| Tendre Voyou | |
|---|---|
| filmo | |
| Originala titolo | Tendre Voyou |
| Originala lingvo | franca lingvo |
| Kina aperdato | 1966 |
| Ĝenro | komedia filmo |
| Kameraado | Edmond Séchan |
| Reĝisoro(j) | Jean Becker |
| Scenaro | Albert Simonin • Michel Audiard • Jean Becker • Daniel Boulanger |
| Loko de rakonto | Cannes |
| Muziko de | Michel Legrand |
| Rolantoj | Amarande • André Rouyer • Dominique Zardi • Élizabeth Teissier • Ellen Bahl • Geneviève Page • Ivan Desny • Jacky Blanchot • Jean Ozenne • Jean-Paul Belmondo • Jean-Pierre Marielle • Marc Dolnitz • Marcel Dalio • Maria Pacôme • Maurice Auzel • Michèle Girardon • Micheline Dax • Mylène Demongeot • Nadja Tiller • Oja Kodar • Paul Mercey • Paula Dehelly • Peter Carsten • Philippe Noiret • Pierre Duncan • Pierre Leproux • Pierre Tornade • Raymond Meunier • Robert Morley • Stefania Sandrelli • Virginie Vignon |
| IMDb | |
Tendre Voyou (Aminda Fripono) estas franca-itala filmo de Jean Becker aperinta en 1966.
Temo
Antoine Maréchal, kromnomita Tony, decidis vivi je la kostoj de riĉaj virinoj. Dum vintraj sportoj, li renkontas Muriel, kiu enamiĝas al li kaj proponas kunvivadon. Li tuj foriras brak-en-brake kun riĉa heredantino. En Tahitio, li ne sukcesas kontentigi la seksemon de baronino von Strasshofer. Fine, li renkontas Véronique, al kiu li enamiĝas, tamen ŝi ne kredas lin, kiam li malkaŝas la veron. Antoine revenas al Francio por daŭrigi karieron de ĝigolo...
Teĥnikaĵoj
- Titolo: Tendre voyou
- Reĝisoro: Jean Becker
- Scenaro: Albert Simonin
- Adapto: Daniel Boulanger
- Dialogisto: Michel Audiard
- Help-reĝisoroj: Tony Aboyantz, Jean-Marie Durand
- Produktoro: Paul-Edmond Decharme
- Direktoro de produkto: Henri Jacquillard
- Produktaj firmaoj: Sud-Pacifique Films (Papeete) kaj Fono Roma (Romo)
- Rol-disdono: Tobis, kaj Omnia (por eksterlando)
- Muziko: Michel Legrand
- Sono: Robert Biart, helpita de Antoine Petitjean
- Bildoj: Edmond Séchan, helpita de Guy Delattre
- Operatoro: Jean-Paul Schwartz
- Muntado: Monique Kirsanoff
- Dekoroj: Georges Wakhévitch, helpita de Jean Forestier
- Skriptistino: Lydie Doucet
- Kostumistino: Paulette Breil
- Kunordiganto: Robert Christidès
- Ĝenerala regio: Paul Lemaire, Alain Darbon
- Platforma fotisto: Raoul Foulon
- Ŝminkado: Yvonne Fortuna
- Librotena administratoro: Jean Auvray
- Gazetara ataŝeo: Claude Legac
- Peltaĵoj de Chombert
- Perukoj de Carita
- Filmado: Studios de Paris-Studios-Cinéma (Boulogne-Billancourt) kaj en la Sovic de Nico
- Rivelado: Laboratoire L.T.C Saint-Cloud
- Deven-landoj: Francio, Italio
- Formato: Kolora fare de Eastmancolor — 2.35:1 Techniscope — Monofonia — 35 mm
- Prezento: Jean Fouchet
- Ĝenro: Komedio
- Daŭro: 95 minutoj
- Aperdato: 21-a de septembro 1966 en Francio
- Ĉarto: 322,387 eniroj
Rolularo
- Jean-Paul Belmondo: Antoine Maréchal, alinome «Tony», aventuristo
- Nadja Tiller: Baronino Minna von Strasshofer
- Mylène Demongeot: Muriel, Amantino de Dumonceaux
- Robert Morley: Lordo Edouard Swift
- Stefania Sandrelli: Véronique
- Maria Pacôme: Germaine, alinome «Mémère»
- Geneviève Page: Béatrice Dumonceaux, edzino de Gabriel
- Philippe Noiret: S-ro Gabriel Dumonceaux, prezidanto-direktoro de Filatures du Nord
- Jean-Pierre Marielle: Bob
- Ellen Bahl: Josette, amikino de Béatrice
- Micheline Dax: Marjorie, vidvino en Ritz
- Michèle Girardon: Junulino en Ritz
- Paula Dehelly: F-ino Aline
- Peter Carsten: Otto Hanz, Kapitano de jaĥto
- Ivan Desny: Vendisto en Cannes
- Marcel Dalio: Patro de Véronique, aventuristo en insuloj
- Amarande: Mauricette, floristino
- Maurice Auzel: Taksiisto
- Raymond Meunier: Taksiisto
- Jacky Blanchot
- Marc Doelnitz
- Paul Mercey: S-ro Ponce, estro de aŭtovendejo
- Pierre Duncan: Kapitano de kargoŝipo
- Leroy Haines: Kuiristo de jaĥto
- Pierre Leproux: Georges, ŝoforo de vidvino
- Géraldine Lynton
- Jean Ozenne: Aŭtomobilisto
- Olga Palinka: Erika
- Oja Kodar
- André Rouyer: Vetanto en ĉevalkuro
- Georges Tapare
- Pierre Tornade: Kliento de aŭtovendejo
- Élizabeth Teissier: Aktorino
- Virginie Vignon: Floristino
- Douglas Read
- Dominique Zardi
Eksteraj ligiloj
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.