| Voĉa glotala frikativo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ɦ | |||||||||
| Priskribo de la signo de la IFA | latina minusklo h kun la supra hoko dekstren | ||||||||
| IPA-numero | 147 | ||||||||
| Kodoj | |||||||||
| HTML, dekume | ɦ | ||||||||
| Unikodo, deksesume | U+0266 | ||||||||
| X-SAMPA | h\ | ||||||||
| Kirshenbaum | keine | ||||||||
| Brajlo de IFA |   | ||||||||
| Sono | |||||||||
| |||||||||
La voĉa glotala frikativo estas voĉa konsonanto uzata en kelkaj lingvoj. Ĝia IFA-simbolo estas [ɦ]; en SAMPA, h\.
Priskribo
- Ĝi estas pulma (la aerfluon produktas la pulmoj).
- Ĝi estas frota, produktata per froto de la aerfluo en mallarĝigita gloto.
- Ĝi estas glota, la bruo estiĝas dum la paso tra la gloto.
- Ĝi estas voĉa, la voĉkordoj vibras (la responda senvoĉa parolsono estas la glota frotsono senvoĉa [h]).
- Ĝi estas buŝa (la aero eliras nur per la buŝo).
- Ĝi estas centra (la aerfluo pasas meze super la lango, ne flanke).
Uzado
- Plej evidente [ɦ] aperas en la lingvoj ĉeĥa, slovaka (en kiuj ĝi estas signata per la litero h) kaj ukraina. En tiuj lingvoj ĝi funkcias kiel realigo de la praslava fonemo /g/, kaj povas aperi en diversaj pozicioj (ekz-e
hlava [ˈɦla.va]). La izogloso [g]/[ɦ] estas unu el la plej antikvaj en la slava lingvaro. - En la norma Esperanto la parolsono [ɦ] ne ekzistas.
- La slavaj lingvoj malhavas la sonon [h], sed ĝenerale la slavlingvanoj konas la sonon [ɦ] (kiel parolsonon ordinaran aŭ dialektan). Tial iuj esperantaj lerniloj (mis)rekomendas la sonon [ɦ] kiel surogaton por [h].
- En kelkaj lingvoj (ekz-e en Brazilaj dialektoj de la portugala lingvo) [ɦ] povas aperi kiel alofono de /ʁ/.
Vidu ankaŭ
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.