Sint-Kruis | |||
---|---|---|---|
| |||
municipality section • vilaĝo | |||
Administrado | |||
Poŝtkodo | 8310 | ||
Demografio | |||
Loĝantaro | 15 892 (2014) [+] | ||
Loĝdenso | 1 156 loĝ./km² | ||
Geografio | |||
Geografia situo | 51° 13′ N, 3° 15′ O (mapo)51.21393.2503Koordinatoj: 51° 13′ N, 3° 15′ O (mapo) [+] | ||
Alto | 7,58 m [+] | ||
Areo | 13,75 km² (1 375 ha) [+] | ||
| |||
Alia projekto | |||
Vikimedia Komunejo Sint-Kruis (Brugge) [+] | |||
Sint-Kruis estas vilaĝo en la belga provinco Okcidenta Flandrio, ekde 1971 partkomunumo de la provinca ĉefurbo Brugge. Ĝi troviĝas oriente de la historia urbocentro. Ĝi havas areon de 16,84 km² kaj nombris fine de 2012 15.955 loĝantojn, tio estas 13,6% de la bruĝa loĝantaro.
Historio
La origina centro de Sint-Kruis troviĝis en Male, ĉe la N9 (Maalse Steenweg), iama sinjorejo je tri kilometroj de la nuna centro. Kiel Assebroek, Sint-Kruis origine estis parto de Sijsele.
Sint-Kruis unuafoje estas menciita en dokumento de 1089. Jam tiam ekzistis kapelo dediĉita al la Sankta Kruco.
Post la konstruo de la dua remparo de Bruĝo, Sint-Kruis estis duonigita. La parto ene de la remparo poste iĝis la urbocentra paroĥo Sankta Anna.
De 1795 (la franca epoko) ĝis 1971 (anekso al Bruĝo) Sint-Kruis estis sendependa komunumo.
Kastelo de Male
Kie nun estas la kastelo de Male, en la 9-a jarcento estis konstruita defenda turo kontraŭ la Vikingoj. La nunan kastelon verŝajne konstruigis la flandra grafo Filipo de Alzaco (1142-1191). Laŭ legendo[1][2] Thomas Becket, ĉefepiskopo de Canterbury, inauĝuris ĝin en 1166. Dum la postaj jarcentoj ĝi estis plurfoje okupita de militistoj, detruita kaj rekonstruita.
Komence de la 20-a jarcento ĝi estis posedaĵo de nobelula familio. Post ĝisfunda renovigo de 1954 ĝis 2013 en ĝi troviĝas la Sankta Trudo-monaĥinejo. En 2010 la monaĥinoj vendis la bienon al privatulo.
Paroĥoj
Nun estas tri paroĥoj. La plej malnova estas Sankta Kruco. La preĝejo de Sankta Francisko el Asizo konstruiĝis en 1969, por nova kartalo ĉirkaŭ Damse Vaart kaj Zuidervaartje. En la 1990-aj jaroj sekvis preĝejo dediĉita al Thomas Becket por la nova kvartalo Malehoek.
La Sankta Kruco-preĝejo estis inaŭgurita en 1614 kaj pligrandigita en 1651. En 1851 ĝi estis malkonstruita kaj pli granda novgotika preĝejo anstataŭis ĝin. Arĥitekto estis Pieter Croquison; la internon desegnis Jean Bethune (1821-1894), la pioniro de la novgotiko en Belgio. En 1963 la novgotika polikromio malaperis sub blanka farbo.
Sur la tombejo ĉirkaŭ la preĝejo estas tomboj de pluraj riĉaj familioj de Bruĝo, kiuj malŝatis la centran tombejon de la urbo en Steenbrugge.
Politiko
Listo de la estroj de la sendependa komunumo Sint-Kruis:
- 1800-1806: François Timmerman
- 1806-1811: Valentin Jacoby
- 1811-1830: Judocus Van Cleemput
- 1830-1847: Adolphe-Alphonse Goupy de Beauvolers
- 1847-1855: Marie Jean Visart de Bocarmé
- 1855-1860: Joseph Hoste (waarnemend)
- 1860-1861: Charles De Lange (waarnemend)
- 1861-1888: Jules de Bie de Westvoorde
- 1889-1895: Gustave-Amedée Visart de Bocarmé
- 1896-1921: Ferdinand de Maleingreau d'Hembise
- 1915-1921: Karel Van Robays (anstataŭanta Ferdinand de Maleingreau, kiu militservis dum la Unua Mondmilito)
- 1922-1933: Charles Casteleyn
- 1934-1946: Pieter Janssens
- 1941-1942: Gaston Meire (dummilita, ne en la oficiala listo)
- 1946-1970: Didier de Pierpont
Evoluo de la loĝantaro
19-a jarcento
Jaro | 1806 | 1816 | 1830 | 1846 | 1856 | 1866 | 1876 | 1880 | 1890 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Loĝantoj | 1100 | 1196 | 1473 | 1856 | 1774 | 1918 | 2115 | 2201 | 2676 |
Rezultoj de popolnombradoj je 31 decembro |
20-a jarcento ĝis anekso al Bruĝo
Jaro | 1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1947 | 1961 | 1970 | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Loĝantoj | 3300 | 4250 | 4925 | 6242 | 7935 | 11.033 | 13.522 | |
Rezultoj de popolnombradoj je 31 decembro |
- Eksa monaĥinejo de Sankta Trudo
- Iama skabena domo kun Pelderijn (Punpilorio)
- De Zorge
- Kastelo de Ryckevelde
- Sankta Kruco-preĝejo
- Sankta Francisko el Asizo-preĝejo
- Thomas Becket-preĝejo
- Kastelo "Les Fayards" (La fagoj)