William Pitt | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
William Pitt the Younger | |||||
Naskiĝo | 28-an de majo 1759 en Kent | ||||
Morto | 23-an de januaro 1806 (46-jaraĝa) en Londono | ||||
Tombo | Abatejo Westminster vd | ||||
Religio | Anglikanismo vd | ||||
Lingvoj | angla vd | ||||
Ŝtataneco | Reĝlando de Granda Britio vd | ||||
Alma mater | Kolegio Pembroke vd | ||||
Partio | Tories vd | ||||
Subskribo | |||||
Familio | |||||
Patro | William Pitt vd | ||||
Patrino | Hester Pitt, Countess of Chatham vd | ||||
Gefratoj | John Pitt, 2nd Earl of Chatham • Lady Harriet Pitt • Hester Stanhope, Viscountess Mahon vd | ||||
Edz(in)o | – | ||||
Profesio | |||||
Okupo | politikisto • advokato vd | ||||
Aktiva en | Londono vd | ||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
William PITT la pli juna (naskiĝis la 28-an de majo 1759 - mortis la 23-an de januaro 1806) estis brita ŝtatviro, gvidanto de la novaj torioj, dua filo de William Pitt (pli maljuna). Li estis ĉefministro de Britio dufoje (de 1783 ĝis 1801 kaj de 1804 ĝis 1806) kaj reprezentis ĉefe la interesojn de la kolonioj, la bankoj kaj la komercistoj.
Li tiris en 1784 sub ŝtata kontrolo la Britan Orient-Hindian Asocion. Li forte subtenis malamikojn de Francio, malamikojn de la franca revolucio kaj poste Napoleono. Li subpremis la demokratiajn protestojn (ekz. la matrosa ribelo de 1797), limigis la gazetan kaj kunvenan liberecon, subbatis la ribelon de Irlando en 1798 kaj deklarigis unuiĝon de Grand-Britio kaj Irlando. Tio signifis ĉesigon de la irlanda parlamento.
Li abdikis post la malvenko ĉe la Batalo ĉe Slavkov. Lia plej grava politika adversulo estis Charles James Fox.