The Satanic Bible
sankta libro
Aŭtoroj
AŭtoroAnton Szandor LaVey
Lingvoj
Lingvoangla lingvo
Eldonado
Eldondato1969
EldonejoAvon
Ĝenronefikcia literaturo

La Satana Biblio estas kolekto de eseoj, rimarkoj, kaj ritoj eldonitaj de Anton LaVey en 1969. Ĝi enhavas la kernajn principojn de Satanismo kaj konsideriĝas la fundamento de ĝia filozofio kaj dogmo.[1] Ĝi priskribiĝas kiel la plej grava dokumento influi nuntempan Satanismon.[1] Kvankam La Satana Biblio ne konsideriĝas sankta skribo same kiel la kristana Biblio konsideriĝas al kristanismo, LaVejaj Satanistoj rigardas ĝin kiel aŭtoritatan tekston[1] ĉar ĝi estas nuntempa teksto kiu atingis por ili sanktan statuson. Ĝi bonkrias la virtojn de esplori onian propran naturon kaj instinktojn. Kredantoj povas priskribiĝi kiel "ateisma Satanistoj"[2] ĉar ili kredas je nenia Dio.[3][4] Estis tridek presaĵoj de La Satana Biblio,[5] tra kiujn pli ol milionaj kopioj vendiĝis.[6]

La Satana Biblio konsistas el kvar libroj: La Libro de Satano, La Libro de Lucifero, La Libro de Belialo kaj La Libro de Levjatano. La Libro de Satano defias la Dek Ordonojn kaj la Ora Regulon kaj antaŭenigas ĝuamon.[7] La Libro de Lucifero enhavas la plejparton de la filozofio en La Satana Biblio, kun dek du ĉapitroj diskutanta temojn kiel indulgo, amo, malamo, kaj sekso. LaVey ankaŭ uzas la libron dispeli onidirojn ĉirkaŭiganta la religion. En La Libro de Belialo, LaVey detalas ritojn kaj magion. Li diskutas la bezonatan pensmanieron kaj fokuson por elfari riton kaj provizas instruojn por tri ritoj: sekso, kompato, kaj detruo.[4] La Libro de Levjatano provizas kvar alvokadojn por Satano, volupto, kompato kaj detruo.[4] Ĝi ankaŭ enlistigas la dek naŭ Enoĥajn Ŝlosilojn (adaptita de la Enoĥa lingvo de la ŝlosiloj de John Dee), provizitaj kaj en la Enoka kaj la angla.[4]

Estis ambaŭ pozitivaj kaj negativaj reagoj al La Satana Biblio. Ĝi estis priskribita kiel "razilo-akra"[8] kaj "influema".[9] Kritiko kontraŭ La Satana Biblio devenas ambaŭ de memriproĉoj pri la skribaĵoj de LaVey kaj malaprobo pri la enhavo ĝi mem. LaVey estis kritikita pro plagiato de sekcioj,[10] kaj akuzoj estis faritaj ke liaj filozofioj plejparte estas depruntitaj.[11][12] La Satana Biblio estis multe kondamnita kiel danĝera, precipe al adoleskantoj.[13] Provoj estis faritaj, ambaŭ sukcese kaj nesukcese, malpermesi la libron ene de lernejoj, publikaj bibliotekoj, kaj malliberejoj,[14][15][16] kvankam ĉi tiuj provoj estas iom maloftaj.[17]

Historio

Estas multoblaj rakontoj pri la naskiĝo de La Satana Biblio. En la enkonduko al la 2005–nuna eldono, Alta Pastro Peter H. Gilmore priskribas LaVey ke li kompilis La Satanan Biblion el liaj propraj monografioj kiujn li skribis pri la Kirko de Satano kaj ĝiaj ritoj. Gilmore enlistigas nombron de homoj kiuj influis la skribojn de LaVey: Ayn Rand, Friedrich Nietzsche, H. L. Mencken, la anojn de la karnavalo kun kiu LaVey supozate laboris dum lia juntempo, P. T. Barnum, Mark Twain, John Milton kaj Lord Byron.[4]

La malamikigita filino de LaVey, Zeena Schreck, dum intervjuo pri ambaŭ la religio de ŝia patro kaj lia pasinto, atribuas la naskiĝon de La Satana Biblio al sugesto de Peter Mayer, eldonisto por Avon.[12] Laŭ Schreck, Mayer proponis ke LaVey verki la Satanan Biblion por ke tiri de la populareco de la 1968 horora filmo la Bebo de Rosemary, kiu kaŭzis lastatempan altigis publikan intereson en ambaŭ Satanismo kaj aliaj okultaj praktikoj.[18] Schreck deklaras ke, helpita de Diane Hegarty, LaVey kompilis nombron de skriboj kiujn li jam distribuis: enkonduko al Satanismo, nombro de mallongaj eseoj, gvidilo al rita magio, kaj artikolojn li antaŭe eldonis en La Fendita Hufo (angle: The Cloven Hoof), informilo de la Kirko de Satano.[12]

