AM irrati

Anplitude modulazioa maiztasun altuko seinale elektriko baten anplitudearen aldaketa da[2], maiztasun baxuko seinale elektriko baten modulazioari esker. Horren emaitza hurrengoa da: maiztasun eramailearen eta audioaren informazioa daramaten maiztasun altuaren eta baxuaren arteko batuketa[2].

AM irratiaren igorpenaren maiztasun-espektroa

Adibidez, 2 kHz-eko audio seinale baten modulazioan, 756 kHz-eko eramaile batekin, hurrengo emaitzak lortuko dira:

• Beheko banda-zabalera: eramailea - modulatutako seinalea = 756 - 2 = 754 kHz;
• Goiko banda-zabalera: eramailea + modulatutako seinalea = 756 + 2 = 758 kHz;
• Eramailea = 756 kHz;
• IiPss: Espektro analizatzaile baten seinalearen forma.

Eramaile bat anplitudearen bitartez modulatu egiten denean, irteerako potentzia handitzen[2] da.

${\displaystyle P_{irteera}=P_{eramailea}\cdot (1+{\frac {k^{2}}{2}})}$ non k modulazio-tasa den (0 < k < 1).

Adibidez, 100 W-ko (eramailearen potentzia) igorle batek 150 W-ko potentzia maximoa igorriko du, k = 1 izanik:

• Eramailearen potentzia: 100 W.
• Goiko bandako potentzia: 25 W.
• Beheko bandako potentzia: 25 W.

Erabilera arruntetan modulazio-tasa (k) nahiko baxua da. Hori gertatu egiten da soinuaren izaeragatik, soinuaren batezbesteko maila baxua baita maila maximoarekin alderatuz.

Maiztasunak sortzen dituen gailua da. Normalean kristalezko osziladoreak dira, maiztasun zehatzagoak sortzen dituztelako[4].

Potentzia baxuko audio anplifikatzaile bat da, sortutako oso tentsio baxuko seinalea anplifikatzeko[4] balio duena. Mikrofono batekin egin daiteke, irudian ikusten den moduan, edo beste gailu ezberdinekin.

Uhin eramailea modulatuko duen seinale modulatzailea[2] sortzen du. Uhin eramailearen anplitudea aldatuko du seinale modulatzailearen aldaketen arabera, transmitituko den informazioa baita.

Bi zeregin betetzen ditu. Alde batetik osziladoreak sortutako eramailearen tentsioa igotzen du, eta beste aldetik anplifikatzaile-banaitzaile bezala erabiltzen da, osziladoreak era zuzenean seinalea sortu duela bermatzeko.

Aurreko etapan sortutako seinalearen potentzia handitu egiten du, antenak behar duen mailara arte. Etapa honetan baita ere seinale modulatzailea aplikatu egiten da, modulazio anplifikatzailean sortutakoa.

Kanpoko hornikuntzei esker etapa ezberdinetan beharrezkoak diren tentsio ezberdinak sortuko ditu.

• Antena[5]: Harrera antena baten bidez gauzatzen da, 1 m-ko luzerako kable batekin. Jasotzen den seinalea konplexua da, ingurumenean dagoen erradiazio elektromagnetikoaren ondorioz[5]. Hori dela eta, jasotako sienalea nahi dugun seinale modulatuaren eta beste igorle ezberdinetatik bidaltzen diren seinale modulatuen nahaste bat[1] da.
• Dipolo paraleloa: Beste igorleetatik jasotako seinaleak iragazten ditu, jaso nahi dugunarekin soilik geratzeko. Horretarako ferritazko nukleoa daukan haril bat erabiltzen da, eremu magnetikoa kontzentratzen duena.

Dipoloarekin lortzen den tentsioa oso txikia da (milivolt gutxi batzuk) eta ondorioz tentsioa anplifikatu[6] behar da. Anplifikazioa anplifikadore operazional batek eta bi erresistentziek osatzen duten zirkuitu anplifikatzaile batekin egiten da. Hauen ezaugarriak eta balioak nahi den anplifikazioaren arabera zehaztu beharko dira.

Demodulazioan seinalearen berreraikuntza egiten da. Bi etapa ezberdinetan[6] gauzatzen da:

• Inguratzailearen detekzioa: Seinalearen inguratzailea hautematen da, eta zuzendu egiten da.
• DC osagaiaren ezabaketa.

Demodulatutako seinalea anplifikatu egiten da, entzungarria izan dadin bozgorailu baten bidez.