Ĉefa Placo

Mezepoke estis triangula, inter Preĝejo kaj Palaco de la Arkiepiskopo flanke kaj administra konstruo baze. En la 16a jarcento utilis kiel spektaklejo kaj estis mencioj pri gastejo. Poste la Palaco de la Arkiepiskopo estis modifita en la 18a jarcento, por krei 19 loĝejojn por kavoloĝintoj kaj buĉejon, dum la placo iĝis rektangula.

Preĝejo de Sankta Benedikto

Dezajnita de Alonso de Covarrubias (arkitekto de la Katedralo de Toledo) inter 1534 kaj 1570, estas grava konstruo de blanka ŝtono de fina gotiko kaj komenco de la renesanco kiu havas tri navojn, plus du seriojn de flankaj kapeloj ĉe la loko de alta turo de tri eroj de sesdek metroj alta. Estas ornamata per pilieroj dorikaj, elementoj renesancaj kaj la blazono de la Kardinalo Tavera. Impresas la ankaŭ tre altaj kolonoj kaj volboj. La flankaj kapeloj estas fermataj per kradoj platereskaj, kiuj konstituas kun tiuj de la Katedralo de Toledo la plej gravan kradaron el la tuta provinco.

La ĉefa retablo prezentas verkon de Luis Tristán, disĉiplo de El Greco, kun tolaĵoj datitaj kaj subskribitaj en 1616, formata de ses scenaoj de la vivo de Jesuo kaj ok figuroj de sanktuloj. En la Hispana Enlanda Milito oni detruis la skulptaĵojn de sanktuloj de la retablo, kiuj perdiĝis, sed la tolaĵoj rompitaj estis restaŭratas en la Muzeo Prado, kaj oni resendis ilin en 1942; en tiu muzeo vidiĝas el tiu verkaro la pentraĵojn de Sankta Monika kaj Sankta Magdalena, kiuj restis tie kiel pago. Estas ankaŭ aliaj verkoj de juvelarto, pentrarto kaj skulptarto.

Murego

Oni konservas restojn de la du muregoj kiuj estis mezepoke; la unua fermis la judan kvartalon, kiu poste etendiĝos kaj formos la aktualan antikvan domaron de la vilaĝo, kie kunvivis judoj, kristanoj kaj islamanoj. De tiu unua murego restas tri mezepokaj turoj: unu duoncirkla kaj kvadrataj la aliaj du, unu el ili kronita de kupolo duonsfera.

En la 14a jarcento oni kreis la urban strukturon definitivan kaj oni starigis la duan muregon komponitan el kvin pordegoj, el kiuj nun konserviĝas nur kvar: nome (laŭ ordo de konstruo) Pordego de Ocaña, enhavas figuron de Sankta Kristoforo, Pordego de Madrido, enhavas pentraĵon de Sankta Mikaelo, Pordego de Toledo, enhavas altaron al la Virgulino Karmen, Nova Pordego , konata kiel "de la lechuguina" (laktuketo), ĉar tra ĝi oni iras al la fruktoĝardenoj de la valo. La kvina pordo, malaperinta, estis konata kiel Pordego Hondón, rekte al la valo.

Alkazaro de la Senjoroj de la Vilaĝo

Konstruo situanta ĉe la Ĉefa Placo, uzata de la Arkiepiskopoj toledaj por someraj periodoj, en la 18a jarcento estis reformita kaj oni kreis konstruon kun ampleksaj balkonoj kun serio de novklasikaj arkoj, por kio oni dungis Juan de Villanueva, kreinto de la Muzeo Prado.

Monaĥejoj

La vilaĝo enhavis kvin monaĥejojn, el kiuj konserviĝas nur unu: nome la Konvento de Sankta Jozefo kaj Sankta Ildefonso de la ordeno de la Senŝuaj Karmelaninoj. De la 17a jarcento kaj stilo baroko, prezentas preĝejon kun tolaĵoj kaj trezoroj de granda arta valoro. La Konvento de monaĥinoj de Sankta Bernardo, la Konvento de Sankta Antonio de la predikistoj de Sankta Dominiko, malriĉa, nur por ses monaĥoj, el ĝi konserviĝas parto de ties strukturo sed ĝi iĝis privata posedo post la desamortización de la 19a jarcento, la Konvento de la franciskanoj, loĝigis 14 religiulojn, el ĝi restas nur malgrandaj restoj de muroj kaj irigacio, estis la aliaj.

Ermitejoj

Oni konservas du ermitejojn: nome de Sankta Jozefo, de la 17a jarcento, kun alta sonorilmuro rektangula plano kaj du altecoj, el kiuj la unua el laboritaj ŝtonoj kaj la dua el nelaboritaj ŝtonoj, kaj de Sankta Sebastiano, de la 17a jarcento, inkludita en la tombejo, el ŝtonoj, de plano rektangula kaj tri navoj samlarĝaj separataj de 10 dorikaj kolonoj kaj triumfa arko duoncirkla, post kiu estas la Ĉefa Kapelo.

Hospitaloj

En la 18a jarcento estis tri: nome la Hospitalo de Sankta Nikolao, de la 16a jarcento, por religiuloj retiritaj, kun portikara korto kaj malgranda ermitejo, kaj la Hospitalo de la Koncipiĝo, fondita en 1600 de María de Robles Parra, nobelulino de la vilaĝo, kiu konstruigis tiun hospitalon por malriĉuloj kaj senhejmaj malsanuloj, el kiu poste oni faris blazondomojn de privata posedo, de la 19a jarcento. En la aktualo oni povas viziti nur la ermitejon, kie rimarkindas la eksterordinara krado de la antaŭaltaro kun la blazono de la fondintoj, same kiel ĉe la kupolbazo de la ermitejo, dekoritaj en 1615 de la pentristo Alonso Florín. Aktuale ĝi loĝigas la Muzeon Koncipiĝo, nome municipa kaj paroĥa muzeo. La tria estis la Hospitalo de Sankta Petro, ĉe la elirejo de la Pordego de Toledo, disponebla al ĉiu necesulo.

Pilorio

De la 15a jarcento, de stilo gotiko kaj estas ornamata per izabelaj eroj, la Inkvizicio uzis ĝin kiel punpilorio. Ties aktuala loko ne estas la origina pro xnĝoj en la posedo de terenoj.

Fontoj

Troviĝas ĉe la valo, precize en la Parko Alkitara, du mezepokaj fontoj uzitaj kiel lavejoj ĝis la 20a jarcento, nome Supra Fonto kaj Fonto de la tri akvotuboj.

Blazondomoj

Estas nombraj blazondomoj de nobelaj familioj kiuj montras blazonajn pordegojn, belajn kradojn, ampleksajn balkonojn kaj fenestrojn. En tiuj domoj elstaras la stilo herera de la 17a jarcento. Aliaj rimarkindaj histori-artaj elementoj estas la Verda Kruco, figuro de la Kristo de la Lumo aŭ la antikva sinagogo de la juda kvaralo, inter aliaj.