Aŭ por renkonti longecajn postulojn fiksitaj de la eldonejo[11] aŭ pro interkonsento kun la ideoj,[4] LaVey kaj Hegarty depruntis multe da skriboj de aliaj verkistoj. Ĉi tiuj inkluzivis socialan Darvinisman libron eldonitan en 1890 nomita Forto Egalas Rajton de Ragnar Redbeard, kaj ankaŭ la Enokajn Ŝlosiloj Dee pere de La Ekvinokso de Aleister Crowley, modifitaj por anstataŭigi referencojn al Kristanismo kun taŭgaj referencoj al Satano.[11] Iuj akuzas LaVey pri senagnoske parafrazi la Naŭ Satanajn Eldirojn el la verko de Ayn Rand Atlaso Sultrolevis, kvankam aliaj asertas ke LaVey simple tiris inspiron de la verko.[11][19] LaVey poste konfirmis la rilaton kun la ideoj de Rand deklarante ke lia Satanismo estis "nur la filozofio de Ayn Rand kun aldonitaj ceremonio kaj rito".[20]

Eldona historio

Originale eldonita en poŝlibre de Avon en 1969, La Satana Biblio havis tridek presaĵojn[5] kaj neniam ne haveblis.[10] Durkovraĵa eldono estis eldonita de Universitataj Libroj (angle: University Books) la saman jaron sed nun dum jardekoj ne nehaveblas.[21] En 2015, William Morrow eldonis novan durkovraĵan eldonon de la libro kombinita kiel unu volumo kun ĝia kunula laboro, La Satanaj Ritoj kaj merkatumita per speciala aranĝo de Rabiaj Korvaj Artoj kaj Grafikaĵoj. (angle: Rabid Crow Arts)[22] La ĉefa enhavo ne ŝanĝiĝis ekde la komencigo de la verko, kvankam la dediĉo estis forigita post pluraj presadoj kaj la enkonduko ŝanĝiĝis plurajn tempojn.[6] La Sigilo de Bafometo estis presita sur la kovrilo ekde la originala eldono[10] La Satana Biblio vendis pli ol unu milionon da kopioj ekde ĝia unua komencigo.[6] Ĝi ankaŭ estis tradukita en la danan, svedan, hispanan, kaj finnan lingvojn.[23]

Enhavo

Dediĉo

Kvankam ĝi estas ne plu inkluzivata en nunaj presaĵoj de La Satana Biblio, fruaj presaĵoj inkluzivis vastan dediĉon al diversaj homoj kiujn LaVey rekonis kiel influemajn. La primara dediĉo de LaVey estis al Bernardino Nogara (misskribita kiel "Logara"), Karl Haushofer, Grigori Rasputin, Bazilo Zaharoff, Alessandro Cagliostro, Barnabas, Ragnar Redbeard, William Mortensen, Hans Briko, Max Reinhardt, Orrin Klapp, Fritz Lang, Friedrich Nietzsche, W. C. Kampoj, P. T. Barnum, Hans Poelzig, Reginald Marsh, Wilhelm Reich kaj Mark Twain. La duaranga dediĉo nomis Howard Hughes, James Moody, Marcello Truzzi, Adrian‐Claude Frazier, Marilyn Monroe, Wesley Mather, William Lindsay Gresham, Hugo Zacchini, Jayne Mansfield, Frederick Goerner, C. Huntley, Nathan West, Horatio Alger, Jr., Robert E. Howard, Georgo Orwell, H. P. Lovecraft, Tuesday Weld, H. G. Wells, Fratino Marie Koven, Harry Houdini, Togare (la hejmbesta leono de LaVey) kaj la Naŭ Malkonataj Viroj de La Naŭ Malkonatoj.[4]

Enkondukoj

Dum la diversaj presaĵoj de La Satana Biblio, ĝi inkluzivis enkondukojn de diversaj verkistoj. La unua eldono (havebla de 1969 al 1972) inkluzivis eltiraĵon de artikolo de Burton H. Wolfe, esploranta ĵurnalisto kaj biografanto de LaVey, nomitan "La Kirko kiu Adoras Satano". Wolfe provizas vastan biografion de LaVey kaj historion de la Kirko de Satano. LaVey mencias La Bebon de Rosemary kiel kontribuanta al la populareco de Satanismo, kvankam li ne asertas ke sia Satanismo rekte influis ĝian kreon.[4] De 1972 ĝis 1976, la enkonduko al La Satana Biblio estis verketo de Michael Aquino, kiu poste fondis la Templon de Set per la helpo de aliaj eksanoj de la Kirko de Satano. Li donas detalan analizon de Satanaj filozofioj kaj forsolvas mitojn pri LaVeja Satanismo. Li klarigas ke ĝi ne estas "diabla adoro" kaj ke LaVeja Satanistoj fakte malakceptas la adoron de eksteraj dioj tute. Li ankaŭ provizas nelongan fonon pri LaVey, klariganta kiel LaVey alportis iom da la scio kiun li akiris laborante en la cirko al lia religio.[4] Wolfe denove skribis la enkondukon por la 1976 al 2005 eldonoj de La Satana Biblio. Ĝi inkluzivis iom da la samaj entanaĵoj kiuj aperis en la 1969 versio, sed kun vastigita biografio de LaVey kaj pli da informo pri la diversaj konfliktoj inter aliaj religioj kaj LaVeja Satanismo.[4] Ekde 2005, La Satana Biblio enhavis enkondukon skribita de Gilmore, Alta Pastro de la Kirko de Satano. En ĉi tiu enkonduko, li diskutas lian eltrovon de LaVeja Satanismo kaj lia interrilato kun LaVey. Li tiam daŭras provizi detalan biografion de LaVey kaj diskutas akuzojn ke LaVey falsis multe da lia propra pasinteco. La enkonduko ankaŭ provizas historion de La Satana Biblio ĝi mem, kaj ankaŭ tiun de du aliaj libroj de LaVey: La Satana Sorĉistino kaj La Satanaj Ritoj.[4]

