Skalité | ||
hungare: Sziklaszoros | ||
municipo | ||
Skalité, Serafínov | ||
|
||
Oficiala nomo: Skalité | ||
Lando | Slovakio | |
---|---|---|
Regiono | Regiono Žilina | |
Distrikto | Distrikto Čadca | |
Historia regiono | Supra Hungarujo | |
Parto de | Kysuce | |
Montaro | Kisucaj Beskidoj | |
Rivero | Čierňanka | |
Situo | Skalité | |
- alteco | 524 m s. m. | |
- koordinatoj | 49° 29′ 50″ N 18° 53′ 54″ O / 49.49722 °N, 18.89833 °O (mapo) | |
Areo | 33,163 km² (3 316,3 ha) | |
Loĝantaro | 5 186 (31.12.2008) | |
Denseco | 156,38 loĝ./km² | |
Unua skribmencio | 1662 | |
Horzono | MET (UTC+1) | |
- somera tempo | MET (UTC+2) | |
Poŝtkodo | 023 14 | |
Telefona antaŭkodo | +421-41 | |
Aŭtokodoj | CA | |
NUTS | 509451 | |
Situo enkadre de Slovakio
| ||
Situo enkadre de Regiono Žilina
| ||
Vikimedia Komunejo: Skalité | ||
Retpaĝo: www.skalite.sk | ||
Portalo pri Slovakio | ||
Skalité (hungare Sziklaszoros [siklasoroŝ]) estas vilaĝo en Slovakio.
Situo
Skalité situas laŭ la pola landlimo, laŭ ĉefvojo kaj fervojo Pollando-Čadca (ankaŭ aŭtovojo estas konstruata). La lasta urbo troviĝas je 16 km.
Historio
La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1662 en formo "Podszkalitye", la fondo (fare de rumanaj kaj rutenaj paŝtistoj) pli frue en 1648 okazis. En 1784 loĝis tie 1740 vilaĝanoj en 241 domoj, en 1828 2169 vilaĝanoj en 287 domoj. En 1885 la fervojo ekfunkciis. Ĝis 1899 la oficiala hungara loknomo estis Szkalite, poste la vilaĝo ricevis hungaran nomon pro la hungariga politiko. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Sziklaszoros 2390 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Trencsén (reĝa departemento), al distrikto de Čadca, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. Inter 1938-1939 Pollando okupis parton de la vilaĝo. En 2001 vivis en Skalité 5063 homoj, (4972 slovakoj).
Vidindaĵoj
- romkatolika preĝejo omaĝe al Johano Baptisto de 1794, en 1957 pligrandiĝis
- malfrubaroka paroĥo de 1796