| Umm Salama | ||
|---|---|---|
 | ||
| Persona informo | ||
| أم سلمة هند بنت أبي أمية | ||
| Naskiĝo | 30-an de novembro 595 en Mekko | |
| Morto | 30-an de novembro 680 (85-jaraĝa) en Medino | |
| Tombo | Al-Baqi' vd | |
| Religio | islamo vd | |
| Lingvoj | araba vd | |
| Familio | ||
| Patro | Abu Umayya ibn Al-Mughira vd | |
| Gefratoj | Q12223444 • Q106927513 • Al-Muhajir ibn Abi Umayya • Q106926120 • Q106881635 • Qurayba bint Abi Umayya vd | |
| Edz(in)o | Abu Salama 'Abd Allah ibn 'Abd al-Asad al-Makhzumi • Mohamedo vd | |
| Infanoj | Zaynab bin Abi-Salama • Umar ibn Abi-Salama • Salama ibn Abi-Salama • Q104157769 • Zarah vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Umm Salama, Umm Salama Hind bint Abi Umajja aŭ Umm Salama Hind bint Abi Umayya, Hind bint Suhayl, Hind al Makhzumiyah (en araba هند بنت أبي أمية) estis (la sesa) edzino de la profeto Mohamedo, kaj konsiderata de islamanoj kiel "la patrino de la kredantoj".
Post la morto de sia edzo, Abdallah ibn Abdulasad en la Batalo de Uhudo, ŝi estis konata kiel Ajjin al-Arab (La okuloj de Arabio).[1] Umm Salama kaj ŝia edzo, Abdallah ibn Abd Al-Asad, estis el la unuaj islamanoj. Nur Ali kaj kelkaj aliaj malmultaj konvertiĝis al Islamo antaŭ ili. Ŝia edzo mortis pro la vundoj ricevitaj en la Batalo de Uhudo. Tiam, Hind havis filon nome Umar ibn Abi Salama.
Post la morto de Abdallah, la islamanoj apogis ŝin en Medino. Kiam ŝi finis la Iddah (la atendoperiodo de virino ĉu divorcita ĉu vidvino, por nuligi sian geedzecon, antaŭ reedziniĝi), dum 4 monatoj kaj 10 tagoj, kaj Abu Bakr kaj Umar kandidatis, sed ŝi malakceptis. Mohamedo kandidatis kaj ŝi akceptis. Umm Salama edziniĝis al Mohamedo estante 29-jaraĝa. Nur liaj sesa kaj sepa edzinoj (Umm Salama kaj Zajnab, respektive) estis rektaj kuzinoj de Mohamedo. Umm Salama estis vidvino kun tri filoj kaj kvara postmorta (post la morto de lia patro) filo kiu naskiĝis tuj post ŝia geedzeco kun Mohamedo.
Umm Salama mortis estante 84-jaraĝa en Medino. Ŝi estis entombigita en la tombejo Ĝannatul Baki. Ŝi estis la lasta survivanta de la patrinoj de la kredantoj.
Notoj
- ↑ Suleiman, Ali Mourad (2005). Early Islam between Myth and History.