Antaŭparolo

LaVey klarigas siajn kialojn por skribi La Satanan Biblion en mallonga antaŭparolo. Li parolas dube pri volumoj skribitaj de aliaj verkistoj sur la temo de magio,[6] malakceptanta ilin kiel "nenio pli ol sankta fraŭdo" kaj "volumoj de malnovaĉaj misinformo kaj falsa profetaĵo." Li plendas ke aliaj verkistoj faras ne pli ol konfuzi la temon. Li mokas elspezantojn grandajn kvantojn de mono por provi ritojn kaj lerni pri la magio dividita en aliaj okultaj libroj. Li ankaŭ notas ke multaj de la ekzistantaj skriboj pri Satana magio kaj ideologio estis kreita de verkistoj "de la dekstra vojo." Li diras ke La Satana Biblio enhavas kaj veron kaj fantazion, kaj li deklaras, "Kion vi vidas eble ne ĉiam plaĉos al vi, sed vi ja vidos!"[4]

Prologue

La prologue al La Satana Biblio komenciĝas diskutante la koncepton de dioj, bono kaj malbono, kaj homa naturo. Ĝi inkluzivas la Naŭ Satanaj Eldiroj.

  1. Satano reprezentas indulgon anstataŭ abstinon.
  2. Satano reprezentas vitalan ekziston anstataŭ animajn sonĝaĉojn.
  3. Satana reprezentas neprofanantan saĝon anstataŭ hipokritan memtrompadon.
  4. Satano reprezentas afablecon por meritantoj anstataŭ amon malŝparitan pro nedankemuloj
  5. Satano reprezentas venĝon anstataŭ turnade la alian vangon.
  6. Satano reprezentas respondecon al respondemuloj anstataŭ zorgo por psikaj vampiroj.
  7. Satano reprezentas homon kiel nur ian ajn aliajn beston, iam pli bona, pli ofte pli malbona ol marŝantoj per kvar piedoj, kiu, pro sia "dia, anima, kaj intelekta progreso," iĝis la plej malica besto el ĉiuj.
  8. Satano reprezentas ĉiuj el la tiel-nomataj pekoj ĉar ĉiuj kondukas onin al korpa, intelekta, aŭ emocia kontento.
  9. Satano estas la plej bona amiko de la eklezio ĉar Li konservis ilin profitema dum ĉiuj ĉi tiuj jaroj[4]

La Naŭ Satanaj Eldiroj priskribas la bazan ideologion de LaVeja Satanismo kaj fariĝis efektive iĝis la gvidantaj principoj de LaVeja Satanismo. Ili ankaŭ servis kiel ŝablono por postaj eldonoj de LaVey, kiel lia 1987 "Naŭ Satanaj Pekoj".[6] La influo de Ayn Rand sur LaVejan Satanismon estas tre evidenta en la Naŭ Satanaj Eldiroj, al la punkto ke iuj, inkluzive Nikolas Schreck (la edzo de Zeena LaVey), asertis ke la Eldiroj estas simple senagnoskigita parafrazo de la pensoj de Rand.[4]

La Libro de Satano

La plejparto da la unua libro de La Satana Biblio estas prenita de partoj la verko Forto Egalas Rajton de Ragnar Redbeard redaktita por forigi la rasismon, akontraŭjudismon kaj mizoginion ĉeestantajn en la originala versio.[24] Ĝi defias ambaŭ la Dek Ordonojn kaj la Oran Regulon, rekomendante okulon-por-okulo filozofio. LaVey, per Redbeard, forte rekomendas socian Darvinismon, dirante, "Morto al la senfortulo, riĉeco al la fortulo!"[4] Homoj estas identigita kiel instinke preda kaj "volupto kaj karna deziro" soligiĝis kiel parto de homa naturo.[4] La Libro de Satano sugestas ĝuaman perspektivon, dirante, "Mi rompas for de ĉiuj normoj kiuj ne gvidas al mia surtera feliĉo." Indulgo estas aprobita kaj legantoj estas enkuraĝigitaj atingi kiom multe laŭeble dum siaj vivoj. Ĝi kritikas kaj leĝajn kaj religiajn principojn, anstataŭ sugestanta faru nur tion kiu feliĉigas kaj sukcesigas onin. LaVey daŭras kondamni aliajn religiojn kaj li kritikegas kion li konsideras arbitraj difinoj de "bono" kaj "malbono."[4] Religio estas kritikita kiel hom-farita konstruaĵo kaj la leganto enkuraĝiĝas pridemandi ĉion kaj detrui ajnajn mensogojn malkovrita de ĝi. Longe-starantaj mensogoj kiuj estas kredita esti nerefuteblaj veroj estas identigita kiel la plej danĝeraj.[4] La lasta parto de La Libro de Satano estas adapto de la kristana Beatecoj, ŝanĝita por reflekti la principojn de LaVeja Satanismo.[4]

La Libro de Lucifero

La Libro de Lucifero enhavas la plimulton de la filozofio de La Satana Biblio. Ĝi detalas kiel kristanismo instruis ke Dio estas bona kaj Satano estas malbona,[25] kaj prezentas alternativan vidon. Ĝi priskribas ke la koncepto de Satano, uziĝis sinonime kun "Dio", estas la forto de entropio kiu signifas "mezuro de malordo de sistemo." Al Satanistoj, Satano ne estas ulo aŭ senkorpa cerbo, sed naturaj leĝoj kiujn la Satanisto rajtas manipuli por atingi diversajn celojn. La Satanisto ankaŭ komprenas Satanon kiel simbolo de forto, libero, kaj kontraŭbatalo. Kredantoj povas nomiĝi "ateismaj Satanistoj" pro ĉi tiu manko de kredo je iaj dioj.[26] Iuj Satanistoj identiĝas kiel kontraŭteismaj.[27] Satano vidiĝas al LaVejaj Satanistoj ne kiel "homtipa estaĵo kun fenditaj hufoj, pika vosto, kaj kornoj", sed kiel forto de naturo kiu nur estis priskribita kiel malbono de aliaj religioj.[4] Satano estas vidita kiel metaforo[27] aŭ simbolo, ne kiel estaĵo adorinda.[28] Satanistoj ofte diras ke "Satano postulas esploron, ne adoron."

