La sistemo de tonvortoj, ankaŭ nomita latonizo, estas notonomiga sistemo, kiun en 1892 inventis la muzikpedagogo Carl Eitz por la muzikinstruo, per kiu li volis klarigi la kromatajn kaj diatonajn interrilatojn de la tonoj.
| Kutima nomo | g | g# | a | a# | b | c | c# | d | d# | e | f | f# | g |
| Tonvorto | la | de | fe | ki | ni | bi | ro | to | mu | gu | su | pa | la |
| Kutima nomo | g | gb | f | e | eb | d | db | c | b | bb | a | ab | g |
| Tonvorto | la | pu | su | gu | mo | to | ri | bi | ni | ke | fe | da | la |
Al ĉiu duontono li donis konsonanton. Komencante je g: l, d, f, k, n, b, r, t, m, g, s, p, l. Komencante ĉe la konsonanto l li alordigis la kvin vokalojn a, e, i, o kaj u tiele, ke dumpase al plentono oni aliras la venontan vokalon, kaj dum duontona paŝo la vokalo restas la sama.
Uzado de ĉi tiuj silaboj devis faciligi la unuavidan kantadon kaj prosperigi la ĝustan intonacion.
Vidu ankaŭ
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.