Sacha Guitry | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Sacha Guitry | |||||
Naskonomo | Alexandre-Georges-Pierre Guitry | ||||
Naskiĝo | 21-an de februaro 1885 en Sankt-Peterburgo | ||||
Morto | 24-an de julio 1957 (72-jaraĝa) en Parizo | ||||
Mortis pro | naturaj kialoj vd | ||||
Mortis per | kancero vd | ||||
Tombo | Tombejo de Montmartre vd | ||||
Lingvoj | franca vd | ||||
Ŝtataneco | Francio vd | ||||
Alma mater | Lycée Janson-de-Sailly vd | ||||
Subskribo | |||||
Familio | |||||
Patro | Lucien Guitry vd | ||||
Patrino | Renée Delmas vd | ||||
Gefratoj | Jean Guitry vd | ||||
Edz(in)o | Jacqueline Delubac • Geneviève Guitry • Charlotte Lysès • Yvonne Printemps • Lana Marconi vd | ||||
Parencoj | René de Pont-Jest vd | ||||
Profesio | |||||
Alia nomo | Jacques Lorcey vd | ||||
Okupo | scenaristo • dramaturgo • filmreĝisoro • teatra reĝisoro • libretisto • teatra aktoro • filmaktoro • aŭtoro • reĝisoro vd | ||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Alexandre-Pierre Georges "Sacha" GUITRY (laŭ franca prononco: [gitʁi]; 21a de Februaro 1885 – 24a de Julio 1957) estis franca aktoro de teatro kaj kino, reĝisoro, scenaristo, kaj dramaturgo de bulvarda teatro. Li estis la filo de franca ĉefaktoro, Lucien Guitry, kaj li sekvis sian patron en la teatra profesio. Li iĝis konata pro siaj scenejaj prezentoj, ofte en bulvardaj roloj, en la multaj teatraĵoj kiun li verkis, el kiuj estis pli ol 120. Li edziĝis kvin fojojn, ĉiam kun elstaraj aktorinoj kies karieroj li sekvis. Probable lia plej bone konata edzino estis Yvonne Printemps al kiu ŝi estis edzo inter 1919 kaj 1932.
La teatraĵoj de Guitry gamas el historiaj dramoj al tiutempaj lumkomedioj. Kelkaj havas muzikajn scenojn, fare de komponistoj kiaj André Messager kaj Reynaldo Hahn. Kiam mutaj filmoj iĝis popularaj Guitry evitis ilin, trovante la mankon de parola dialogo fatala al la drama efiko. El la 1930-aj jaroj al la fino de sia vivo li entuziasme eniris en la kinarto, farante tiom multe kiom ĝis kvin filmojn en unusola jaro.
La lastaj jaroj de la kariero de Guitry estis ombrigita per akuzoj de kunlaborado kun la okupantaj Germanoj post la kapitulaco de Francio en la Dua Mondmilito. La akuzoj estis forigitaj, sed Guitry, forte patriota homo, estis seniluziigita pro la fifamigo fare de kelkaj sampatriotoj. Je la tempo de sia morto lia populara estimo estis restaŭrita ĝis la etendo ke 12,000 perosnoj sekvis lian ĉerkon antaŭ lia enterigo en Parizo.