LaVey malakceptas la ideon de preĝo, male instiganta Satanistojn preni agon ripari situacion anstataŭ petanta solvon.[4] La sep gravegaj pekoj estas rekomenditaj pro la bazo ke ili ĉiuj gvidas al personala plezuro. Li diras ke Satanismo estas formo de "kontrolita egoismo", en la senco ke faranta ion por helpi aliulon siavice ja revenigas al la Satanisto iom da feliĉo. La Ora Regulo estas denove menciita kaj LaVey sugestas ŝanĝi ĝin de "Traktu aliajn kiel vi havus ilin traktu vin" al "Traktu aliajn kiel ili traktu vin." Do, se iu estas traktita malbone, li aŭ ŝi rajtas respondi kruele.[4] La Libro de Lucifero ankaŭ enhavas liston de "La Kvar Kronitaj Princoj de Geheno" (Satano, Lucifero, Belialo kaj Levjatano)[4] kaj liston de la sepdek sep "Infernaj Nomoj", reprezentadoj de Satano de diversaj kulturoj kaj religioj.[4] Ili estas la nomoj ke, laŭ LaVey, estas plej utilaj por Satanaj ritoj.[4]

La Libro de Lucifero ankaŭ enhavas longan ĉapitron titolitan "Satana Sekso," diskutantan la videon de Satanismo rilate al seksagado kaj ankaŭ miskomprenoj ĉirkaŭ ĉi tiuj vidoj. Li neas la kredon ke sekso estas la plej grava elemento en LaVeja Satanismo, kaj ke partopreno en orgioj kaj aliaj seksemaj agadoj estas deviga. Li eksplikas ke seksa libero estas enkuraĝigita, sed nur laŭ la senco ke kredantoj devus liberi esplori siajn proprajn seksecojn per elekto, sen harmi aliajn.[4] Kune kun la flustroj pri Satanaj vidoj rilate al sekso, LaVey ankaŭ respondas tiujn pri besta ofero kaj homa ofero. Li eksplikas ke la nura fojo kiam LaVeja Satanisto kondukus homan oferon estus por atingi du celojn: por "forlasi la koleron de la sorĉisto" dum kondukante malbenon, kaj mortigi iun meritantan morton. Li konsideras la agon de harmi alian personon peto por memdetruo, kaj eksplikas ke la Satanisto estas morale devontigita respondi la peton per malbeno. LaVey ankaŭ eldiras ke Satanisto neniam oferus bebon aŭ beston ĉar ili estas puraj, karnaj estaĵoj kaj estas konsideritaj sanktaj.[4] En La Libro de Lucifero, LaVey priskribas la vidon de Satanismo rilate al morto. Li eksplikas ke oni kiu vivis plenan vivon timos morton, kiel tio ĝustus. Le ankaŭ ne kunkonsentas reenkarniĝon. Li enkuraĝigas fortan deziron por vivo, komparante ĝin al la besta instinkto perforte batali por vivo. Memmortigo ne estas enkuraĝigita krom en kazoj de eŭtanazio kiu finos egan suferon.[4] Ĉar la Satanisto konsideras sin mem sia propra dio, naskiĝtagoj estas festitaj kiel la plej grava ferio. Post onia naskiĝtago laŭgrave estas Valpurgisnokto (germane: Walpurgisnacht) kaj Haloveno. Solsticoj kaj ekvinoksoj ankaŭ estas festitaj.[4]

La Libro de Belialo

La tria libro de La Satana Biblio priskribas ritojn kaj magon.[25] Laŭ Joshua Gunn, tiuj estas adaptitaj de libroj de rita magio tiaj "Magio: Elementa Teorio" (angle: Magick: Elementary Theory) de Aleister Crowley.[29] La Satanaj Ritoj, eldonita de LaVey en 1972, skizas la ritojn pli precize, kaj enhavas la tutan tekston de la Nigra Meso.[25] LaVey komencas La Libron de Belialo per difini magion kiel "la ŝanĝo de situacioj aŭ okazoj laŭ onia volo, kiuj estus, per kutime akceptitaj metodoj, neŝanĝeblaj."[4] Li klarigas ke iuj de la ceremonioj estas simple aplikita psikologio aŭ scienco, sed ankaŭ ke iuj enhavas partojn sen scienca bazo.

