Rokvando estas tre kruta, kaj roka montflanko. Ĝia kliniĝangulo estas inter 65° kaj 90°, ĝi povas esti ankaŭ pli ol 90° (siperpandanta rokvndo). La gigantaj rokvandoj de la Alpoj mezuras vertikale pli ol 500 ĝi 1000 metroj, en Himalajo kaj la Andoj ankaŭ pli.
Famaj rokvandoj (alpinistaj vandoj) en la Alpoj estas ekzemple la Eiger-nordvando (Svisio), la sudaDachstein-vando (Aŭstrio) kaj la oienta vando de la monto Rosengartenspitze (Sudtirolo). Kiel plej alta rokvando de la mondo estas la 4.500 m alta Rupal-vando ĉ la monto Nanga Parbat.
Piede de pli grandaj rokvanoj kolektiĝas kiel taluso plej ofte granda amaso da ŝtonŝutaĵon, kiu estiĝas pro konstanta erozio kaj de tempo al tempo montfaloj.
Rokvandoj aperas ĉe multaj rokaĵoj, ekzemple granito, gnejso aŭ dolomito ardezo kaj eĉ sabloŝtono.
Krutaj, parte superportantaj rokvandoj troviĝas ankaŭ en alpaj gorĝoj, kiuj ekestis per erozio de akvo en tektonaj liniecaj formoj de la surfaco.
Vidu ankaŭ
- grandaj montvandoj de la Alpoj