Slavec | |
hungare: Szalóc | |
municipo | |
Preĝejo en Slavec | |
Oficiala nomo: Slavec | |
Lando | Slovakio |
---|---|
Regiono | Regiono Košice |
Distrikto | Distrikto Rožňava |
Historia regiono | Supra Hungarujo |
Parto de | Gemer |
Montaro | Slovaka karsto |
Loka parto | Gombasek |
Rivero | Slaná |
Situo | Slavec |
- alteco | 232 m s. m. |
- koordinatoj | 48° 35′ 03″ N 20° 28′ 03″ O / 48.58417 °N, 20.46750 °O (mapo) |
Areo | 17,52 km² (1 752 ha) |
Loĝantaro | 471 (31.12.2011) |
Denseco | 26,88 loĝ./km² |
Unua skribmencio | 1320 |
Horzono | MET (UTC+1) |
- somera tempo | MET (UTC+2) |
Poŝtkodo | 049 11 |
Telefona antaŭkodo | +421-58 |
Aŭtokodoj | RV |
NUTS | 526266 |
Situo enkadre de Slovakio
| |
Situo enkadre de Regiono Košice
| |
Vikimedia Komunejo: Slavec | |
Retpaĝo: www.slavec.sk | |
Portalo pri Slovakio | |
Slavec (hungare Szalóc (salOc)) estas vilaĝo en Slovakio, en Regiono Košice, en Distrikto Rožňava. Ankoraŭ 2 setlejoj apartenas al la municipo.
Situo
Slavec situas sub monto 680 m alta, en valo, laŭ Slaná, laŭ ĉefvojo kaj fervojo Plešivec-Rožňava. La lasta troviĝas 9 km.
Historio
La vilaĝo estis unue menciita en la jaro 1243. En la 18-a jarcento fabriko pri feroj ekfunkciis en Szalók. En 1828 oni nombris 62 domojn kaj 439 homojn. En 1910 loĝis en Szalóc 553 da homoj, (plejparte hungaroj). Ĝis Traktato de Trianon Szalóc apartenis al Hungara reĝlando, al Gömör kaj Kis-Hont, al distrikto de Rožňava, poste al Ĉeĥoslovakio, fine ekde 1993 al Slovakio. Inter 1938-1945 la vilaĝo rehungariĝis. La unua Arbitracio de Vieno deklaris, ke tiuj komunumoj, kie la hungaroj vivas en majoritato, apartenu al Hungario. Post la 2-a mondmilito la hungaroj iĝis senrajtaj laŭ Dekretoj de Beneš. En 2001 loĝis en Slavec 464 da homoj, (291 hungaroj, 136 slovakoj, 27 ciganoj, 3 ukrainoj, 2 ĉeĥoj). Apud la vilaĝo oni minadas kalkŝtonon.
Vidindaĵo
Ĝemelkomunumo
Dunavarsány, Hungario, ekde 2002
|