LaVey klarigas ke, por estri personon, oni devas unue allogi lian aŭ ŝian atenton. Li donas tri kvalitojn kiuj uzeblas por ci tiu celo: seksallogo, sento (afableco aŭ senmalico), kaj miro. Li ankaŭ rekomendas la uzon de odoro.[4] En La Libro de Belialo, li diskutas tri tipojn de ceremonioj: tiuj por sekso, kompato, kaj detruo. Seksritoj funkcias por tenti alian personon; kompataj ritoj funkcias por plibonigi sanon, inteligenton, sukceson, kaj tiel plu; detruaj ritoj funkcias por detrui alian personon.[4] LaVey rekomendas trovu aliajn partoprenantojn kun kiuj praktiki Satanajn ritojn por reaserti sian kredon kaj eviti malsocialan konduton. Li aparte rekomendas grupan partoprenon por detruaj ritoj, ĉar kompataj kaj seksaj ritoj estas pli privataj en naturo.[4] LaVey daŭras listigi la ŝlosilajn komponantojn por sukcesa ceremonio: deziro, tempeco, aspektumo, direkto, kaj "La Ekvilibro Faktoro" (konscio pri oniaj propraj limigoj).[4] Detaloj por la diversaj satanaj ritoj estas klarigitaj en La Libro de Belialo kaj listoj de necesaj objektoj (kiel vesto, altaroj, kaj la simbolo de Bafometo) estas donitaj.[4]

La Libro de Levjatano

La fina libro de La Satana Biblio emfazas la gravecon de la parolata vorto kaj emocio por efika magio.[25] "Alvoko al Satano" kaj ankaŭ tri alvokoj por la tri tipoj de ceremoniaro estas donitaj.[4] La "Alvoko al Satano" komandas la mallumajn fortojn donu forton al la Vokanto, kaj listigas la Inferajn nomojn por uzo dum alvoki. La "Alvoko dungita por la Voko de volupto" estas uzata por altiri la atentojn de alia. Kaj viraj kaj inaj versioj de la alvoko estas disponigitaj. La "Alvoko dungita por la Voko de detruo" komandas la mallumajn fortojn detruu la temon de la alvoko. La "Alvoko dungita por la Voko de kompato" petas protekton, sanon, forton, kaj la detruon de io ĝenanta la temon de la alvoko.[4] La resto de la Libro de Levjatano konsistas el la Enokaj Ŝlosiloj, kiujn LaVey adaptis de la originala verko de John Dee. Ili estas donitaj en la Enoka kaj ankaŭ tradukitaj en la anglan.[4] LaVey disponigas mallongan enkondukon kiu dankas Dee kaj klarigas iom da la historio malantaŭ la Enokaj Ŝlosiloj kaj siaj lingvo. Li asertas ke la tradukoj disponigitaj estas "mal-lakado" de la tradukoj elfaritaj de la Hermesa Ordo de la Ora Tagiĝo en la 1800-aj jaroj,[4] sed aliaj akuzas LaVey pri simple anstataŭigi referencojn al Kristanismo per referencoj al Satano.[11]

Temoj

Dio Kaj Satano

La Satana Biblio ofte uzas la terminojn "Dio" kaj "Satano" interŝanĝeble,[2] krom kiam aludanta la konceptojn de ĉi tiuj kiel ili viditaj de aliaj religioj. LaVey ankaŭ foje uzas la terminon "Dio" por rilati al vidoj de aliaj religioj rilate al Dio, kaj "Satano" aŭ sinonimoj por rilati al la ideo de dio kiel interpretita de LaVeja satanismo, kiel kiam li skribas, "Kiam ĉiu religia kredo por mensogoj malkreskis, estas ĉar homoj fariĝis pli proksima al si kaj pli malproksima de 'Dio'; pli proksima al la 'Diablo.'"[4] Tra la tuta Satana Biblio, la opinio pri Dio de la LaVeja Satanisto estas priskribita kiel la vera memo de la Satanisto mem - projekciaĵo de lia aŭ ŝia propra personeco - ne ekstera dio.[30] Satano estas utiligata kiel reprezentado de persona libero kaj individualismo.[31] Satano estas ankaŭ uzata kiel metaforo por la ideoj ligitaj al la frua kristana vido de Satano aŭ la serpento biblia: saĝo, defio, demandado, kaj liber-pensado.[32] LaVey diskutas ĉi tiun temon vaste en La Libro de Lucifero, klarigante ke la dioj adorataj de aliaj religioj ankaŭ estas projekciaĵoj de onia vera memo. Li argumentas ke homa malemo akcepti sian propran egoon kaŭzis lin eksterigi tiujn diojn por eviti la senton de narcisismo kiu akompanus mem-kultadon.[4]

Se viro insistas eksterigi sian veran memon en la formo de "Dio," do kial timi sian veran memon per timi "Dion" - kial laŭdi sian veran memon per laŭdi "Dion" - kial restu fore de "Dio" por partopreni riton kaj religian ceremonion laŭ lia nomo?

Viro bezonas riton kaj dogmon, sed neniu leĝo deklaras ke eksterigita dio estas necesa por ke okupiĝi per rito kaj ceremonio elfarita laŭ la nomo de Dio! Ĉu povus esti ke kiam li fermas la interspacon inter si mem kaj sia "Dio" li vidas la demonon de fiero ŝteliranta rekten - ke la vera enkorpigo de Lucifero apears ĉe si?

