Akisgran

Akisgran edo Aachen[1] (frantsesez: Aix-la-Chapelle, linburgeraz: Aoke) Alemaniako Ipar Renania-Westfalia estatu federaleko hiria da, Belgikarekiko eta Herbehereekiko mugatik hurbil. Aachen ezaguna da Karlos Handiak negu gehienak Akisgrango jauregian ematen zituelako. Hil ondoren (814), haren gorpua hiriko elizan (1929tik katedrala) lurperatu zuten, baina hilobia galdurik dago egun. UNESCOk gizateriaren ondare izendatu zuen katedrala 1978an.

Akisgran / Aachen
Aachen
hiri handia
Administrazioa
Estatu burujabe Alemania
Alemaniako estatua Ipar Renania-Westfalia
EskualdeaKolonia
Special municipality association of GermanyAachen cities region
AlkateaSibylle Keupen (en) Itzuli
Izen ofizialaAachen
Jatorrizko izenaAachen
Posta kodea52062, 52063, 52064, 52065, 52066, 52067, 52068, 52069, 52070, 52071, 52072, 52073, 52074, 52075, 52076, 52077, 52078, 52079 eta 52080
Udalerri kodea05334002
Geografia
Koordenatuak50°46′34″N 6°05′02″E
Map
Azalera160.85 km²
Altuera173 m, 410 m eta 125 m
MugakideakHerzogenrath, Würselen, Eschweiler, Stolberg, Roetgen, Raeren, Kelmis, Plombières, Vaals, Gulpen-Wittem, Simpelveld, Heerlen eta Kerkrade
Demografia
Biztanleria252.136 (2022ko abenduaren 31)
3.066 (2021)
alt_left 120.643 (%47,8) (%52,2) 131.493 alt_right
Dentsitatea1.567,52 bizt/km²
Informazio gehigarria
Telefono aurrizkia0241, 02403, 02405, 02407, 02408
Ordu eremuaCentral European Standard Time (GMT+1) (en) Itzuli, UTC+01:00, Udako ordutegi eta UTC+02:00
Hiri senidetuakReims, Toledo, Ningbo, Naumburg (Saale), Arlingtongo konderria, Lurmutur Hiria, Sarıyer (en) Itzuli, Lieja, Montebourg, Halifax eta Lurmutur Hiria
MatrikulaAC
aachen.de

Etimologia

Euskarazko Akisgran izena (gaztelaniazko Aquisgrán bezalaxe) erromatarren garaiko Aquis Granum izenetik dator, zeinak «Granumen ura» esan nahi duen. Bertako ur termalak famatuak izan dira antzinatik, eta «Granum» jainko zelta dela uste da. Ondorengo garaietan, hiria Aquis villa izenaz ezagutu zen, eta Aquis horren bilakaerak eman zituen alemanezko Aachen eta frantsesezko Aix.

Historia

Aztarnarik zaharrenek Neolito garaiko asentamendu batera garamatzate. Erromatarren garaian bide nagusietatik kilometro batzuk aparte egon arren berehala famatu ziren bertako ur termalak. Gaur egun ere 30 iturburutik gora daude, eta Alemania osoko urik beroena ematen dute.

Erdi Aroa

Frankoen errege zen Pepin Laburrak bertan eman zituen 765eko Gabonak eta 766ko Aste Santua arteko neguko denboraldia, eta horren ondorioz erregea hartzeko besteko azpiegiturak garatu ziren Akisgranen. 768an bere seme Karlomagno frankoen errege koroatu ondoren beronek ere neguak bertan pasatzeko ohitura hartu zuen eta horrela jauregi handi bat eraiki zuen kapera baten inguruan (hortik frantsesezko Aix-la-Chapelle izena). Akisgran frankoen erresumako hiriburu bihurtu zen orduan.

