En priskriboj de la klasika araba lingvo, kaj simile en aliaj ŝemidaj lingvoj, oni grupigas vortojn laŭ la komuna trikonsonanto. Temas pri sinsekvo de tri konsonantoj en aro da vortoj kies vokaloj kaj afiksoj malsamas, sed kies signifoj restas parencaj, ene de sufiĉe unueca semantika kampo (foje la rilato montriĝas pli loza).
Oni povus diri, ke trikonsonanto estus la arablingva ekvivalento de la radikoj de esperanto.
Ekzemploj
La trikonsonanto ktb prezentas la ideon skrib-:
| Arabe | Transliterumo | Traduko |
|---|---|---|
| كتب | kataba | "li skribis" |
| كتبنا | katabnā | "ni skribis" |
| يكتب | yaktubu | "li skribas, skribos" |
| نكتب | naktubu | "ni skribas, skribos" |
| كاتب | kātib | "skribanto" |
| أكتب | aktaba | "li diktis" |
| يكتب | yuktibu | "li diktas, diktos" |
| كتاب | kitāb | "libro" |
| مكتب | maktab | "kontoro (skribejo)" |
Aŭ la trikonsonanto slm kun la ideoj paco, submetiĝo, islamo:
| Arabe | Transliterumo | Traduko |
|---|---|---|
| سلام | salām | "paco" |
| اسلا | islām | "islamo" |
| مسلم | muslim | "islamano" |
Vidu ankaŭ: Esperantigo de vortoj el araba fonto
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.