Unua etapo: de Berlanga ĝis Los santos inocentes

Ŝi debutis 12-jaraĝa en filmo Novio a la vista, de Luis García Berlanga, kaj Jesús Franco reĝisoris ŝin en Tenemos 18 años (1959). Ŝiaj fratinoj Emma kaj Elisa jam estis famaj aktorinoj, kiam Terele iĝis la tria fratino kiu aktoriniĝis. La tri fratinoj aperis kune nur en unu filmo, nome La cuarta ventana (Julio Coll, 1963).

Ŝi elstaris en teatro, kun Miguel Narros kaj Adolfo Marsillach; en 1968 ŝi sukcese protagonistis en La casa de las chivas, kiun ŝi ludis ankaŭ por Televisión Española, por kiu ŝi intervenis ankaŭ en kelkaj teatraj programoj (Estudio 1, Novela). En 1978 ŝi ludis la rolon de Elicia en La Celestina protagonistigita de Irene Gutiérrez Caba.

Dum la 1960-aj kaj 1970aj jaroj, ŝi ludis ĉefe duarangajn rolojn kiel tiun de Mauricia en Fortunata y Jacinta, filmo produktorita de sia bofrato Emiliano Piedra kaj protagonistigita de sia fratino Emma Penella, kaj ŝi partoprenis en la televidaj serioj Juan y Manuela, Cañas y barro kaj La barraca. Ŝi aperis ankaŭ en kinaj filmoj kiel Tatuaje (1976), de Bigas Luna, kaj Carne apaleada (1978), de Javier Aguirre, kun Esperanza Roy.

En 1983 Mario Camus havigis al ŝi la rolon de Régula en la filmo bazita sur samnoma romano de Miguel Delibes nome Los santos inocentes, kiu ege famigis ŝin. Tuj poste ŝi ludis la rolon de la lasta virino ekzekutita en Hispanio per garoto en El caso de las envenenadas de Valencia, ĉapitro de la televida serio La huella del crimen, reĝisorita de Pedro Olea, kiu plifortigas sian draman kapablon.

Ĝis 1989 ŝi aperis en kelkaj filmoj, kiel Réquiem por un campesino español, en kiu ŝi koincidas kun Antonio Banderas, la sekcesa biletvende El Lute II: mañana seré libre, de Vicente Aranda, kaj speciale en Laura, del cielo llega la noche, de Gonzalo Herralde, kaj Diario de invierno, de Francisco Regueiro.

Dua etapo: de El día de la bestia ĝis Cuéntame cómo pasó

En 1995 Álex de la Iglesia rekuperis Terele por El día de la bestia. En kelkaj el siaj filmoj De la Iglesia sukcesis utiligi ankaŭ ŝiajn nekonatajn komediajn kapablojn.

Gerardo Vera alvokis ŝin sekvajare kiel protagonisto de kina versio de La Celestina. En 2000 ŝi ege sukcesis per ludado en la amuza nigrakomedia filmo La comunidad (Álex de la Iglesia), en kiu ŝi arde persekutas tra la tegmentoj de Madrido Carmen Maura kiu estis kaptinta la monon de mortinta najbaro. Ŝi estis nomumita por la premioj Goya, sed akiris ĝin Julia Gutiérrez Caba.

Du jarojn poste ŝi aliĝis al la aktoraro de la televida serio Cuéntame cómo pasó, kie ludas la rolon de vilaĝanino, patrino de la protagonisto, Antonio Alcántara. Poste, ŝi ludis rolojn pli proksimajn al komedio kaj en kino (800 balas) kaj en televido. Ŝi ricevis omaĝojn en diversaj kinfestivaloj.

Lastaj laboroj kaj premio Goya

En 2009 ŝi revenis al teatro per komedio pri aktualaĵoj, nome La duquesa al hoyo... y la viuda al bollo, inspirita en la lastaj tagoj de la konata kiel Duquesa Roja (ruĝa dukino). Sekvajare ŝi estis protagonisto de la komedio ¡¡¡Mamááááá!!!, kun Carles Castillo reĝisorita de la teatra grupo La Recua Teatro.

Dume ŝi ludis malgrandan rolon en la filmo Balada triste de trompeta, kiel kvara kunlaboraĵo kun Álex de la Iglesia. Spite sian mallongan plenumon, la Kinakademio prie nomumis ŝin por la kvara fojo al Goya-premio.

En 2013 la veterana aktorino ludis gravan rolon kiel sorĉistino en la filmo de Álex de la Iglesia nome Las brujas de Zugarramurdi, kun Carmen Maura, Hugo Silva, Mario Casas, inter aliaj pro kiu ŝi finfine ricevis la Goya-premion kaj eĉ la Premion Feroz al la plej bona duaranga aktorino en februaro 2014.