Adam Friedrich Oeser

Ikasketak Pressburgen egin zituen, eskulturgintzako irakaslea Georg Raphael Donner izaki. Ondoren Vienan, bertako Akademian Jacob van Schuppen eta Daniel Grau izan zituen margo irakasle. 1739 urtean Saxoniako Dresdenera joan eta Mengs eta Dietrich izan zituen ikaskide.[1] 1749 urtean Errege Operako erretratu eta paisaiak egin zituen baita Schloss Hubertusburgen horma irudiak ere. 1756 urtean Heinrich von Bünau kondeak berriki eraikitako Schloss Dahlen apainketa lanak agindu zizkion.

1759 urtean Leipzig-era joan zen eta 1764an sortu berri zen akademian zuzendari izendatu zuten. Manierismoaren aurka sutsu aritu zen, hala bada, Winckelmannek aldarrikatzen zuen berrikuntzen aurka agertu zen baina azkenik adiskidetu eta bere familiarekin bizi izan zen 1754/55 urteetan.[2]

Oeser-ek margotua, Leipzigeko  San Nikolas Elizan.

Oeserrek irakasle lanean eragin handia izan zuen. Besteak beste Johann Wolfgang von Goetheren irakasle izan zen eta denbora gutxira Weimarren, adiskide minak ere. Hainbat apaiketa-lan egin zituen, sabaietan batez ere. Mitologiari eta erlijioari lotutako margo-oihalak eta erretratuak ere egin zituen. Ezagunen artean hauek ditugu: "Artistaren Seme-alabak" (1766, Dresden Galeria), "Ezkontza Kanan" (1777), beste lau Leipzig Museoan, eta "Margolariaren Lantokia" (Weimar Museoan). Eskulturari dagokionez 1780 urtean egindako Frederick Augusto Königsplatz Leipzigeko hautagaiari egindakoa dugu, bere ikasle eta arkitekto Johann Carl Friedrich Dauthe-ekin elkarlanean egindakoa .

1766 urtean Leipzig-eko Minerva, zu den drei Palmen masoniko taldeko kide egin zen. 1776 Leipzigeko Balduingo kide izan zen.

• Masonic Lodge Minerva, zu den drei Palmen Leipzig