Situo de vomeronaza organo en serpento
Vomeronaza organo (VNO), aŭ organo de Jacobson, estas asista flara sensa organo kiu troviĝas en multaj animaloj. Ĝi estis malkovrita de la nederlanda botanikisto, kuracisto kaj anatomo Frederik Ruysch antaŭ 1732 kaj poste de la dano Ludwig Jacobson en 1813.[1] Tiu organo estas la sensorgano koncerna al la tielnomata "flehmena reago" ĉe mamuloj.
Referencoj
- ↑ Jacobson, L. (1813). Anatomisk Beskrivelse over et nyt Organ i Huusdyrenes Næse. Veterinær=Selskapets Skrifter [en dana] 2, 209–246.
Literaturo
- Døving KB, Trotier D (November 1998). “Structure and function of the vomeronasal organ”, The Journal of Experimental Biology 201 (Pt 21), p. 2913–25.
- Silvotti L, Moiani A, Gatti R, Tirindelli R (December 2007). “Combinatorial co-expression of pheromone receptors, V2Rs”, Journal of Neurochemistry 103 (5), p. 1753–63. doi:10.1111/j.1471-4159.2007.04877.x.
- Keverne EB (October 1999). “The vomeronasal organ”, Science 286 (5440), p. 716–20. doi:10.1126/science.286.5440.716.
- Meredith M (May 2001). “Human vomeronasal organ function: a critical review of best and worst cases”, Chemical Senses 26 (4), p. 433–45. doi:10.1093/chemse/26.4.433.
- Evans CS (June 2006). “Accessory chemosignaling mechanisms in primates”, American Journal of Primatology 68 (6), p. 525–44. doi:10.1002/ajp.20250.
- Wekesa KS, Anholt RR (August 1997). “Pheromone regulated production of inositol-(1, 4, 5)-trisphosphate in the mammalian vomeronasal organ”, Endocrinology 138 (8), p. 3497–504. doi:10.1210/en.138.8.3497.
- Monti-Bloch L, Jennings-White C, Berliner DL (November 1998). “The human vomeronasal system. A review”, Annals of the New York Academy of Sciences 855, p. 373–89. doi:10.1111/j.1749-6632.1998.tb10595.x.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.