Tiomorfolino
Plata kemia strukturo de la Tiomorfolino
Tridimensia strukturo de la Tiomorfolino
Alternativa(j) nomo(j)
  • Paratiazano
  • Tiazolidinano
  • 1,4-tiazano
Kemia formulo
C4H9NS
CAS-numero-kodo123-90-0
ChemSpider kodo60509
PubChem-kodo67164
Merck Index15,9452
Fizikaj proprecoj
Aspektosenkolora aŭ flava likvaĵo
Molmaso103,19 g·mol-1
Denseco1.086 g cm−3
Fandpunkto19 °C
Bolpunkto175 °C
Refrakta indico 1,5384
Ekflama temperaturo63 °C
SolveblecoAkvo:65 g/L
Mortiga dozo (LD50)xxx mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
RiskoR34 R37 R38
SekurecoS26 S36/37/39 S45
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS etikedigo de kemiaĵoj[1][2]
GHS Damaĝo-piktogramo
05 – Koroda substanco
GHS SignalvortoDamaĝo
GHS Deklaroj pri damaĝojH314
GHS Deklaroj pri antaŭgardojP260, P280, P305, P301+330+331, P303+361+353, P304+340, P310, P338, P310, P351, P363, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Tiomorfolino estas organika saturita heterocikla kombinaĵo enhavanta ses membroj kun du heteroatomoj -- nitrogeno kaj sulfuro -- en kontraŭaj pozicioj de la ringo. La tiomorfolino estas senkolora aŭ flaveca substanco kun neeltenebla odoro. Ĝi estas solvebla en akvo kaj organikaj nepolaraj solvantoj. Ĝiaj vaporoj estas 3,6 fojojn pli densa ol la aero. Rilate al ĝia reakciemo, ĝi estas sentebla en aero, kaj ne akordigebla kaj kun fortaj oksidantoj kaj kun fortaj bazoj.

Biologiaj proprecoj

La tiomorfolino riltas kun la hipokolesterolemio (nenormale malaltaj niveloj de kolesterolo en la sango). Oni jam sintezis derivaĵoj de ĉi-amino kiuj inhibas la peroksidigon de lipidoj de la mikrosoma membrano, krom prezenti hipokolesterolemian[3] kaj hipolipidemian[4] aktivecojn. Potenciale, ĉi-komponaĵoj povas esti uzata por preventi la formadon de ateromoj en la arterioj.

Aliflanke, oni esploris la trasformadon de tiomorfolin-derivaĵoj far la fungo "Bjerkandera adusta"[5], organismo kiu malkomponas la ligninon. Tia fungo elmontras pli grandan kreskorapideco en la ĉeesto de tiuj komponaĵoj, kvankam ĝi ne uzas la tiomorfolinon kiel fonto de karbono, sed ĝin transformas en tiomorfolinan sulfoksidon kiu akumuliĝas en la medio.

La tiomorfolino estas brulema likvaĵo kiu ardeblas kiam hejtata eligante toksajn gasojn tiaj kiaj nitrogenajn oksidojn, karbonan unuoksidon, kaj sulfurajn oksidojn.

Sintezo kaj uzo

  • Tiomorfolino estas sintezebla per reakcio inter la hidrokarbonido 1,2-dubromoetano kaj la cisteamino:
Sintezo de la tiomorfolino.

La tiomorfolino uzatas en la sintezo de la blonanserino, kiu estas kontraŭpsikoza duageneracia medikamento aprobita por traktado de la skizofrenio. Alia uzo de ĉi-amino sidas en la preparado de pirolderivaĵoj, kiuj aktivas kiel antifungaj kaj antibakteriaj agentoj.

Literaturo

Kunrilataj kemiaĵoj

Vidu ankaŭ

Referencoj

  1. ↑ Sigma Aldrich
  2. ↑ Αlfa Aesar
  3. ↑ Small Animal Pediatrics: The First 12 Months of Life, Michael E. Peterson,Michelle Kutzler
  4. ↑ Pediatric Endocrinology: A Practical Clinical Guide, Second Edition, Sally Radovick, Margaret H. MacGillivray
  5. ↑ NCBI Resources


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.