Oto I.a ere Akisgranen koroatu zuten Germaniako errege 936an. Gerora izango ziren Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadore gehienak ere bertan koroatuak izango ziren, gutxienez beste 500 urtetan zehar. Hiri inperial askea zen Akisgranek sinbolikoki indar handia bazuen ere komertzialki herri ertaina izaten jarraitu zuen. Artilezko oihalak ziren ekoizten zituen produkturik esanguratsuenak.

Akisgran, 1647an

Aro modernoa

XVI mendean bere idarra galduz joan zen. 1656an sute ikaragarri batek hiria ia erabat suntsitu zuen eta XVII mendean spa famatua bihurtuz joan zen, ez hainbeste uren kalitateafatik, baizik eta zeukan luxuzko prostituzioarengatik. XIX menderarte jarraitu zuen turismo honek. Garai hartan medikuarengana joaten ziren gaixoen gehiengoak sifiliak jota zegoen.

Mende hauetan hiru biltzar nagusi egin ziren Akisgranen. Lehena 1668an, Espainia eta Frantziaren arteko Itzulketaren Gerra amaitzeko, bigarrena 1748an, Austriako Ondorengotza Gerra bukatzeko eta azkena 1818an, Napoleondar Gerren ondoren Frantziak okupaturik izan zituen lurrak berrantolatzeko.

XIX mendea

1818an Prusiak eskuratu zuen Akisgran. Aldi berean industrializazioa iritsi zen eta aurretik izandako lege eta korrupzio guztiak hankaz gora jarri zituen honek. Prusiak guztia berregituratzeari ekin zion eta XIX mendearen bukaerarako politikoki eta sozialki inguruko hiri garrantzitsuena bihurtu zen.

Hala ere 1840an Kolonia eta Belgika lotzen zituen trenbidea bertatik pasa araztean hiria superpopulatu egin zen eta 1875ean antzinako harresiak bota ziren arte hiriaren egoera higienikoa tamalgarria izan zen. 1880 urtean Akisgranen populazioa 80.000 biztanletik gorakoa zen. 1895ean argi indarra iritsi zen.

XX mendea
Akisgrango katedrala

1930 urterako Akisgran tren makina eta bagoien ekoizle handia zen eta hainbat gai esportatzen zituen, hala nola, burdina, buru-orratzak, orratzak, botoiak, tabakoa eta artilezko eta zetazko gaiak.

Bigarren Mundu Gerran, 1944ko irailaren 13 eta urriaren 16aren artean estatubatuarrek setiatu zuten. Oso bonbakatua izan zen eta azkenik urriaren 21ean alemaniarrek errenditu beharra izan zuten. Une horretan 4.000 pertsona baino ez ziren gelditzen hirian, besteak hilak edo ebakuatuak izan ziren. Bonbaketek Erdi Aroko eliza, udaletxe eta beste hainbat eraikin suntsitu zituzten. Katedralak ordea zutik iraun zuen. Estatubatuarrek eskuraturiko lehenengo hiri alemaniarra izan zen.

Ondasun nabarmenak

Karlomagno Sariak

Europaren batasunaren alde egin duten pertsonak saritzen dira urtero Karlomagno sarietan (Karlspreis). 1950 urtean hasi ziren sariak banatzen. Sarituen artean honako hauek daude:

Kultura

Aachener Bachverein koroak musika tradizional barrokoa eta klasikoa interpretatzen du. Heinrich Boellek sortu zuen 1913an eta Alemanian zehar ekitaldi ugari ematen ditu.

Bestalde famatuak dira Akisgraneko inauteriak ere.

Akisgrandar ezagunak

Hiri senidetuak

Akisgran ondorengo hiriekin senideturik dago:

Erreferentziak
  1. 157. araua - Europako hiriak. Euskaltzaindia (Noiz kontsultatua: 2010-05-23).
    Euskaraz Akisgran eta Aachen onartzen dira, baina testuinguru historikoetan Akisgran da aukera bakarra.

Kanpo estekak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.