Victorien Sardou
Persona informo
Victorien Sardou
Naskiĝo 5-an de septembro 1831 (1831-09-05)
en Parizo
Morto 8-an de novembro 1908 (1908-11-08) (77-jaraĝa)
en Parizo,  Tria Respubliko de Francio
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio vd
Subskribo Victorien Sardou
Memorigilo Victorien Sardou
Familio
Patro Antoine-Léandre Sardou vd
Patrino Eveline Viard vd
Infanoj Pierre Sardou • Geneviève Sardou vd
Profesio
Okupo dramaturgo • verkisto • dramaturgo • libretisto vd
Aktiva en Parizo vd
vd Fonto: Vikidatumoj

Victorien Sardou (5a de Septembro 1831 – 8a de Novembro 1908) estis franca dramisto.[1] Li estas plej bone memorita nuntempe pro sia disvolvigo, kun Eugène Scribe, de la teatroĝenro nomita france la pièce bien faite (bone farita teatraĵo).[2] Li verkis ankaŭ kelkajn verkojn kiuj iĝis popularaj 19a-jarcentaj operoj kiaj La Tosca (1887) sur kiu Giacomo Puccini bazigis sian operon Tosca (1900), kaj Fedora de Umberto Giordano, verko kiu ankaŭ popularigis la fedoran ĉapelon.[3]

Sardou en 1901.

Verkoj

Teatraĵoj

Afiŝo por verko de 1897 de Sardou nome Divorca sanigo
Skizo de Sardou farita en 1899.
  • La Taverne des étudiants (1854)
  • Les Premières Armes de Figaro (1859), kun Emile Vanderbuch
  • Les Gens nerveux (1859), kun Théodore Barrière
  • Les Pattes de mouche (Paperaĵo) (1860)
  • Monsieur Garat (1860)
  • Les Femmes fortes (1860)
  • L'écureuil (1861)
  • L'Homme aux pigeons (1861), kiel Jules Pélissié
  • Onze Jours de siège (1861)
  • Piccolino (1861), kun Charles-Louis-Etienne Nuitter kaj muziko de Ernest Guiraud
  • Nos Intimes! (1861)
  • Chez Bonvalet (1861), (kiel Jules Pélissié) kun Henri Lefebvre
  • La Papillonne (1862)
  • La Perle Noire (La nigra perlo) (1862)
  • Les Prés Saint-Gervais (1862), kun Philippe Gille kaj muziko de Charles Lecocq
  • Les Ganaches (1862)
  • Bataille d'amour (1863), kun Karl Daclin kaj muziko de Auguste Emmanuel Vaucorbeil
  • Les Diables noirs (1863)
  • Le Dégel (1864)
  • Don Quichotte (1864), rearanĝita de Sardou kaj Charles-Louis-Etienne Nuitter kaj muziko de Maurice Renaud
  • Les Pommes du voisin (1864)
  • Le Capitaine Henriot (1864), de Sardou kaj Gustave Vaez, kaj muziko de François-Auguste Gevaert
  • Les Vieux Garçons (1865)
  • Les Ondines au Champagne (1865), (kiel Jules Pélissié), kun Henri Lefebvre, kaj muziko de Charles Lecocq
  • La Famille Benoîton (1865)
  • Les Cinq Francs d'un bourgeois de Paris (1866), kun Antoine Gadon Dunan-Mousseux kaj Jules Pélissié
  • Nos Bons Villageois (1866)
  • Maison neuve (1866)
  • Séraphine (1868)
  • Patrie! (Patrujo!) (1869), poste reviziita en 1886 kun muziko de Emile Paladilhe
  • Fernande (1870)
  • Le roi Carotte (1872), muziko de Jacques Offenbach
  • Les Vieilles Filles (1872), kun Charles de Courcy
  • Andréa (1873)
  • L’Oncle Sam (Onklo Sam) (1873)
  • Les Merveilleuses (1873), muziko de Félix Hugo
  • Le Magot (1874)
  • La Haine (Malamo) (1874), muziko de Jacques Offenbach
  • Ferréol (1875)
  • L'Hôtel Godelot (1876), kun Henri Crisafulli
  • Dora (1877)
  • Les Exilés (1877), kun Gregorij Lubomirski kaj Eugène Nus
  • Les Bourgeois de Pont-Arcy (1878)
  • Les Noces de Fernande (1878), kun Émile de Najac kaj muziko de Louis-Pierre Deffès
  • Daniel Rochat (1880)
  • Divorçons! (Ni Divorcu) (1880), kun Émile de Najac
  • Odette (1881)
  • Fédora (1882)
  • Théodora (1884), poste reviziita en 1907 kun Paul Ferrier kaj muziko de Xavier Leroux
  • Georgette (1885)
  • Le Crocodile (1886), kun muziko de Jules Massenet
  • La Tosca (1887)
  • Marquise (1889)
  • Belle-Maman (1889), kun Raymond Deslandes
  • Cléopâtre (1890), kun Émile Moreau kaj muziko de Xavier Leroux[4]
  • Thermidor (1891)
  • Madame Sans-Gêne (1893), kun Émile Moreau
  • Gismonda (1894)
  • Marcelle (1895)
  • Spiritisme (1897)
  • Paméla (1898)
  • Robespierre (1899)
  • La Fille de Tabarin (1901), kun Paul kaj muziko de Gabriel Pierné
  • Les Barbares (1901), kun Pierre-Barthélemy Gheusi, muziko de Camille Saint-Saëns
  • Dante (1903), kun Émile Moreau
  • La Sorcière (La Sorĉistino) (1903)
  • Fiorella (1905), kun Pierre-Barthélemy Gheusi kaj muziko de Amherst Webber
  • L'Espionne (1906)
  • La Pisie (1906)
  • L'Affaire des Poisons (1908), kiel Jules Pélissié [5]