-Anton LaVey, La Satana Biblio, paĝoj 44-45

Kvankam ĉe kelkaj punktoj LaVey rilatas al Satano kiel fizika estaĵo, ĉi celas kuraĝigi la "racian egoismon" de la Satanisto.[33]

Scienco

Multaj el la ideoj en La Satana Biblio formiĝas ĉirkaŭ nereligia, scienca vido de la mondo. Tamen, kelkaj el tiuj ideoj daŭras preter hodiaŭan sekularismon per implici ke diversaj okultaj fortoj estas ne supernaturaj, sed prefere ĝis nun nemalkovrita de scienco.[11] Tiuj fortoj laŭdire estas manipuleblaj de la praktikanto de LaVeja satanismo, trajto de la religio kiu estis komparita al Kristana Scienco kaj Scientologio.[11] 

James Lewis argumentas ke sciencaj temoj estas tiom ĝeneralaj en La Satana Biblio ĉar LaVey estis vokante al la aŭtoritato de scienco legitimi LaVejan satanismon kiel religion.[11]

Homa naturo kaj Socia Darvinismo

Socia Darvinismo kaj la koncepto de "homa naturo" estas ideoj kiuj estas ĝenerale ĉie en La Satana Biblio. LaVey priskribas Satanismon kiel "religion bazita sur la universala trajtoj de homo,"[4] kaj homoj estas priskribitaj ĉie kiel imanente karnaj kaj bestaj. Ĉiu de la sep mortomeritaj pekoj estas priskribitaj kiel parto de hom-natura instinkto, kaj tiel enkuraĝiĝis.[4] Socia Darvinismo estas aparte rimarkebla en La Libro de Satano, kie LaVey uzas partojn de la verko "Forto Egalas Rajton" de Ragnar Redbeard, kvankam ĝi ankaŭ aperas ĉie en referencoj al ies propra forto kaj instinkto por memkonservo.[11][4] LaVeja Satanismo estis priskribita kiel "institutigeco de Makiavela mem-intereso" pro multaj de ĉi tiuj temoj.[17]

Influo

La Satana Biblio estas rekonita kiel unu el la ŝlosilaj tekstoj de moderna Satanismo.[11][19][34] La Kirko de Satano postulas ke homoj akceptus "LaVejajn principojn" antaŭ ol iĝi anoj de la kirko. Multaj aliaj Satanaj grupoj kaj individuaj Satanistoj kiuj ne estas parto de la Kirko de Satano ankaŭ rekonas la laboron de LaVey influa.[6] Multaj Satanistoj atribuas siajn konvertiĝojn al, aŭ malkovrojn de, Satanismo al La Satana Biblio, kun 20% de respondantoj al enketo de James Lewis menciantaj La Satanan Biblion kiel rektan influon por sian konvertiĝon.[11] En la enkonduko de Peter H. Gilmore (nuna Alta Pastro de la Kirko de Satano), li listigas kelkajn romanojn kaj filmojn supozeble influitaj de La Satana Biblio kaj LaVeja Satanismo inkluzive la romanojn La Bebo de Rosemary (angle: Rosemary's Baby) de Ira Levin kaj Nia Sinjorino de Darkness (angle: Our Lady of Darkness) de Fritz Leiber, kaj ankaŭ la filmojn La Bebo de Rosemary (angle: Rosemary's Baby), La Pluvo de la Diablo (angle: The Devil's Rain), La Aŭto (angle: The Car), kaj Dr. Drakulo (angle: Dr. Dracula).[4] Aliaj laŭdis La Satanan Biblion pro ĝia peza influo sur metalajn kaj rokojn bandojn, por ekzemplo Black Sabbath, Venom,[35] King Diamond,[36] kaj Marilyn Manson.[19]

Ricevo

Richard Metzger priskribas La Satanan Biblion kiel "razilo-akra, ne-fekaĉa aboco en natura kaj supernatura leĝo."[8] David G. Bromley nomas ĝin "herezula" kaj "la plej bone konata kaj plej influa deklaro de Satana teologio."[9] Eugene V. Gallagher diras ke Satanistoj uzas la skribojn de LaVey kiel lensojn tra kiujn ili vidas sin, sian grupon, kaj la kosmon. " Li ankaŭ deklaras: "Per klar-okula aprezo de vera homa naturo, amo de rito kaj parado, kaj nazo por mokado, La Satana Biblio de LaVey proklamis evangelion de malmodereco kiun brakumus ĉiu honesta leganto kiu senpasie konsideris la faktojn." La filozofion ĝi prezentas estis priskribita kiel "fiera libertarianismo" kaj "evidenta distilaĵo de ideoj komunaj inter anoj de Usona kontraŭ-kulturo dum la 1960aj jaroj."[37] Joshua Gunn argumentas ke la signifo de La Satana Biblio kiel okulta afero estas pro al ĝia statuso kiel "totemo aŭ fetiĉ-objekto en popola kulturo", ne la filozofio ene de ĝi. Li argumentas ke multaj homoj erare kategoriigas la enhavon de La Satana Biblio kiel malican kaj koruptan pro la minimalista, malluma kovrildesegnaĵo (formita de purpura Sigelo de Bafometo kaj blanka teksto sur la fronto, kaj foto de LaVey supermetita super la Sigelo de Bafometo sur la dorso), la parolema, egigita stilo de la teksto, kaj la ĉeesto de la vorto "Satano" en la titolo. Kontraŭ al tia kredo, li diras, la filozofio prezentita de LaVey estas "nek ofenda nek surpriza."[29]

