Subtena grupo estas grupo en kiu ĉiuj membroj alfrontas komunan problemon aŭ malfacilaĵon, kiel malsanon, dependecon, funebron, ktp., kaj kiu kunvenas regule por reciproka subteno.

Fono

Socia subteno estas ĉefa kaj grava fonto de la kapablo de homo sukcese elteni malfacilaĵojn kaj mizeron. La homo estas "socia besto" - li preskaŭ ĉiam partoprenas kaj okupiĝas, ekde la momento de naskiĝo, dum sia evoluo kaj dum sia tuta vivo en interhomaj sistemoj en diversaj medioj. La familio, kiu estas la primara socia subtengrupo, disponigas fonton de fizika kaj mensa sekureco. Pli poste, dum sia vivo, la persono disvolvas sociajn ligojn kun individuoj kaj grupoj kiuj fariĝas por li speco de "sekureca reto" [1] [2]. Multaj jaroj da psikologia esplorado montris ke la ekzisto de socia subteno por persono en mizero estas signifa rimedo por elteni kaj venki emociajn malfacilaĵojn[2], kaj ke ne nur la reala ekzisto de socia subteno povas esti fonto de forto kaj espero, sed ankaŭ la percepto de homo pri lia kondiĉo en kadro de socia subteno por li. La kredoj, atribuoj kaj atendoj de la individuo en la kunteksto de la ekzisto de subtena socia sistemo estas verŝajne la signifaj psikologiaj faktoroj por liaj sentoj ke "li ne estas sola" kaj ke "li havas iun por apogi". Ĉi tiu intereso plifortigas la komunan aliron al multaj psikologiaj metodoj, kiu argumentas, ke la kogna konstruado de la mondo de la individuo ludas centran rolon en lia kapablo trakti malfacilaĵojn.

Tiu ĉi koncepto, interalie, formis la bazon de la "tekniko" konata kiel "subtengrupoj" (aliaj oftaj terminoj estas: "memhelpogrupoj" kaj "interhelpaj grupoj") kiuj aperis elstare en la fruaj 1980-aj jaroj kaj disvastiĝis al multaj diversaj areoj de persona aflikto.

Helpo

Helpo de subtengrupoj al iliaj partoprenantoj estas farita per:

  • Reduktante sentojn de soleco dum empatiado kun amikoj kiuj suferas pro la sama problemo.
  • Helpo por plifortigi membildon, personan sekurecon, senton de aparteno al pozitiva grupo kaj disvolvi sociajn rilatojn.
  • Etoso de empatio, akcepto, ne-juĝo kaj manko de moraligo, kiu instigas honestan kaj veran esprimon.
  • Ŝanco kunhavigi personan sperton, paroli pri spertoj kaj eligi kaj esprimi emociojn.
  • Aŭskulti kaj lerni de la sperto de aliuloj, lerni kaj kompreni pri la problemo kaj ĝiaj solvoj dum ricevo de sugestoj kaj gvidado, kunhavigo de informoj kaj spertoj por subteni kaj helpi unu la alian, inspiri esperon kaj doni mensan forton.

Ekzemploj de subtenaj grupoj:

Strukturo kaj funkcio

Estas retoj de memhelpaj grupoj gvidataj de siaj membroj sendepende, precipe kiam estas konata kadro de proceduroj kaj normoj por grupaj agadoj. "Alkoholuloj Anonimaj" (AA) estas ekzemplo de tia reto, jam de pli ol jarcento konata tra la mondo. Sekvante la metodon, kiu eliris el la AA, la 12-paŝa programo, aperis pliaj retoj de memhelpaj grupoj: Anonimaj Narkotuloj (NA), Anonimaj Vetludantoj (GA), Anonimaj Tromanĝantoj (OA) kaj pli.

En ĉi tiuj grupoj, la faciligantoj-gvidantoj estas mem parto de la partoprenantoj. La strukturo de la grupo baziĝas sur normoj, kiuj formiĝis en la aliaj 12-paŝaj grupoj - kaj en aliaj kazoj, ĝi estas malferma strukturo, en kiu ĉiu partoprenanto povas libere kunhavigi la aferojn, kiujn li travivis lastatempe.

