Alessandro Malaspina

Alejandro Malaspina Mulazzo-n jaio zen, gaur egungo Italian, orduan Toskanako Dukerri Handiaren baitan. Bere gurasoak Carlo Morelo markesa eta Caterina Meli Lupi di Soragna izan ziren. 1762tik 1765era bera eta bere familia Palermon bizi izan ziren, bere osaba Giovanni Fogliani Aragoikoa Siziliako erregeordearen babespean. 1765etik 1773ra Erromako Klementinoen Kolegioan ikasi zuen, 1773an Maltako Ordenan sartzea onartuz. Urtebetez Maltan bizi izan zen, eta han ikasi zituen Ordenaren flotan nabigazioaren oinarriak. 1774an Espainiako Errege Armadan sartu zen. Urte horretako azaroaren 18an guardiamarina titulua jaso zuen .

1775 eta 1776 urteetan zehar Afrikako iparraldeko hainbat ekintza armatutan parte hartu zuen (horietako bat, 1775eko urtarrilean, Melillaren laguntzarako espedizioa, berberear pirata taldeek setiatua). 1777tik 1779ra, Astrea fragatan, Filipinetara egindako bidaia batean parte hartu zuen (Joan-etorria Esperantza Oneko lurmuturra inguratuz). Bertan fragata teniente mailara igo zen (1778). Britainiarren aurkako hainbat ekintzatan parte hartu zuen 1780an, eta ondoren ontzi-teniente mailara igo zen.

1782an Inkisizioan heretiko gisa salatu zuten, baina ez zuten ez espetxeratu ez epaitu. Urte hartan Gibraltarko Setio Handian parte hartu zuen.

1783 eta 1784 bitartean, Nuestra Señora de la Asunción fragatako komandante-orde gisa, bigarren bidaia bat egin zuen Filipinetara. 1786ko irailetik 1788ko maiatzera, Astrea fragataren aginduan, Filipinetara hirugarren bidaia egin zuen, Filipinetako Errege Konpainiak aginduta. Oraingoan munduari bira bat ematea zen..

Malaspinak Espainiako inperioko lurraldeetan zehar egindako ibilbidearen mapa

1788ko irailean, bere lankide José de Bustamante y Guerrarekin batera, espedizio politiko-zientifiko bat antolatzea proposatu zion Espainiako Gobernuari Amerikako, Asiako eta Ozeaniako espainiar ondasunak eta beste lurralde batzuk bisitatzeko. Bidaia hau Malaspina espedizioa bezala ezagutuko zen. Espedizioa Cádizetik abiatu zen 1789ko uztailaren 30ean.

Espainiara itzuli zenean (1794ko irailaren 21), Malaspinak txosten bat aurkeztu zuen, Viaje político-científico alrededor del mundo (Munduaren inguruko bidaia politiko-zientifikoa), non isilpeko txosten politiko bat barne hartzen zuena, izaera politikoko iritzi kritikoekin Espainiako erakunde kolonialei buruz eta Ameriketako eta Ozeano Bareko espainiar koloniei autonomia zabala ematearen aldekoa, merkataritzaren bidez lotutako estatuen konfederazio baten barruan.

1795eko irailean, bere idatziak bidali zizkion Espainiako gobernuari, baina azken horrek argitaratzea desegokitzat jo zuen orduan zegoen egoera politikoan. Desenkantatuta, Malaspinak Manuel Godoy erorazteko konspirazioan parte hartu zuen, eta azaroaren 23an atxilotu zuten. Zalantzazko epaiketa baten ondoren, 1796ko apirilaren 20an , hamar urteko kartzela zigorra ezarri zioten Coruñako San Anton gazteluan. Bere espetxealdian, Malaspinak estetikari, ekonomiari eta literaturari buruzko saiakerak idatzi zituen.

Zigor osoa ez zuen bete, 1802. urte amaieran Napoleonen presioaren ondorioz aske utzi baitzuten (Francesco Melzi d'Eril-en aginduz) eta Italiara deportatu. Malaspina bere jaioterrira abiatu zen Genovatik barrena, eta azkenean Pontremoli-n kokatu zen, Mulazzotik 10 km-ra, orduan Etruriako erresumaren parte zena. Han tokiko politikan sartu zen. 1804an Milanera joan zen, Italiako Errepublikako hiriburura. Urte horretako abenduan, errepublikako gobernuak enkargua eman zion errepublikaren eta Etruriako erresumaren arteko berrogeialdia antolatzeko Livornon izandako sukar horiaren epidemia batean. 1805ean Italiako Erresuma napoleondarraren (Italiako Errepublika eraldatu zen) Estatu Kontseiluko kide izendatu zuten. 1806ko abenduan, Florentziako Etruria erresumako gortera joan zen, eta Elkarte Kolondarrean onartu zuten..

Alessandro Malaspina Pontremolin hil zen, garai hartan Frantziako Lehen Inperioko zatia, 1810ean, bihotzekoak jota. [1]