Élodie Bouchez
Élodie Bouchez (Montreuil, 1973ko apirilaren 5a - ) frantziar aktorea da, emakumezko aktore onenaren César Saria irabazitakoa.
Élodie Bouchez | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Montreuil, 1973ko apirilaren 5a (50 urte) |
Herrialdea | Frantzia |
Familia | |
Ezkontidea(k) | Thomas Bangalter |
Hezkuntza | |
Heziketa | Paris Nanterre Unibertsitatea |
Hizkuntzak | frantsesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | aktorea eta zinema aktorea |
Jasotako sariak | ikusi
|
|
Biografia
Montreuilen jaioa, Saint Thomas d 'Aquin institutuan ikasi zuen. Gero, Paris-Nanterreko Unibertsitatean arte dramatikoa ikasi zuen. Dantzari gisa hasi zen, baina Serge Gainsbourgen Stan the Flasher eta Christine Lipinskaren Le Cahier volé filmetan lan egin ondoren zinemaren alde egin zuen. Thomas Bangalterrekin ezkonduta dago, Daft Punk Frantziako musika elektronikoko bikoteko kidearekin. Bi seme-alaba ditu: Tara-Jay eta Roxan.
Andre Téchinék Le Péril jeune filmean bere talentuaz jabetu zen, eta Les Roseaux sauvages pelikularen rol nagusietako bat eskaini zion. Film horri esker 1995ean Emakumezko errebelazio aktore onenaren César saria erdietsi zuen. Filmaren aurkezpenean, Stéphane Rideau eta Gaël Morel ezagutu zituen, zeinekin 1996an À toute vitesse filmeko hirukote protagonista osatuko zuen.
Bere interpretazio erregistroa nahiko zabala da: Graham Guiten Clubbed to Death (Lola) filmean pertsonaia mutu bat egiten du, Le ciel est à nous filmean drogazale bat, eta 1997an Louise (take 2) bezalako ekoizpen independenteetan ere parte hartu zuen. 1998an, Érick Zoncarekin La Vie rêvée des anges-en protagonismoa partekatu zuen, biek 1998ko Canneseko jaialdiko emakumezko emanaldi onenaren saria jaso zutelarik.
1999an, Jean-Marc Barr lankidearekin lan egin zuen, eta J'aimerais pas crever un dimanche (1998) filmatzen ezagutu zuen. Barren (eta Pascal Arnolden) zuzendaritzapean, Bouchez Lovers, Too Much Flesh (Barrekin) eta Being Light filmetan agertuko da, "Trilogie de la liberté" izenekoa osatzen duten hiru filmetan.
2000. urtean, Estatu Batuetan hasi zuen bere ibilbidea Shooting vegetarians filmarekin. Geroago, CQn agertu zen, 2000. urtean Cannesen aurkeztutako Roman Coppolaren lehen filma, eta 2003an America Brownen. Ez zuen zinema frantsesa alde batera utzi, eta Olivier Dahanen Le Petit Poucet eta Brice de Nice ekoizpenetan agertu zen 2005ean.
The L Word bezalako telesailetan ere agertu zen, baina Alias telesaileko Renée Rienne soldatapeko hiltzailea antzeztuz telebistako bere paperik ezagunetako bat egin zuen.
Filmografia
Zinema
- 1989 : Stan the Flasher
- 1992 : Le Cahier volé
- 1993 : Tango
- 1994 : Le Péril jeune
- 1994 : Les Roseaux sauvages
- 1995 : Le Plus Bel Âge
- 1996 : La Divine Poursuite
- 1996 : La Propriétaire
- 1996 : À toute vitesse
- 1996 : Les Raisons du cœur
- 1996 : Clubbed to Death (Lola)
- 1997 : Le ciel est à nous
- 1998 : J'aimerais pas crever un dimanche
- 1998 : Les Kidnappeurs
- 1998 : Louise (take 2)
- 1998 : La Vie rêvée des anges
- 1998 : Zonzon
- 1999 : Lovers
- 1999 : Meurtre d'une petite grue
- 2000 : La Faute à Voltaire
- 2000 : Too Much Flesh
- 2001 : The Beatnicks
- 2001 : CQ
- 2001 : La Guerre à Paris
- 2001 : Being Light
- 2001 : Le Petit Poucet
- 2002 : Le Pacte du silence
- 2003 : Stormy Weather
- 2004 : America Brown
- 2005 : Shooting vegetarians
- 2005 : Brice de Nice
- 2005 : Sorry, Haters
- 2007 : Je déteste les enfants des autres
- 2007 : Héros
- 2007 : Après lui
- 2007 : Ma Place au soleil
- 2008 : Tel père telle fille
- 2008 : Seuls two
- 2010 : Happy Few
- 2010 : The Imperialists Are Still Alive
- 2013 : La Grande Boucle
- 2013 : Juliette
- 2014 : Etre ou ne pas être
- 2015 : Réalité
- 2016 : Hibou
- 2018 : Gaspard va au mariage
- 2018 : Fleuve noir
- 2018 : Guy
- 2018 : Pupille
- 2021 : Simone, le voyage du siècle
- 2021 : Connemara