Tionila klorido

Plata kemia strukturo de la Tionila klorido

Tridimensia kemia strukturo de la Tionila klorido

Alternativa(j) nomo(j)

Klorido de sulfinila
Klorido de tionilo
Sulfura duklorido
Duklorosulfoksido

SOCl₂

Merck Index

15,9501

Fizikaj proprecoj

Aspekto

senkolora aŭ flaveca, densa, koroda, fumeganta, larmiga kaj toksa likvaĵo kun penetranta odoro

118,959 g·mol⁻¹

1,638g cm⁻³

−104,5 °C^[1]

74,6 °C

n_{761}^{20}

1,517

Ekflama temperaturo

Nebrulema

Solvebleco

Akvo:reakcias

Mortiga dozo (LD50)

324 mg/kg (buŝe)^[2]

Sekurecaj Indikoj

Riskoj

R14 R20/22 R29 R35

Sekureco

S1/2 S26 S36/37/39 S45

Pridanĝeraj indikoj

Danĝero

C
Koroda

T+
Venena

GHS Damaĝo Piktogramo

GHS Signalvorto

Damaĝa substanco

GHS Deklaroj pri damaĝoj

H302, H314, H318, H330, H331, H332, H335

GHS Deklaroj pri antaŭgardoj

P260, P261, P264, P270, P271, P280, P284, P301+312, P301+330+331, P303+361+353, P304+312, P304+340, P305+351+338, P310, P311, P312, P320, P321, P330, P363, P403+233, P405, P501^[3]

Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Tionila klorido aŭ SOCl₂ estas neorganika kombinaĵo de sulfuro, kloro kaj oksigeno, senkolora aŭ flaveca, densa, koroda, fumeganta, larmiga kaj toksa likvaĵo kun malagrabla penetranta odoro. Klorido de tionilo estas ĉefe uzata kiel klorigagento. Ĝi estas uzata ankaŭ en la produktado de kemiaj armiloj kaj kelkfoje ĝi estas konfuzita kun la sulfurila klorido aŭ SO₂Cl₂ kies proprecoj malsamas signifoplene. Klorido de tionilo estas fonto de kloridaj jonoj dum sulfurila klorido forte agadas sur hidroksilaj grupoj kaj sulfuraj grupoj.

Per hidrolizo, ĝi malkomponiĝas en sulfuran duoksidon kaj kloridan acidon. Ĝi estas solvebla en benzeno, kloroformo kaj karbona kvarklorido. Per varmigado supre ol 150 °C ĝi komencas malkomponiĝi kaj kompleta malkompando okazas ĉe 500 °C. Pro la forta reakcio inter klorido de tionilo kaj akvo, SOCl₂ ne ekzistas en naturo. Tionila klorido konvertas karboksilatajn acidojn kaj alkoholojn en klorhavaj komponaĵoj.

Sintezoj

Sintezo 1

Preparado per interagado de sulfura trioksido kaj sulfura duklorido:

+ ${\mathsf {{\xrightarrow[{\,}]{}}\,}}$ +

Sintezo 2

Klorido de tionilo estiĝas per traktado de sulfura duoksido kaj kvinklorido de fosforo:

+ kvinklorido de fosforo ${\mathsf {{\xrightarrow[{\,}]{}}\,}}$ +

Sintezo 3

Sintezo per interagado de sulfura duoksido, kloro kaj unu molo da sulfura duklorido:

++ ${\mathsf {{\xrightarrow[{\,}]{}}\,}}$ 2

Sintezo 4

Sintezo per interagado de sulfura trioksido, kloro kaj du moloj da sulfura duklorido:

++2 ${\mathsf {{\xrightarrow[{\,}]{}}\,}}$ 3

Reakcioj

Reakcio 1

Klorido de tionilo konvertas karboksilatajn acidojn en kloridojn de la karboksilata acido:^[4]

+ ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$ ++

Reakcio 2

Klorido de tionilo konvertas alkoholojn en alkilan kloridon en ĉeesto de piridino:

+ ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$ ++

Reakcio 3

Cianamido estiĝas per traktado de ureo kun klorido de tionilo:

+ ${\mathsf {{\xrightarrow[{\,}]{}}\,}}$ ++2

Literaturo

Vidu ankaŭ

Referencoj

↑ Chemical Book
↑ North West Missouri State University Arkivigite je 2014-09-26 per la retarkivo Wayback Machine
↑ Pubchem
↑ Organic Chemistry

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Chemical Book

[2] North West Missouri State University Arkivigite je 2014-09-26 per la retarkivo Wayback Machine

[3] Pubchem

[4] Organic Chemistry

[1]

[2]

[3]

[4]