Zeena Schreck kritikis La Satanan Biblion kiel financan klopodon sugestita de Avon eldonisto, Mayer. Ŝi asertas ke ĝi enhavas grandajn kvantojn de falsitaj informo pri la pasinto de LaVey, kaj ke multe de la libro estas plagiatita el la verko "Forto Egalas Rajton" (angle: Might Is Right) de Ragnar Redbeard; La Enokaj Ŝlosiloj (angle: The Enochian Keys) de John Dee; kaj Atlaso Ŝultrolevis (angle: Atlas Shrugged) de Ayn Rand.[12] Chris Mathews, en Moderna Satanismo: Anatomio de Radikala Subculture (angle: Modern Satanism: Anatomy of a Radical Subculture), priskribas La Satanan Biblion kiel "rapide faritan" kaj cinikan. Ambaŭ Mathews kaj 1971 artikolo en Newsweek komparas la ideologiojn prezentitaj en La Satana Biblio al naziismo, priskribante ĝin kiel enhavantan "senĉesan fokuson sur socia elitismo, apelacioj al devigo, kaj malestimo por egalecaj principoj".[6] Israel Regardie kritikis la ŝanĝigon de la Enokaj Ŝlosiloj de LaVey en La Libro de Levjatano kiel stultajn kaj pli malaltan kvaliton ol la originalaj Ŝlosiloj.[6]

La Satana Biblio ankaŭ ricevis grandan kvanton de kritiko de personoj kaj organizoj kiuj konsideras ĝian enhavon danĝera. Multo de tiu kritiko venis dum la periodo de "Satana Paniko," kiam Satana rit-mistrakto timige konsideris epidemio. [98] Multe de ĉi tiu amaskomunikila kovrado, aliflanke, estis denuncita kiel "senkritikita kaj frenezegita."[38] Tom Harpur kondamnas la libron "blasfema" kaj "socie sediciosa," kaj kulpo por kaŭzi kreskon en hororiga perforto, rita mistrakto, kaj aliaj obscenaj agoj. [100] Kritikistoj ankaŭ akuzis La Satanan Biblion pri kuraĝigi perforton kaj mortigojn, aparte en gejunuloj konsiderataj impreseblaj.[39] Dawn Perlmutter kritikas ĝin por provizi al adoleskantoj malbonajn mesaĝojn kaj mesaĝojn kiuj povas esti facile misinterpretitaj.[28] Posedo de La Satana Biblio estis uzata de iuj studoj identigi adoleskantoj kiuj estas malsociema,[40] kaj kelkaj avertas ke posedo de la libro estas averta signo de emociaj problemoj.[41] La Konsilio pri Mensa Mistrakto (angle: The Council on Mind Abuse) prenis tre negativan vidon de La Satana Biblio. Eksa administra direktoro Rob Tucker avertis gepatrojn serĉu La Satanan Biblion en siaj infanaj dormoĉambroj, dirante, "Vi devas helpi la infanon batali ĉi tiun obsedon kiel ajnan alian toksomanion"[41] kaj "Estas kvazaŭ doni drogojn al infano kiu jam estas sur la rando."[42] Provoj malpermesi la libron for de lernejoj kaj publikaj bibliotekoj estis faritaj en diversaj lokoj ĉirkaŭ la mondo,[14][15] kaj malpermesoj aŭ limigoj sur la libro en malliberejoj estis plurfoje defiitaj tribunale.[16][43][44] Tamen, opozicio al La Satana Biblio malofte kaŭzis lian forigon; ĉi tiuj malpermesoj estas maloftaj.[17] La libro estis malpermesita en Sud-Afriko de 1973 ĝis 1993.[45]

