Skoky post forŝovo de la germanaj loĝantoj

Loka puto, en kiu tragike pereis lasta loĝantino de Skoky

Sed post la jaro 1945 okazis forŝovo de germana plimulto de loĝantoj kaj parton de ĉi tieaj bienoj okupis enloĝigitoj el Slovakio. En Skoky restis sole 18 loĝigitaj domoj kaj 43 loĝantoj. Sed kelkaj el ili forlasis Skoky post tio, kiam ili rifuzis aliĝi al UAK. Iliajn posedaĵojn kaj pli poste ankaŭ la posedaĵon de bankrotanta UAK transprenis ŝtataj bienoj. Oni ne sukcesis la municipon denove plene enloĝigi, la forlasitaj domoj poste estis iom post iom marodataj kaj deŝiritaj. En la jaro 1950 estis post internado de premonstratoj forlasita ankaŭ ĉi tiea paroĥestrejo. La paroĥon kun la preĝejo poste administris romkatolika paroĥa ofico de Žlutice. Pro tre malalta nombro de loĝantoj la municipo estis la 1-an de junio 1957 nuligita kaj alligita al Ratiboř, kun kiu ĝi estis sekve en la jaro 1960 alligita al Žlutice, kies loka parto ĝi estas ĝis hodiaŭ. En la jaro 1961 vivis en Skoky jam nur lastaj 16 loĝantoj. Definitiva fino por Skoky estis la jaro 1965, kiam estis komencita konstruado de valbaraĵo Žlutice por trinkakvo. Skoky per tio estis tute fortranĉita de la ĉirkaŭa mondo kaj la restintaj loĝantoj, krom unu sinjorino, estis forloĝigitaj en ĉirkaŭajn municipojn. La resto de la vilaĝo krom la gastejo (n-ro 21), unu garbejo, tombejo, kapeleto kaj preĝejo estis post la jaro 1970 egaligita kun la tero. Post tio, kiam en la jaro 1982 mortis ankaŭ la lasta loĝantino, estis la sorto de Skoky sigelita. La restintaj konstruaĵoj en la vilaĝo komencis kadukiĝi kaj komencis engluti ilin la ĉirkaŭa naturo.

Pilgrima preĝejo de Vizito de Virgulino Maria

Pilgrima preĝejo de Vizito de Virgulino Maria estas ununura el pli konservitaj konstruaĵoj en Skoky. La preĝejo anstataŭis la devenan kapelon kaj ĝi estas baroka novkonstruaĵo el la jaroj 1736–1748, de konstruinto Johann Schmied el Útvina. Temas pri ununava oblonga konstruaĵo kun flankaj elstaraĵoj, servantaj kiel sakristio kaj senjora oratorio, la konstruaĵo situas sur masonita teraso. En la antaŭa parto de la preĝejo troviĝas monumenta dutura ĉefa fasado. La volboj en la ĉefa navo estas lignaj, la subterejon de la preĝo deakvigas du gravitaj trarampeblaj ŝtoloj. La internan ekipaĵon de la preĝejo devene kreis netipa rokoka ĉefa altaro de baldakena tipo el tempo ĉirkaŭ la jaro 1760 kaj du nuntempaj flankaj altaroj de sankta Jozefo kaj sankta Johano Nepomuka. Malantaŭ libere situanta altaro estis lokigita bilda prospekto adaptita por pilgrima trafiko kaj adorado de ĉi tiea bildo de Virgulino Maria Helpantino, ĝi estis koncipita kiel simbola firmamento. Kreas ĝin kulise vicigitaj lignaj muroj kun aŭreolo, nuboj, statuoj de anĝeloj kaj kolombino de Spirito sankta. Inter la antaŭa kadro de la bildo kaj la malantaŭa muro estis moveble lokigita pilgrima bildo, alirebla al pilgrimantoj tra ŝtuparejo inter la muroj. En la malantaŭa muro de la altara tablo troviĝas dek tri aperturoj verŝajne por enmetado de kestoj kun etaj devocionalioj de la pilgrimantoj al ilia "sanktigo".

Referencoj

1. ↑ Schierl, Jiří. Dějiny obce Skoky. Pod střechou. Alirita 6.1.2018.
2. ↑ (2013) Statistický lexikon obcí České republiky 2013. Praha: Český statistický úřad, p. 277. ISBN 978-80-250-2394-5.

Literaturo

• (1980) Umělecké památky Čech III. P/Š. Praha: Academia, p. 324–325.

Eksteraj ligiloj

• Bildoj, sonoj kaj videoj pri temo Skoky (Žlutice) en Vikimedia Komunejo
• Retpaĝo dediĉita al Skoky kaj aktivecoj por savo de la preĝejo
• Rilataj videopecoj sur Youtube
• Kostel ve Skocích, informace, akce a záchrana poutního místa na www.prirodakarlovarska.cz Arkivigite je 2008-03-09 per la retarkivo Wayback Machine
• Skoky en retpaĝo zanikleobce.cz