| Sergio Corazzini | ||
|---|---|---|
 | ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 6-an de februaro 1886 en Romo | |
| Morto | 17-an de junio 1907 (21-jaraĝa) en Romo | |
| Mortis pro | naturaj kialoj vd | |
| Mortis per | tuberkulozo vd | |
| Tombo | Campo Verano vd | |
| Lingvoj | itala vd | |
| Ŝtataneco | Reĝlando Italio vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | poeto • verkisto vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Sergio Corazzini (1886-1907) estas itala poeto de la movado de Crepuscolarismo en la dua duono de la 19a jarcento.
 |
|
Lia sperto pri vivo (aŭ, pli ĝuste, pri morto) klarigas kial li sentis sin “poeto pri la malgrandaj aĵoj”, uzante simplan lingvaĵon, kontraŭstare al la tiam reganta elverŝemo de D’Annunzio: lia poezio esprimas unuflanke melankolian viv-deziron, aliflanke la konscion ne havi estontecajn perspektivojn.
En Esperanto ekzistas la traduko de tri poeziaĵoj de Corazzini, ĉiuj prizorgitaj de Carlo Minnaja kaj publikigitaj (paĝoj 31-36) in “Enlumas min senlimo”, LF-Koop 1990, aĉetebla ĉe feilibri@esperanto.it (Desolazione del povero poeta sentimentale/ Afliktiĝo de la povra poeto sentimentala, L’organo di Barberia/ La gurdo kaj La morte di Tantalo/ La morto de Tantalo).