Libroj

  • Rabàgas (1872)
  • Daniel Rochet (1880)[5]

Adaptitaj verkoj

  • Nos Intimes! (1862), tradukita de Horace Wigan en Friends or Foes?
  • La Papillonne (1864), tradukita de Augustin Daly en Taming of a Butterfly
  • Le Degel (1864), tradukita de Vincent Amcotts en Adonis Vanquished
  • Les Ganaches (1869) tradukita kaj adaptita de Thomas William Robertson en Progress
  • Nos Intimes! (1872), tradukita de George March en Our Friends
  • Les Pres Saint-Gervais (1875), tradukita kaj adaptita de Robert Reece
  • Divorçons! (1882), tradukita en Cyprienne
  • Patrie! (1886) opero de Emile Paladihle
  • Fedora (1898) opero de Umberto Giordano
  • Robespierre, tradukita de Laurence Irving
  • Tosca (1900) opero de Giacomo Puccini
  • Les Merveilleuses (1907), adaptita de Basil Hood kiel The Merveilleuses
  • Théodora (1907) opero de Xavier Leroux
  • Gismonda (1919) opero de Henry Février[5]

Referencoj

  1. ↑ (1907) “SARDOU, Victorien”, Who's Who, 59, p. p. 1556.
  2. ↑ McCormick (1998, 964).
  3. ↑ Encarta Dictionary, Microsoft Encarta Premium Suite 2004.
  4. ↑ "THE LATEST 'CLEOPATRAŜablono:'" (Cct.24, 1890) The New York Times
  5. 1 2 3 Cooper, Barbara T.. (1998) French Dramatists, 1789-1914. Detroit, Michigan: Gale Research. ISBN 978-0-7876-1847-6.

Literaturo

  • Blanche Roosevelt (2009) Victorien Sardou BiblioLife ISBN 1-110-54130-9
  • Stephen Sadler Stanton (1990) Camille and Other Plays: A Peculiar Position; The Glass of Water; La Dame aŭ Camelias; Olympe's Marriage; A Scrap of Paper Hill and Wang ISBN 0-8090-0706-1
  • McCormick, John. 1998. "Sardou, Victorien." In The Cambridge Guide to Theatre. Ed. Martin Banham. Cambridge: Cambridge UP. 964. ISBN 0-521-43437-8.
  • Lacour, L. 1880. Trois théâtres.
  • Matthews, Brander. 1881. French Dramatists. New York.
  • Doumic, R. 1895. Écrivains d'aujourd'hui. Paris.
  • Sarcey, F. 1901. Quarante ans de théâtre. Vol. 6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.