boterea duena, beregan baitaude bakar-bakarrik maitasunaren, zientziaren eta zuhurtasun mugagabearen altxor guztiak, hau da, Jainkoa, Gure Salbatzaile Jesukristo, Goi-Goikoaren hitza, bizitzaren hitza. Horren ondorioz, Berorien Maiestateek gomendatzen diete euren herriei, eskaera samurrenez, kontzientzia onetik sortzen den bakeaz gozatzeko bide bakar gisa eta irauten duen bakarra baita, egunetik egunera sendotzen joateko jainkotiar Salbatzaileak gizakiei irakatsi dizkien printzipioetan eta betekizunak burutzen.
  3. artikulua. Akta hau ahalbidetu duten printzipio sakratuak handitasunez sendetsi nahi dituzten potentzia guztiek eta aitortzen badute garrantzitsua dela oso luzaroan erasoaldiak izan dituzten nazioen zoriontasunerako egia hauek aurrerantzean gizakien patuan dagokien eragin guztia izatea, maitasun eta ardura handiz hartuko dira Aliantza Santu honetan.
  »

—[2]. Testu osoa irakurtzeko Wikisourcen duzu eskuragarri

.

Erreferentziak
  1. EIMA: Eskola-liburuetako onomastikaren, gertaera historikoen eta artelanen izenak. Zerrendak
  2. Kondaira. .

Kanpo estekak
Historia Artikulu hau historiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.