Veľká Franková | |
hungare: Nagyfrankvágása, germane: Großfrankenau | |
municipo | |
Vido al Veľká Franková | |
Oficiala nomo: Veľká Franková | |
Lando | Slovakio |
---|---|
Regiono | Regiono Prešov |
Distrikto | Distrikto Kežmarok |
Historia regiono | Supra Hungarujo |
Parto de | Spiŝo Zamagurie |
Montaro | Spišská Magura |
Rivero | Frankovský potok |
Situo | Veľká Franková |
- alteco | 664 m s. m. |
- koordinatoj | 49° 20′ 15″ N 20° 17′ 41″ O / 49.33750 °N, 20.29472 °O (mapo) |
Areo | 10,63 km² (1 063 ha) |
Loĝantaro | 350 (31.12.2011) |
Denseco | 32,93 loĝ./km² |
Unua skribmencio | 1296 |
Horzono | MET (UTC+1) |
- somera tempo | MET (UTC+2) |
Poŝtkodo | 059 78 |
Telefona antaŭkodo | +421-52 |
Aŭtokodoj | KK |
NUTS | 523992 |
Specialaĵo | Brindzo |
Situo enkadre de Slovakio
| |
Situo enkadre de Regiono Prešov
| |
Situo rilate al Tatroj
| |
Vikimedia Komunejo: Veľká Franková | |
Retpaĝo: www.velkafrankova.ocu.sk | |
Portalo pri Slovakio | |
Veľká Franková (hungare Nagyfrankvágása [nadjfrankvAgAŝa], germane Großfrankenau) estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio.
Situo
Veľká Franková situas en valo de rojo, laŭ la pola landlimo, laŭ flankovojoj. Kežmarok troviĝas je 34, Spišská Stará Ves je 10 km.
Historio
La vilaĝo formiĝis en 1296. En 1787 469 vilaĝanoj loĝis en 69 domoj, en 1828 560 vilaĝanoj loĝis en 77 domoj. En 1796 la tutlanda geografia libro taksis la vilaĝon triaklasa. Ĝis 1892 la oficiala hungara loknomo estis Nagyfrankova, poste ĝi ricevis pli hungarecan nomon pro la hungariga politiko. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Nagyfrankvágása 390 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Szepes (reĝa departemento), al distrikto de Spišská Stará Ves, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. Inter 1979 kaj 1990 Malá Franková estis unuigita kun Veľká Franková, la komuna loknomo estis Franková. En 2001 vivis en Veľká Franková 381 homoj, (370 slovakoj).
Vidindaĵoj
- romkatolika klasikisma preĝejo omaĝe al Sankta Nikolao de 1784
- ligna sonorilostablo