Alifoje, la iniciato starigi kaj administri subtengrupojn estas institucia - kvaraj sektoraj organizoj, hospitaloj, komunumaj klinikoj kaj diversaj sociaj organizoj. Tiuj grupoj, kiuj estas kutime de la ordo de 6-12 partoprenantoj, renkontas regule kaj estas gviditaj fare de profesiuloj, kiel ekzemple profesiaj grupaj faciligantoj, sociaj laboristoj aŭ psikologoj.

Subtengrupoj povas esti kondukitaj per vizaĝ-al-vizaĝaj renkontiĝoj, aŭ kiel virtualaj komunumoj en la Interreto.

Interretaj

De sia komenco ĝis hodiaŭ, la plej multaj subtengrupoj faris dediĉitajn renkontiĝojn kaj vizaĝ-al-vizaĝan komunikadon, sed la kombinaĵo de komputiloj, interreto kaj novaj teknologioj nun permesas diversajn formojn de konduto ene de grupo. Interretaj subtengrupoj uzas la Interreton por la avantaĝo de okazigo de kunvenoj kaj daŭra konduto. Interreto provizas ĉi tiujn grupojn per sam- kaj tujtempaj rimedoj kiel babilejo kaj videovokoj kaj nesinkronaj rimedoj kiel retpoŝto kaj forumoj, per kiuj la rilato inter la partoprenantoj estas konservita. Simile al alfrontaj subtengrupoj, interretaj diskutgrupoj ankaŭ estas rimedo por kunhavigi spertojn, malfacilaĵojn kaj demandojn pri larĝa gamo de temoj, kaj kutime temigas psikologiajn malfacilaĵojn, rilatajn al traktado de malsano, dependecoj kaj interhomaj rilatoj.

Interretaj subtengrupoj havas plurajn avantaĝojn: ili permesas la redukton de distanco inter partoprenantoj, ili kutime ne implikas financajn elspezojn kiel ekzemple partoprenkotizoj kaj kosto de alveno, kaj ili permesas eviti vizaĝ-al-vizaĝan eksponiĝon inter partoprenantoj kaj tiel kreas pli grandan anonimecon. Pro la fakto, ke la komunikado estas anonima kaj farita per la komputilo, ĝi forigas inhibiciojn inter la partoprenantoj, kaj tial personaj ligoj kaj sento de aparteno, esprimoj de zorgo, zorgado, aŭskultado kaj deziro helpi povas formiĝi inter ili. Tiel, la faktoroj kiuj karakterizas grupprocezojn en vizaĝ-al-vizaĝaj grupoj ankaŭ ekzistas en retaj grupoj. Tamen, retaj grupoj havas kelkajn malavantaĝojn kaj limigojn: ili ankaŭ foje montras esprimojn de malakreco kaj agresemo, kiuj rezultas el manko de okulkontakto, uzo de fikciaj nomoj (kiu produktas neeblecon de identigo) kaj traktado de partoprenantoj kiel objekto. Ankaŭ, teknologiaj limoj povas malhelpi liberan aliron de homoj kiuj ne konas aŭ ne disponas komputiluzon. Alia malavantaĝo estas la manko de kontrolo de la partoprenantoj kaj la enhavo prezentita en la grupo - la informoj donitaj de la partoprenantoj povas esti malprecizaj, misgvidaj kaj eĉ malutilaj, kiam foje malice kaj foje bonfide. Kiel rezulto, sekura partopreno en interretaj subtengrupoj postulas, ke la uzanto estu vigla, kaj kontrolu la fonon de la grupo kaj la faciliganto.

