Aipu

Aipamen, aipu edo zitazioa baliabide erretoriko bat da[1]. Diskurtso egileak edo testu egileak beste norbaitek (maiz bigarren egile batek) esandakoa edo idatzitako erabiltzen du beste pertsona horren testu labur edo ahozko adierazpen bat erabiliz. Aipua hitzez hitz egitea izaten da ohikoena, ahalik eta gutxien aldatuz jatorrizko testua. Jatorrizko testua modu librean aipatzen bada, aipua baino perifrasia izaten da.

Literaturan askotan erabili izan dira. Kazetaritzan informazioa ematen duenaren hitzak jasotzen dute, eta oso ohikoak dira idazlan akademikoetan. Horietan, aipuak erabiltzea hainbat funtzio betetzen ditu:

  • Aipuak egiten dituen egileak beste egile batzuk ezagutzen dituela erakusten du, erudizioa erakusten du.
  • Egile ospetsuen aipuak egitea autoritate argumentuaren funtzioa bete dezake.
  • Aipu batek testuinguru zabalago baten erreferentzia ekar dezake.
  • Aipu batek ezagutzea merezi duen beste testu edo egile baten aurkezpena izan daiteke.

Aipuak, hitzez-hitz kopiatu dezake beste norbaitek esandakoa. Horrela izanik, testu barruan erabiltzen denean, ohikoa da komatxo artean (" ") jartzea, edo komatxo frantsesen (« ») artean[2].

Ikus, gainera

Erreferentziak
  1. «aipamen - Literatura Terminoen Hiztegia» www.euskaltzaindia.eus (Noiz kontsultatua: 2023-11-17).
  2. «Berria Estilo Liburua» www.berria.eus (Noiz kontsultatua: 2023-11-17).

Kanpo estekak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.