| Sud-patrinmontaraj pinaroj-kverkaroj | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| arbaro • ekoregiono laŭ Monda Natur-Fonduso [+] | ||||
| Lando | Meksiko | |||
| Koordinatoj | 17° 33′ 0″ N, 100° 18′ 0″ U (mapo)17.55-100.3Koordinatoj: 17° 33′ 0″ N, 100° 18′ 0″ U (mapo) [+] | |||
| Areo | 61 200 km² (6 120 000 ha) | |||
| Birdospecioj | 330 | |||
| Mamulspecioj | 151 | |||
|
||||
 Vikimedia Komunejo: Sierra Madre del Sur [+] |
||||
La sud-patrinmontaraj pinaroj-kverkaroj estas tersupraĵa ekoregiono el la centramerika ekoprovinco de la neotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Biome la ekoregiono apartenas al tropikaj kaj subtropikaj koniferarbaroj de Suda Patrinmontaro en suda Meksiko. Temas ankaŭ pri unu el la koniferarbaraj ekoregionoj kiuj kune konstituas tutmondaj 200-regionon, nome la centramerikaj pinaroj-kverkaroj. La ekoregiono estas parto de biodiverseco-riĉaĵejo madreaj pinaroj-kverkaroj signita de la organizaĵo Naturprotekto Internacie (angle : Conservation International).
Priskribo
La sud-patrinmontaraj pinaroj-kverkaroj kovras areon de 61 200 kvadrataj kilometroj, ene de la subŝtatoj de Miĉoakano, Gerero, kaj Oaĥako.
La pinaroj-kverkaroj okupas la pli altajn deklivojn de Suda Patrinmontaro, kiu disvolviĝas orienten-okcidenten kaj estas paralela al la sud-meksika pacifika marbordo. La arbaroj estas ĉirkaŭataj de tropikaj sekaj arbaroj je pli malaltaj altitudoj; la ĥaliskaj sekaj arbaroj okcidente; la balsasaj sekaj arbaroj norde, en la Balsasa Baseno, kaj la sud-pacifikaj sekaj arbaroj sude kaj oriente laŭlonge de la pacifika marbordo.
Flaŭro
La precipaj plantaj komunumoj estas kverkaroj, nubarbaroj, pinaroj-kverkaroj, kaj abiaroj. La plantaj komunumoj varias laŭ altitudo kaj precipitaĵo.
La kverkaroj troviĝas inter altitudoj de 1 900 kaj 2 500 metroj. Nubarbaroj vegetas ĉe 2 300 metroj; pinaroj-kverkaroj estas ĉe 2 400-2 500 metroj; kaj abiaroj prosperas super 3 000 metroj.
Quercus magnolifolia, Q. castanea kaj iuj Pinus montezumae individuoj estas kumunaj en la kverk-superregataj areoj, kun kaj abundaj herbaj elementoj kaj iuj epifitoj el la familioj de orkidacoj kaj bromeliacoj. Pinaroj-kverkaroj kaj pinaroj ankaŭ gastigas Q. obtusata kaj Arbutus xalapensis. Vaskulaj epifitoj ne abundas, escepte de Tillandsia spp. Herbaj elementoj estas komunaj. Pinaj arboj kiuj superregas en pinaroj estas P. herrerai, P. pseudostrobus, P. pringlei, kaj P. ayacahuite. La endemia Pinus rzedowskii estas klasifikita kiel endanĝerigata specio [1]. Vaskulaj epifitoj estas maloftaj, sed muskoj kaj likenoj abundas. La nubarbaro estas karakterizita de Abies sp., Quercus uxoris, P. ayacahuite kaj Cupressus lindleyi. Tie ĉi, la herba stratumo estas bone disvolvigita, kaj filikoj kaj orkidoj virtuale ĉie vegetas.
Referencoj
- ↑ Perry 1991
Bibliografio
Vidu ankaŭ
Eksteraj ligiloj
- angle Ekoregiono NT0309 : Sud-patrinmontaraj pinaroj-kverkaroj (WWF)
- angle Sud-patrinmontaraj pinaroj-kverkaroj (WWF-Wildworld)
- angle Sud-patrinmontaraj pinaroj-kverkaroj (Wildworld) - Nacia Geografia Societo
- angle Sud-patrinmontaraj pinaroj-kverkaroj (The Encyclopedia of Earth)
- angle Sud-patrinmontaraj pinaroj-kverkaroj (Globalspecies) Arkivigite je 2014-02-03 per la retarkivo Wayback Machine
- angle Situo de la ekoregiono : tajpu Sierra Madre del Sur pine-oak forests Arkivigite je 2011-10-14 per la retarkivo Wayback Machine
- angle Tutmondaj 200; numero 63 : Centramerikaj pinaroj-kverkaroj (WWF) Arkivigite je 2012-10-12 per la retarkivo Wayback Machine
- angle Tropikaj kaj subtropikaj koniferaraj ekoregionoj (WWF) Arkivigite je 2010-05-12 per la retarkivo Wayback Machine
- angle Madreaj pinaroj-kverkaroj (Naturprotekto Internacie)