Vira voĉdonado estis etapo en la evoluo de la demokratio kiu situiĝis foje inter la neuniversala voĉdonrajto, kiu koncernis al diversaj aspektoj de la voĉdonantoj (enspezo, civila statuso, nivelo de edukado aŭ aparteno al socia klaso), kaj la universala voĉdonrajto. Laŭ la vira voĉdonado povis voĉdoni la totalo de la viroj (kaj absolute ne la virinoj) kiuj plenumu leĝajn postulojn (aĝa majoritato, ekzemple). Menciindas, ke en multaj landoj oni pasis rekte el neuniversala voĉdonrajto al la universala voĉdonrajto, sen tiu intertempa situacio. En kelkaj landoj ankoraŭ okazas ke kaj viroj kaj virinoj voĉdonas en apartaj balotejoj, sed tio ne estas konsiderata kiel tipo de Vira voĉdonado.

La dato de atingo de tiu parta demokrata atingo laŭ landoj estus jena:

Ameriko

• Urugvajo - 1830 por nemilitistaj viroj pli ol 18 jarojn aĝaj.
• Venezuelo - 1858 por viroj pli ol 18 jarojn aĝaj, kun malsukcesoj en 1873 (publika voĉdono) kaj 1881 (nerekta voĉdono), parte reakirita en 1893 (pli ol 21 jaroj)
• Ekvadoro - 1861 por viroj pli ol 16 aŭ 18-jaraj
• Dominika Respubliko - 1886; viroj pli ol 25-jaraj.
• Ĉilio - 1888 por viroj pli ol 21-jaraj
• Brasil - 1890
• Argentino - 1912 por viroj pli ol 18-jaraj tra la leĝo de la prezidento Roque Sáenz Peña.
• Peru - 1979

Eŭropo

• Grekio -- 1822
• Francio -- 1848
• Svisio -- 1848
• Hispanio -- unuaj elektoj kun vira balotrajto en 1869, reestablitaj en 1890. En 1933, universala voĉdonrajto estus pasigita, sed post la Civita milito la voĉdono por virinoj estus revokita kaj malpermesita. Tial, la vira voĉdonrajto estus resendita de 1939 ĝis 1978, la jaro en kiu la Konstitucio estigis la nunan demokration, denove kun universala voĉdonrajto.
• Norvegio -- 1891
• Aŭstrohungara Imperio -- 1907
• Svedio -- 1911
• Nederlando -- 1917
• Belgio -- 1919
• Unuiĝinta Reĝlando -- 1918
• Italio -- 1919
• Portugalio - 1974

Azio

• Sri Lanka - 1931
• Tajlando - 1933
• Afganio - 2004