La tumulbedo estas altbedo kiu havas la formon de tumulo.
Bedo estas plata kaj niveligita peco de grundo, preparita por plantoj. Ekzistas diversaj bedoj, ekzemple florbedo, sembedo (el kreskantaj semitaj plantoj), herbobedo, sterkobedo, altbedo, varmobedo. Speciala formo de bedo estas platbando. Ĝemerale bedo estas monokulturo.
Konstruo kaj celo
Por bedo oni dividas pecon de kultivata arealo. La bedoj estas faritaj jare. Kiel vojo por prilabori la arealon oni havas neplantitan strion. La nekultivitaj areoj inter la bedoj estas la vojoj por flegi permane aŭ per malgranda traktoro. [1].[2]
La larĝeco de permane flegitaj legombedoj estas inter 1,1 ĝis 1,2 m. Inter la du bedoj estas ĉ. 0,30 m larĝa vojo por surpaŝi flegante la bedojn.[3] Precipe florbedoj aŭ bedoj en parkoj aŭ ĝardenoj ofte estas faritaj por pli ol unu jaro. La ornambedoj ofte havas randon el heĝoj. Ofte estis plantitaj tie malaltaj buksoj.
Vidu ankaŭ
Notoj
- ↑ Winfried Titze: Frisches Gemüse aus dem Garten. Ulmer, Stuttgart 1987, ISBN 3-8001-6293-8, S. 40.
- ↑ Ulrich Sachweh (Hrsg.): Der Gärtner, Band 3, Baumschule, Obstbau, Samenbau, Gemüsebau. 2. Auflage, Ulmer, Stuttgart 1986/1989, ISBN 3-8001-1148-9, Schema C 9 auf S. 198.
- ↑ Winfried Titze: Frisches Gemüse aus dem Garten. Ulmer, Stuttgart 1987, ISBN 3-8001-6293-8, S. 40.