Adlatibo

Adlatibo izenaren kasuetako bat da, batez ere norakakoa adierazten duena. Izena latinezko allatum hitzetik dator, afferre edo "eraman" aditzaren partitzipio pasiboa.

Kasu honek -(e)ra (singularrez) eta -etara (pluralez) atzizkiak erabiltzen ditu. Gainera, euskal gramatikan zenbait motako adlabo daude:[1]

  • adlatibo destinatibo, -rako deklinabide-atzizkiaren bidez gauzatzen dena.
  • hurbiltze-adlatibo, norantza adierazten duena eta -rantz kasu-atzizkiaren bitartez gauzatzen dena.
  • muga-adlatibo edo adlatibo bukatuzko, norainokoa adierazten duena eta -raino kasu-atzizkiaren bitartez gauzatzen dena.

Euskaraz gain, finlandieraz, lituanieraz[2] edota antzinako grezieraz ere erabiltzen dute.

Erreferentziak
  1. Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa. adlatibo. .
  2. Aliatyvas. in: Visuotinė lietuvių enciklopedija, T. I (A-Ar). Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas.

Kanpo estekak
Hizkuntzalaritza Artikulu hau hizkuntzalaritzari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.