Memhelpaj

La memhelpa aliro komencis formiĝi jam en la 1930-aj jaroj, kun la establado de AA-organizo - "Alkoholuloj Anonimaj" - kiu evoluigis la "Dekdu Paŝojn" metodon por helpi al alkoholuloj liberiĝi de sia dependeco kun la helpo de siaj samuloj, kiuj ankaŭ estas toksomaniuloj. Diversaj memhelpaj grupoj formiĝis ekde la 1970-aj jaroj, unue en Usono kaj poste en aliaj landoj. Ĉi tiu formo de asistado baziĝas sur la percepto ke ekzistas "sperta scio" - kiu estas fundamente diferenca de teoriaj informoj kaj estas kristaligita en tiuj kiuj alfrontas daŭrantan vivproblemon. Ĉi tio estas scio en ĉiutagaj aferoj, kiu ne estas posedaĵo de la profesia personalo; Ĝi kutime akumuliĝas ĉe tiuj, kiuj spertas aferojn por si mem kaj konatiĝas unuamane kun la komplekseco de la vivo de homo, kiu spertas malfacilaĵon aŭ problemon. La kundivido de scio pro sento de partnereco inter gefratoj al la komuna problemo estas la bazo por ĉi tiuj memhelpaj grupoj. Pro la centreco de la problemo en la vivo de la membroj, oni kreas proksimecon inter la partoprenantoj surbaze de profunda identigo kun la alia, kies situacion la grupanoj konas per sperto. Ŝajne, tia aliro povas krei kadron de mizero kaj plendoj ĵetitaj al aliaj, sed fakte la malo estas vera. La proksimeco kreita fare de la komuna destino plifortigas la partoprenantojn, kiuj ĉeestas por scii ke ili ne estas solaj, ke ilia problemo ne estas unika por ili kaj multaj aliaj suferas de ĝi, kaj ekzistas diversaj manieroj trakti ĝin.

La "sperta scio", kiu ekzistas inter tiuj kiuj estas traktantoj de la komuna problemo, kaj ne estas trovita inter la profesiuloj, postulas la formadon de alispeca socia kadro, kutime sen la implikiĝo de profesiuloj. Ĉi tiuj povas vidi ĝin kiel nedeziratan intervenon, kiu konfliktas kun iliaj kuracaj metodoj. Komence, estis konflikto inter la profesiaj sistemoj kaj la memhelpaj grupoj, sed hodiaŭ la plej multaj profesiuloj komprenas la gravecon de reciproka helpo en la procezoj de resanigo, rehabilitado kaj traktado de neinversigebla vivproblemo. Efektive, multaj profesiaj kadroj, kiuj traktas handikapulojn, viktimojn de seksa atako, malsanuloj de kancero, drogemulojn kaj pli, uzas la memhelpan aliron kiel komplementan rimedon al la profesia medio.

La avantaĝoj de memhelpaj grupoj estas reflektitaj en kelkaj aspektoj:

  • Kontrolo kaj monitorado - Dum en formalaj sistemoj distanco estas konservita inter servoprovizantoj kaj servokonsumantoj, komune memhelpo grupoj egaleco kaj kundividado.
  • Hierarkio kaj burokratio - Profesiuloj funkcias ene de formalaj, burokratiaj kaj hierarkiaj agentejoj kiuj malfaciligas ke civitanoj traktus siajn unikajn bezonojn, dum memhelpgrupoj estas neformalaj, demokrataj kaj ne-hierarkiaj organizoj en la decida procezo.
  • Persona kontribuo - La socialema ŝtato konsiders kiel unu el siaj celoj la ekziston de socio kiu permesas al siaj civitanoj kontribui de ilia potenco kaj sperto al aliaj por certigi la kapablon de la individuo funkcii laŭ la plej bona maniero. La memhelpaj grupoj estas grava fonto por atingi ĉi tiujn celojn, ĉar ili estas centra fonto de informoj kaj lobiado kaj precipe memdefendo, kiu estas ŝlosila komponento de persona povigo.

La impona ekzisto de diversaj memhelpaj grupoj sugestas, ke en la ekzistanta servosistemo estas grava loko por alia speco de organizo konstruita sur maksimumigo de la utiligo de rimedoj, persona sperto kaj pliigo de socia implikiĝo kaj redukto de sentoj de fremdiĝo kaj dependeco de la institucioj. Ili esprimas la superan valoron de socia engaĝiĝo inter unu kaj alia persono.

Referencoj

  1. ↑ Cohen, S., & Wills, T. (1985). Stress, social support, and the buffering hypothesis. '''Psychological Bulletin''', 98, 310-357.
  2. 1 2 Cobb, S. (1976). Social support as a moderator of life stress. '''Psychosomatic Medicine''', 38, 300-314

Vidu ankaŭ

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.