Abaro

Abaroa[1] (antzinako grezieraz: Αβάροι, Abaroi; latinez: Avari, Avares) Eurasiako herri nomada bat izan zen, VI. mendean Ekialdeko eta Erdialdeko Europara lekualdatu zena eta bertan inperio bat sortu zuena. IX. mendea arte Panoniako ordokian nagusi izan ziren. Zaldia oinarrizko garraiobidetzat zuten nomadak ziren, eta Khagan (Khan handi) baten agindupean bizi ziren.

Abaroen lurraldea 650. urtean.

Nahiz eta Mendebaldeko Asian jatorria izan, ez dira kaukasiar avaroekin nahastu behar.

Aditu gehienen arabera, hizkuntza turkikoan mintzatzen ziren jatorriz[2]. Hipotesi onartuenak dio Oghur adarreko hizkuntza bat hitz egiten zutela. Hala ere, Avar khanerriaren azkenean hizkuntza eslaviarra mintzatzera igaro ziren.

Erreferentziak

Euskaltzaindia. (2015-1-30). 174. araua: Antzinateko herriak. Ekialdeko eta Europako herriak. , 3 or..
András RÓNA-TAS. (1999). Hungarians and Europe in the Early Middle Ages. , 116 or..

Kanpo estekak

Datuak: Q68962
Multimedia: Eurasian Avars / Q68962

Artikulu hau historiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Euskaltzaindia. (2015-1-30). 174. araua: Antzinateko herriak. Ekialdeko eta Europako herriak. , 3 or..

[2] András RÓNA-TAS. (1999). Hungarians and Europe in the Early Middle Ages. , 116 or..