Boraj maŝinoj

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Tunelbora maŝino.

Tunelbora maŝino uzata por bori la Gotardan Bazan Tunelon (Svisujo), la plej longan fervojan tunelon de la mondo. La grando de la maŝino montriĝas per komparo kun la apuda laboristo.

Tunelboraj maŝinoj (TBM-oj) kaj rilataj asistaj sistemoj estas uzataj por aŭtomatigi la tunelan konstruadon, kio malpliigas la koston. En iaj, ĉefe urbaj aplikoj, oni vidas tunelan boradon kiel rapidan kaj malmultekostan alternativon al surgrunda konstruado de fervojoj kaj aŭtovojoj. Oni evitas multekostajn eksproprietigojn de konstruaĵoj kaj tero kaj longajn planajn enketojn. Malavantaĝo de tunelboraj maŝinoj estas ilia ekstrema grando, pro kiu estas malfacile transporti ilin al la konstruejo kaj multekoste kunmeti ilin surloke (ofte ene de la konstruata tunelo).

Ekzistas diversaj dezajnoj de TBM-oj por diversaj kondiĉoj, de malmola ŝtono ĝis malmola akvoplena grundo. Iuj specoj, kiel maŝinoj de bentonita koto aŭ de terprema ekvilibrigo, havas altpremajn ejojn ĉe la antaŭo, kio uzebligas ilin en malfacilaj kondiĉoj sub la grundakva surfaco. La altpremaj ejoj altigas la premon en la grundo antaŭ la borila bloko ĝis ekvilibro kun la premo de la grundakvo. La laboristoj restas en normala premo malantaŭ la altpremejo, sed foje devas iri en ĝin por anstataŭigi aŭ ripari la borilojn. Specialaj sekurrimedoj estas necesaj, ekzemple apliko de traktado al la grundo aŭ haltigo de la TBM en senakva loko. Malgraŭ tiaj komplikoj, oni preferas TBM-ojn al la pli malnova metodo tuneli en altprema aeoro, kun malpremiĝa ĉambro iom malantaŭ la TBM kaj malpremiĝaj procedoj kiel ĉe profunda subakvado.