Klasika sekco de konstruaĵo

Sekco estas bildo, kiu prezentas la internon de objekto (ekz-e konstruaĵo, organo, ks), desegnante ĝin tia, kia ĝi aperus, se oni tranĉus ĝin laŭ ia ebeno.

Laŭ Francisko Azorín sekcio [tiel: anstataŭ sekco] estas Desegno de imagata tranĉo tra konstruaĵo, tereno, objekto, k. c.[1] Li indikas etimologion el la latina sectio, el secare (sekcii). Kaj li aldonas la tipoterminojn laŭlonga kaj laŭlarĝa.[2]

Tridimensia sekco

Tridimensia biologia sekco de mitokondrio

Tridimensia sekco montras sekcon en la tri-dimensia spaco.

Vidu ankaŭ

Sekco pri maŝinkonstruado
Biologia sekco de dento

Notoj

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 182.
  2. Azorín, samloke.

Bibliografio

  • Hans Hoischen, Wilfried Hesser: Technisches Zeichnen (Teĥnika desegno). 30. Auflage. Cornelsen Verlag, Berlino 2005, ISBN 3-589-24110-1 (germane).

Eksteraj ligiloj

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.