Timokratio estas reĝimo, kiu donas politikan potencon nur al havaĵposedantoj. Tia reĝimo kreas afinecon inter la ekonomia statuso de civitano kaj lia rajto okupi publikan oficon.

La iniciinto de la timokrata reĝimo estis Solono, kiu estigis politikan reformon en la antikva Ateno. Ĝi dividis siajn civitanojn en kvar klasojn, al kiuj ĉiu ricevis politikajn rajtojn laŭ ilia riĉeco kaj havaĵoj.

Tiutempe la havaĵoj estis mezuritaj laŭ la jara rikolta produktado, kaj tiel la malsamaj klasoj estis determinitaj: la alta klaso, nomitaj Pentacosiomedimni, la "500-gradaj viroj", kiuj produktis Kultivaĵon de la sama volumo, sub ili estis la hipioj, la "kavalerio", kiuj produktis rikolton de ĉirkaŭ 300 mezuroj, la sekva en la vico estis la Zeugitoj, la "viroj de la duopo", kiu produktis rikolton de ĉirkaŭ 200 mezuroj, kaj fine la kvaran klason, la Dekonaĵojn," dungitojn", kiuj produktis Malpli ol 200 grandecojn por la jara rikolto.

Tiel Solon efektive malfortigis la aristokrataron, kiu rekomendis doni politikan statuson bazitan nur sur la familia historio de tiu aristokrato.

Post la apliko de la reformo, eĉ civitano, kiu ne estis aristokrato sed sukcesis amasigi ekonomian kapitalon, povus partopreni altranga posteno en la atena poliso, kio antaŭe ne eblis. Kvankam la institucio de la aristokrataro restis sendifekta, ĝia politika potenco ne plu estis absoluta.