VVV estis revuo dediĉita al la disvastigado de superrealismo. Ĝi eldoniĝis en Novjorko inter 1942 kaj 1944.
Nur tri eldonoj de VVV estis iam produktitaj. Tamen, ĝi pruvis sin agado por eŭropaj superrealistaj artistoj, portempe ekzilitaj el iliaj hejmlandoj per la Dua Mondmilito, por komuniki kun usonaj artistoj.
VVV estis la rekta produktaĵo de la ĉefaj superrealistaj tiuepokaj. La revuo estis rekdaktita per David Hare kunlaborante kun Marcel Duchamp, André Breton, kaj Max Ernst. La redaktejo ankaŭ varbis nombro da similaj pensantoj kaj artistoj, inkluzive de Aimé Césaire, Philip Lamantia, kaj Robert Motherwell. Ĉiu eldono fokusiĝis je "poezio, plastaj artoj, antropologio, sociologio, (kaj) psikologio," kaj estis plenbilde ilustrita per vasta antigpovo de superrealistaj artistoj, inkluzive de Giorgio de Chirico, Claude Levi-Strauss, Roberto Matta, kaj Yves Tanguy.
La revuo ankaŭ estis eksperimenta je formo kaj ankaŭ je enhavo. Eldonoj de VVV enhavis elfaldajn paĝojn, papererojn de malsamaj grandecoj kaj specoj, kaj grasa teksto kaj koloro. La malantaŭa bindaĵo de la dua eldono figuris unu el la "pretfaritaĵoj" de Duchamp: eltranĉita virina figura "malliberigita" per peco de fakte koka ferdrato.