Notes

  1. 1 2 3 http://archiv.ub.uni-marburg.de/mjr/lewis3.html
  2. 1 2 Muzzatti, Stephen L. (2005). "Satanism". In Bosworth, Mary.Encyclopedia of Prisons and Correctional Facilities 2. Thousand Oaks, CA: Sage Reference. pp. 874–876. ISBN 978-1-4129-2535-8.
  3. ↑ Wright, Lawrence (1993). Saints & Sinners. New York: Alfred A. Knopf, Inc. ISBN 0-394-57924-0.
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 LaVey, Anton Szandor (1969). The Satanic Bible. New York: Avon Books. ISBN 978-0-380-01539-9.
  5. 1 2 Hallman, J.C. (2006). The Devil is a Gentleman: Exploring America's Religious Fringe. Random House.ISBN 978-1-4000-6172-3.
  6. 1 2 3 4 5 6 7 8 Mathews, Chris (2009). Modern Satanism: Anatomy of a Radical Subculture. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-313-36639-0.
  7. ↑ (2005) [1969]. The Satanic Bible. New York: Avon Books.ISBN 978-0-380-01539-9. Pg. 30
  8. 1 2 Metzger, Richard (2008). Book of Lies: The Disinformation Guide to Magic and the Occult. New York, NY: The Disinformation Company.ISBN 978-0-9713942-7-8.
  9. 1 2 Bromley, David G. (2005). "Satanism". In Lindsay Jones.Encyclopedia of Religion 12 (2 ed.). Detroit, IL: Macmillan Reference USA.
  10. 1 2 3 Satanism Today: An Encyclopedia of Religion, Folklore, and Popular Culture. ABC-CLIO.ISBN 978-1-57607-292-9.
  11. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Lewis, James R. (September 2003). Legitimating New Religions. New Brunswick, NJ, USA: Rutgers University Press.ISBN 978-0-8135-3534-0.
  12. 1 2 3 4 Schreck, Zeena; Schreck, Nikolas(2 February 1998). "Anton LaVey: Legend and Reality". Retrieved 4 June 2012.
  13. ↑ Linedecker, Clifford L. (1991). Night Stalker. Macmillan. ISBN 978-0-312-92505-5.
  14. 1 2 Steinberg, Neil (21 September 1986). "Rise in censorship puts readers in a bind". Chicago Sun-Times.
  15. 1 2 Lam, Tina (3 March 1999). "Principal testifies on satanic prevention". Detroit Free Press.
  16. 1 2 Bogan, Jesse (9 August 2011). "Inmate says rights were violated; Kevin Halfmann gets his day in court after an Illinois prison wouldn't let him have a copy of 'The Satanic Bible.'". St. Louis Post-Dispatch.
  17. 1 2 3 Taub, Diane E.; Nelson, Lawrence D. (August 1993). "Satanism in Contemporary America: Establishment or Underground?".The Sociological Quarterly 34 (3): 523–541. doi:10.1111/j.1533-8525.1993.tb00124.x.
  18. ↑ There is some disagreement over this claim: Gilmore states in the introduction that it was in fact LaVeyan Satanism that influenced Rosemary's Baby.
  19. 1 2 3 Petersen, Jesper Aagaard (2009).Contemporary Religious Satanism: a Critical Anthology. Ashgate Publishing, Ltd. ISBN 978-0-7546-5286-1.
  20. ↑ Ellis, Bill (2000). Raising the devil: Satanism, New Religions, and the Media. University Press of Kentucky, 2000. ISBN 978-0-8131-2170-3.
  21. ↑ Shoup, Leonard.
  22. ↑ "Satanic Bible Hardcover".
  23. ↑ Ankarloo, Bengt; Clark, Stuart (1999). Witchcraft and Magic in Europe: The Twentieth Century. University of Pennsylvania Press.ISBN 978-0-8122-1707-0.
  24. ↑ Redbeard, Ragnar (1927). Might is Right. ISBN 978-1-4116-9858-1.
  25. 1 2 3 4 Steiger, Brad; Steiger, Sherry Hanson, eds. (2003). "Anton LaVey's First Church of Satan". The Gale Encyclopedia of the Unusual and Unexplained 1. Detroit, Chicago: Cengage Learning. pp. 299–303. ISBN 978-0-7876-7764-0.
  26. ↑ Muzzatti, Stephen L. (2005). "Satanism". In Bosworth, Mary.Encyclopedia of Prisons and Correctional Facilities 2. Thousand Oaks, CA: Sage Reference. pp. 874–876. ISBN 978-1-4129-2535-8.
  27. 1 2 Abma, Derek (4 June 2011). "Satanism isn't for devil worshippers, says Canadian researcher". Postmedia News.
  28. 1 2 Perlmutter, Dawn; LaVey, Karla (30 October 2003). Unresolved Problem. Interview with Bill O'Reilly.The O'Reilly Factor.
  29. 1 2 Gunn, Joshua (2005). "Prime-time Satanism: Rumor-Panic and the Work of Iconic Topoi". Visual Communication 4 (1): 93–120.doi:10.1177/147035720504893.
  30. ↑ Wright, Lawrence (1993). Saints & Sinners. New York: Alfred A. Knopf, Inc. ISBN 0-394-57924-0.
  31. ↑ Cavaglion, Gabriel; Sela-Shayovitz, Revital (December 2005). "The Cultural Construction of Contemporary Satanic Legends in Israel". Folklore 116 (3): 255–271.doi:10.1080/00155870500282701.
  32. ↑ Hughes, Kathryn (21 February 2011). "There is no devil in Satanism". Atlanta Examiner.
  33. ↑ Harvey, Graham (1995). "Satanism in Britain Today". Journal of Contemporary Religion 10 (3): 283–296.doi:10.1080/13537909508580747.ISSN 1353-7903.
  34. ↑ Partridge, Christopher (2006). The Re-Enchantment of the West, Vol 2: Alternative Spiritualities, Sacralization, Popular Culture and Occulture. T&T Clark. ISBN 978-0567041333.
  35. ↑ Cope, Andrew Laurence (2010).Black Sabbath and the Rise of Heavy Metal Music. Farnham, Surrey: Ashgate Publishing Group.ISBN 978-0-7546-9990-3.
  36. ↑ Kajzer, Jackie; Lotring, Roger (2009). Full Metal Jackie Certified: The 50 Most Influential Heavy Metal Songs of the 80s and the True Stories Behind Their Lyrics. Boston, MA: Course Technology. ISBN 978-1-4354-5569-6.
  37. ↑ Gallagher, Eugene V. (2005). "New Religious Movements: Scriptures of New Religious Movements". In Lindsay Jones. Encyclopedia of Religion 12 (2 ed.). Detroit, IL: Macmillan Reference USA.
  38. ↑ Versluis, Arthur (2006). The New Inquisitions: Heretic-Hunting and the Intellectual Origins of Modern Totalitarianism. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-530637-8.
  39. ↑ Harpur, Tom (5 March 1989). "A warning to all parents about another Satanic book". Toronto Star.
  40. ↑ Swatos, William H. (December 1992). "Adolescent Satanism: A Research Note on Exploratory Survey Data". Review of Religious Research (Religious Research Association) 34 (2): 161–169.doi:10.2307/3511132.
  41. 1 2 Brown, Louise (1 October 1989). "Alarming number of teenagers drawn to Satanism, experts say".Toronto Star.
  42. ↑ MacLeod, Ian (4 March 1990). "Satanism; Teenage Satanists dabble with Devil". The Ottawa Citizen.
  43. ↑ "Prison inmate Ted Wentz sued state for return of confiscated Satanic Bible". USA Today. 2 October 1990.
  44. ↑ "Inmate sues over right to worship devil". Associated Press. 28 May 1990.
  45. ↑ "Censored publications: ID 9914286". Beacon for Freedom of Expression. Retrieved 4 May 2013.Period of censorship: June 22, 1973 – January 22, 1993
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.